
Er kwam dit weekend voor de pups en voor Lotta een einde aan de nestperiode…… Floyd en River zijn zaterdag samen uitgevlogen naar Rotterdam, Oida vertrekt maandag naar Texel en Jutter op woensdag naar Stompetoren.

De grote lummels proberen af en toe nog een slokje te nemen bij Lotta, soms lukt het zowaar, maar vaak gromt ze ze bij zich vandaan.

Vaak gebeurt het nadat Lotta even in de ren gaat checken, of er niet nog wat eten van de pups is te scoren ;>). Ze is wel zo’n beetje klaar met zorgen en opvoeden, de vier mannen zijn eraan toe om hun vleugels uit te slaan in de buitenwereld.

Floyd (voorheen Groentje) in de tuin bij Marianne en Arend. Wat een geluk dat het weer het de afgelopen weken toestond om de pups heerlijk buiten te laten rennen en spelen.


Oida (voorheen Turquoise)

Jutter (voorheen Blauwtje)

Jutter


Pups zijn eigenlijk net mooie bloemen…. als ze worden geboren zijn ze in de knop, nog naar binnen gekeerd met dichte oogjes en oortjes. Het enige wat ze doen is zich warmen en zoveel mogelijk energie tot zich nemen via de moedermelk. En langzaam ontluikt het zich, er komt kleur en karakter aan de knop, die zich blaadje voor blaadje ontvouwt voor de buitenwereld…. Om tot volle bloei te komen en zich steeds meer te richten naar contact met de mens. Ze zoeken voortdurend oogcontact en wanneer die oortjes in vreugde naar achteren vouwen en de staartjes slaan als een gek heen en weer, dan gaat je hart daarvan zingen. River kijkt ons hier aan in de armen van Floyd. Het leek de afgelopen tijd werkelijk alsof die twee wisten dat zij samen zouden blijven. En ja, soms is er bij onze dieren meer achter te zoeken dan zo maar wat toeval…..

Er werd nog heel wat afgespeeld door het viertal, in hun laatste week samen. Ook zijn ze nog een aantal keren mee geweest in de auto. Jutter heeft een wandelingetje kunnen maken met zijn nieuwe maatje Joppe. Alle vier zijn gechipt door de Raad van Beheer, en net als bij de vaccinaties gaven ze geen kik, zo stoer! En ik heb de laatste hand gelegd aan onze pupinformatie voor de eigenaren, o.a. door er foto’s en gegevens van het nest en hun ouders en voorouders in op te nemen. Alweer voor het zesde nest in 17 jaar tijd, iedere keer weer een kleine update en revisie om de informatie persoonlijker te maken.

Wat een heerlijk verwend viertal is het geworden….

Het is moeilijk om afscheid te nemen, want ze worden iedere dag nog mooier en leuker dan ze al waren ❤

Toch is moeder Lotta daar wel aan toe.

En oma Aprille vindt het ook niet erg dat de rust terug zal keren….

Oma Aprille en overgrootmoeder Megan hoeven straks niet meer te strijden om de onverdeelde aandacht ;>)
Dan is het nu tijd voor de laatste portretjes, met 8 weken.

De stoere onverschrokken Jutter; die mij met deze expressie steeds meer aan onze stammoeder Chloe doet denken. Zij was ook een stout spookje in het nest bij Wim en Jos, en ik dacht dat ik er mijn handen aan vol zou hebben. Niets was minder waar… wat een heerlijke stabiele hond was zij om mee te leven en te reizen. Voor niets deinsde zij ooit terug.

Fraaie Oida, voor de raskenners de fraaist gebouwde van het nest. Een ondernemende doener ten opzichte van zijn nestgenoten, die in zijn eentje toch een toontje lager blijkt te zingen. Hij gaat bij wonen bij whippet Flits, die voor deze uitgelaten jongen een stabiele oudere broer zal zijn.

Floyd, zo lief en meegaand, de lieveling van vele bezoekers. Hij matcht perfect met River, die twee tutten wat af met elkaar.

River met zijn zachte dromerige expressie. Hij doet echt wel mee, maar observeert alles goed voordat hij ervoor gaat. Stiekem mijn persoonlijke favorietje, alhoewel ze alle vier hele fijne pups zijn. Hij en Floyd gaan wonen bij de oudere whippet dame Lara, en omdat zij elkaar hebben hoeft zij niet verplicht een tweede jeugd in te gaan ;>)
Marianne en Arend hebben voor de derde keer een fantastische klus geklaard met dit Salty Sand’s nest om trots op te zijn en ik heb er met zoveel plezier weer verslag van mogen doen. Acht weken lang ten dienste van Lotta en de pups, met gelukkig wat hulp links en rechts. Helpen = genieten, dus dat is voor niemand een straf geweest. Hopelijk komen er nog heel veel momenten van samen zijn met deze pups en hun eigenaren. Wij wensen hen een megalang en gelukkig leven toe!
Geplaatst door Monique | Filed under Salty Sand's E-nest februari 2021