Gisteren waren Lotta’s jongens alweer vier weken oud, en er is aardig wat leven in de brouwerij gekomen.

Ze slapen nog altijd veel, maar er zijn ook steeds meer periodes van spel.

Steeds weer iets nieuws om mee te spelen en te verkennen….

Tijdens dat spel beginnen we al wat te zien van de onderlinge verhoudingen; wie speelt graag met wie, wie geeft zich zonder morren over en wie wil graag nog even een puntje maken? Dit bekijkt Marianne de komende weken vol interesse, want dit geeft informatie die helpt bij de beslissing waar de pups het meest op hun plaats zullen zijn. Daar spelen nog meer factoren in mee. De ervaring leert, dat al die puzzelstukjes zijn gelegd tegen de tijd dat ze gaan uitvliegen….

De vier E’tjes drinken ook nog vaak bij Lotta, maar daarnaast krijgen ze ook een ontbijtje van puppymelk pap, en ondertussen eten ze een aantal keren per dag rauw gemalen puppy mix vlees en knabbelen ze op granulaat, dat zijn piepkleine puppybrokjes.

Lotta is blij dat ze ook vast voedsel krijgen, want die kleine tandjes…. zijn vlijmscherp.

En ze zijn al zover dat ze ook proberen te drinken wanneer Lotta staat, dus zodra ze in de werpkist komt, is de melkbar wat de pups betreft alweer open.

Afgelopen vrijdag was de dag van portretjes schieten, ontwormen en nageltjes knippen. Dat laatste gaat perfect wanneer ze nog een beetje liggen te dutten en tutten ;>)

Dutten en tutten, daar houden ze erg van!

Dat zijn de genietmomenten, ook voor Lotta.

Ik ben inderdaad nu de zwaarste van het stel, hoe raad je dat zo?

Donkerblauw ligt de boel rustig te observeren.

Alles goed en wel in die ruime werpkist….. maar het is ondertussen wel een klein wereldje. Ook Lotta houdt de boel buiten de kist scherp in de gaten en gaat alweer heel graag weer met haar moeder en oma mee naar het strand.

En voor de vier jongens lokte de wereld buiten de kist ook….

Daarom is deze week de puppyren opgezet in de woonkamer.

Sindsdien dalen de pups regelmatig neder van hun loopplank!

Op dat moment start ook het zindelijk maken, op de bak met houten korrels, die in de ren staat. Zodra de pups wakker worden, worden ze op de bak gezet en dan doen ze meestal keurig hun behoefte. Dit systeem hebben we 17 jaar geleden afgekeken van een Duitse whippetfokker, en het scheelt veel schoonmaakwerk. De komende weken gaan de pups vanzelf de bak op, is onze ervaring, en is het aantal ongelukjes erg te overzien.

Het was ook weer tijd voor de wekelijkse portretjes, deze keer onder toeziend oog van Lotta en haar oma Megan.

Donkerblauw, 1.505 kilo zwaar nu. Als was in mensenhanden maar maakt zijn punt wel in het spel.

Paars; hij weegt 1.780 kilo nu. Hij was al die weken de zwaarste maar is nu ingehaald door Turqoise. Zij zijn de twee bontjes in het nest.

Daar is Turquoise met zijn open blik. Hij weegt 1.790 kilo.

En Groen, 1.475 kilo zwaar. Hij kijkt bedachtzaam en ingetogen, we herkennen een beetje de blik van zijn overgrootmoeder Megan.

Het is altijd leuk om even terug te kijken naar eerdere generaties op die leeftijd; hieronder een diapresentatie van Lotta, haar moeder Aprille, oma Megan en overgrootmoeder Hinde rond dezelfde tijd.

Je kunt je nu nog maar moeilijk voorstellen dat deze pups uitgroeien tot echte whippets met hun kenmerkende lange neus. De wat ingetogen dromerige blik van Megan pakte bijvoorbeeld uit tot dit aangename hoofd.

Op jonge leeftijd zie je al duidelijk wat verschillen in de expressie, ook bij de vier E’tjes hierboven, en een klein stukje van hun karakter lijkt al zichtbaar te worden….

Wanneer ik thuis kom van puppybezoek, dan word ik uitgebreid besnuffeld door mijn eigen roedel, die daar heel blij bij kwispelen.

Hinde, de betovergrootmoeder van de pups, en Bliss, tante van de pups. Het duurt nog even maar ze gaan hun nieuwste familieleden uiteraard nog begroeten voordat zij uitvliegen.

Wordt vervolgd!