Dit is Sirope, een gecastreerd reutje van 10 maanden oud. Hij zit in een Spaans asiel, weggehaald van een adres waar hij zat te verhongeren en verdorsten bovenop zijn eigen uitwerpselen.

Mijn moeder en ik hebben besloten om Sirope tijdelijk op te vangen, om zijn kans op een leuk baasje te vergroten. Over vier weken is het zover, dan is hij in Nederland en mag hij zich aansluiten bij mijn damesroedel.

Waarom? Wij hebben ons eigenlijk altijd ontfermd over afgedankte hondjes, uit Nederland, Griekenland en Spanje. Pas in 2000 kochten wij voor het eerst twee rashondjes, de whippets Chloe en Isis, die er allebei gelukkig nog zijn. Met hen begon deze heerlijke periode in de wondere wereld van de whippet, met zelf gefokte verwende Salty Sand’s whippetpups, geboren met een gouden lepel in hun mondje.

Het voelt goed om tussendoor weer eens een “afdankertje” op weg te mogen helpen. Heel bewust koos ik voor iets anders dan een windhond. Wel heeft hij de maat van een kleine whippet, 47 cm hoog en 11 kilo zwaar. En die oogjes…. onweerstaanbaar. Dit hondje is nog volop in ontwikkeling en moet veel leren in korte tijd, en wij hopen hieraan een liefdevolle bijdrage te leveren. We maken er stiekem gewoon een echt Salty Sandje van, nou ja, innerlijk dan ;>). Ik heb er heel veel zin in.

Een paar heerlijke flesjes wijn kwamen er afgelopen week mee terug uit Achterhoek, van Wijndomein Besselinkschans in Lievelde, de schitterende lokatie waar de coursing van de Rhedense Windhonden Renvereniging “Swift” werd gehouden.

Virginie kwam een paar dagen eerder met Dune naar Den Helder om de pups te knuffelen, en via een overnachting op de camping in Hilversum zijn we samen naar Lievelde gereden. Een heerlijke dag stond ons te wachten.

Eentje vol gezelligheid, met ons tentje naast de Ballistics en de Moon Orchids, en daarnaast een weerzien met andere windhondenmensen die we persoonlijk of van facebook kennen.

Dune liep de eerste course alleen, onder rood. Ze had er zin in en stond te rukken aan haar riempje.

Marc Gemis heeft bijna alle coursingfoto’s gemaakt, en heeft praktisch de hele dag in een greppel gelegen voor ons allemaal. Erg lief Marc, we zijn allemaal altijd zo blij met dit soort prachtige actiefoto’s van onze hondjes!

Dune liep een mooie eerste course, vol concentratie en niet op het verkeerde been gezet door een tegenstander.

Bij de kill sloeg ze over de kop maar herstelde netjes en kwam zittend uit bij het haas ;>)

Hazeltje (ik weet niet waarom iedereen haar naam verkleint; ze is 52 cm, maar dat maakt het alleen maar lolliger) liep in de plusklasse en moest haar eerste course eigenlijk alleen lopen. Maar Lie, de eigenaresse van de reu Vadim stelde voor om hen samen te laten lopen en de organisatie ging daarmee akkoord. Hazel onder wit, Vadim onder rood.

Het was een mooie course om te zien; Vadim is namelijk een van de beste coursingreuen op dit moment;

Die twee waren goed aan elkaar gewaagd, maar Vadim ging er terecht met de hogere punten vandoor, en hij eindigde die dag ook op de eerste plaats bij de whippet reuen. Hazel liep haar tweede course met Dyllis van Tinne (daar heb ik geen foto’s van).

Dune liep haar tweede course onder wit, met Ballistic Dakota van Sabrina.

Niet voor het eerst; vorige maand liepen deze twee ook al samen. Dune is drie jaar ouder dan Dakota, en op dit moment nog niet echt in conditie. Daar wordt deze zomer aan gewerkt, begreep ik van Virginie.

Desalniettemin een mooie course om te zien.

Dune genoot, en zowel zij als Hazel kwamen heelhuids van het veld af. Dat is toch echt het belangrijkste, voor alle eigenaren geldt dat trouwens.

Dune en Hazel hadden allebei 420 punten; goed voor een 3e plaats voor Dune bij de whippet teven….

Een een 5e plaats voor Hazel bij de whippet sprinters (reuen en teven boven de standaard maat). Super resultaten vandaag voor Donna en dochter Dakota, Dune (1e, 2e, 3e bij de whippet teven), Dazzle en Dyllis (1e en 3e bij de whippet sprinters). Zou het hem toch in die D’tjes zitten, zal ik Hazel dan toch maar Daredevil gaan noemen voortaan ;>)).

In ieder geval moest erop gedronken worden, en dat gold voor iedereen…….

Deze buit kwam mee naar huis; mijn nieuwe huisnummerbordje, met Hazel, Hinde, Jewel en Chloe, die – ja, toch alle vier naar mijn gevoel – achter deze muur wonen.

Deze week was ik nog even terug in Hilversum;

Daar maakten Yvonne en ik een prachtige wandeling;

Hazel zoekt daar altijd de grootste stokken uit;

Die ze dan lijkt te apporteren, maar in werkelijkheid smeert ze hem ermee, vlak voor ze kunnen worden afgepakt ;>))

Voor River kon de middag niet meer stuk toen we een flinke regenplas tegen kwamen;

Yvonne heeft haar handen vol aan deze harige lieverd, die graag in de modder rolt. Maar ze krijgt er zoveel voor terug, want River is een van de leukste en liefste windhonden die ik ken.

We hebben t.b.v. de windhondenwandeling die we op 31 augustus organiseren in dit gebied een aantal uitgangen en wildroosters bekeken. Wanneer Hinde en Hazel samen zo verkennend hun neus de kost geven weet ik wel hoe laat het is….

Daar vertrokken ze richting het konijnendorp. Dat is een bepaald plekje hier op de hei, waar tussen de bomen ontzettend veel holen te vinden zijn. Als ik ze kwijt ben en ze reageren niet op fluiten, dan vind ik ze daar altijd terug.

Jillz is  wat dat betreft een braverd; ze rent met Hazel en Hinde mee maar komt altijd weer terug wanneer Yvonne roept. Maar goed, die heeft tot nu toe nog geen diertje gegrepen (houden zo Yvonne) en voor haar gaat het allemaal meer om het rennen zelf.

Na de wandeling hebben we gezellig geluncht bij de caravan.

Jillz, Kiss, Hazel en Hinde. De vier dames kunnen het prima met elkaar vinden. Chloe vindt wandeling in de zon een bezoeking, en dus had ik haar thuis bij mijn moeder gelaten.

Yvonne in mijn buitenkeukentje, met River op de voorgrond. Bedankt voor het doen van de afwas Yvonne…. ik heb grote bewondering voor jouw energie, om gewoon even naar Hilversum te wippen, de middag voor de grote opening van jullie nieuwe winkel in Nieuwegein: De Vries Witgoed Service…… En dan voordien nog even je kersenboom in te klimmen omdat je hoorde dat mijn moeder en ik daar zo dol op zijn. Je bent een bijzonder mens.

In Den Helder is het net als in de rest van Nederland nu volop zomer. ’s Morgens neem ik de dames mee naar de dijk. Chloe wil niet ver meer lopen, dus dan gaan we gewoon een half uurtje zitten, terwijl Hinde en Hazel rondrommelen.

Er is net gemaaid, dus nu liggen er overal vieze dingetjes om in te rollen. Het zouden best wel eens doodgemaaide kleine diertjes kunnen zijn ;>((.

Elly en Hans kwamen ook nog naar Den Helder met Mozart en Maestro. Een paar heerlijke avondwandelingen hebben we samen gemaakt.

Ondertussen is ook bij Marianne en Arend de rust weer gekeerd.

Bodhi is zaterdag ochtend met Jeanine, Hugo, hun dochter Deborah mee naar huis gegaan en leeft nu met whippetreu Tico (helaas geen foto genomen van het afscheid). In de auto heeft hij heerlijk liggen slapen bij Deborah. Inmiddels hebben we samen met de eigenaren van de C-tjes een chatgroepje op facebook, waar foto’s en het wel en wee van de pups en eigenaren met elkaar worden gedeeld. Dat is echt heel erg leuk, er valt nog ontzettend veel van elkaar te leren. Hopelijk binnenkort dus een blog met allerlei nieuwe foto’s van de pups, die ontzettend snel zijn ingeburgerd in hun nieuwe leven.

Ik keer nog even terug naar het coursen van afgelopen week; Martin Rouw maakte dit filmpje van de course van Dyllis en Hazel (Dyllis onder rood en Hazel onder wit).

En dit filmpje van Dakota en Dune. Heel erg bedankt Mart, voor dit leuke aandenken; daar worden we wel blij van ;>)))

Bidai (Salty Sand’s Best Friend) heeft afgelopen week voor de derde keer meegedaan aan een wedstrijd behendigheid. Een verslagje van Manon: het was enigzins spannend hoe hij zou reageren op veel honden bij elkaar nadat hij bijna 2 weken geleden werd aangevallen door een Ridgeback. Maar het is een bikkeltje en hij herstelt goed, dus we gaan naar Cuijk.

Het eerste rondje is het Spel, dat was deze keer een parcours met alle toestellen, dus tunnels, sprongen, palen en raakvlakken. Dat ging supergoed, als ik maar rustig handle…en ja joepie een 5e plaats van de 77 honden.