Het is weer tijd voor de wekelijkse portretfoto van de B’tjes. In volgorde van geboorte: het blauwe reutje; hij is net als de groene reu zacht van aard; de meiden zijn ze wel een beetje de baas. Hij is evenwichtig en speelt graag, maar lijkt op dit moment minder avontuurlijk dan zijn groene broertje.

Het rode teefje; de ernstige blik verbergt een lief en vrolijk pupje, sociaal met alle nestgenoten. Ze laat zich niet 1,2,3 op de kop zitten maar schikt zich in de rangorde die er is. Ze gaat nog altijd haar eigen gangetje in de roedel en maakt als enige zo maar wilde sprongen van punt A naar B, en ziet dan wel waar ze landt…..

Het groene reutje; zachtaardig, zelfverzekerd, maar gaat confrontaties het liefst uit de weg. Hij is soms een piepkont, want hij heeft gezien wat en wie zich buiten de puppyren bevinden en vindt zijn wereldje nu al te klein.

Het gele teefje; ze is net als de rest dol op mensenknuffels, maar binnen het roedeltje houdt ze iedereen fanatiek onder de duim. Dat we wel even weten wie er de baas is! ;>)

De opmerkzame lezer is het vast opgevallen, dat de portretfoto’s zijn gemaakt met nieuwe leren bandjes om; die zijn door Maria Buerman gemaakt, zoals zij heeft gedaan voor onze eerdere nesten. Deze keer in de kleuren die ik de pups bij de geboorte heb gegeven, maar wel in een donkere, “klassiek Engelse” tint.

De puppyren is gisteren opnieuw aangepast; de werpkist is eruit en vervangen door een bench, zodat de B’tjes in de komende vier weken leren, dat een bench een prima plek is om te slapen. Zondag was een drukke dag met veel bezoek, fijne mensen die bij ieder bezoek een of ander steentje bijdragen; Manon en Olaf brachten een heerlijke zelf gebakken appeltaart mee, Cobus en Maria de halsbandjes en zij en Rosanna en Guido hielpen met het ombouwen van de puppyren, waarna de laatsten op de pups pasten toen wij een strandwandeling gingen maken. Marianne en Arend waren er ook; Marianne die een paar keer in de week een middag op de pups past en in huis niet stil lijkt te kunnen zitten ;>). Bedankt allemaal, het is fijn om te voelen dat we een aantal dingen ook samen kunnen doen.  

Hopelijk helpt dit de eigenaren die tijdens de puppentijd thuis een bench willen gebruiken, om de overgang voor hun pup zo klein mogelijk te houden.

 De B’tjes zijn dol op hun nieuwe mand, en spelen dat het een lieve lust is. Verder lukt het ze echt vaak om de hondenbak te vinden om hun behoeften op te doen. Wordt vervolgd!

Of, zoals de a.s. eigenaren van de pups zullen denken: pàs op de helft…. De B’tjes waren afgelopen vrijdag precies 4 weken oud. Eéntje duikelde diezelfde dag over de 40 cm hoge rand van de werpkist; die kan ik dus ’s nachts niet meer dicht houden, ze hebben dus steeds vrij spel in de puppyren, maar kunnen de ingang prima terug vinden.

Je zou met zo’n nestje in de woonkamer bijna vergeten dat we ook nog een buitenleven hebben….. zoals het eerste ochtendrondje in de vroege ochtendzon, hier op de zeedijk.

Als dát er allemaal niet zou zijn, dan zou zo’n moederhond die zich in dienste stelt van haar pups toch geen leuk leven hebben……

Hinde bleef de allereerste dagen na de geboorte van het nest liefst in huis; zelfs een heel kort rondje kon haar niet bekoren. Maar binnen een week liep ze toch weer graag met de roedel mee, tussen alle zorg voor haar viertal door.

De trekganzen zijn deze week volop in beweging, het blijft een machtig gezicht om ze over zee te zien gaan in hun V-formaties, waarbij ze contact houden met prachtige keelgeluiden.

Binnen gaat het ook goed hier; de B’tjes weten amper welk speelgoed ze zullen kiezen; alles is leuk, en er wordt al flink mee geschud.

Bij Deke’s vorige nest zag ik hoe de pups genoten van een ritselend kattentunneltje, en heb er daarom dit jaar als kraamcadeau één voor Annemarie en één voor mezelf gekocht. Ze zijn er dol op!

Een beige speeltunnel en een beige klimheuvel, wat willen de kleintjes nog meer…..

Nou, erin slapen, bijvoorbeeld ;>). Het is het lievelingsplekje van het rode teefje geworden.

Een foto van het stoere geeltje;

Gegeten wordt er volop; gewelde puppybrokjes of Duck uitmuntend, het gaat er allemaal van harte in. Met na afloop een slokje bij Hinde, bij wijze van desert.

Verder hebben we geprobeerd om de B’tjes in stand te zetten op de bar. Met precies vier weken is dat wel aan de vroege kant, ze zijn nog niet vast genoeg op de benen en snappen er niets van, behalve dat je er iets lekkers voor krijgt.

Het was dan ook – zoals verwacht – geen groot succes, behalve bij het blauwe reutje, die toevallig heel eventjes knap wilde staan. 

Aan de bar werd gisteren ook gebakken sliptong gegeten. Met de puppyren die de helft van de woonkamer in beslag neemt, is het behelpen want de eettafel is tijdelijk weg; gasten mogen dus kiezen tussen staand eten aan de bar, of zittend op de bank met een dienblad. Maar verder is het hier best gezellig hoor ;>). De staande versie is voor Hinde een beetje jammer want ze kan niet op je bord kijken ;>)

Gisteren lieten we de dames en de pups achter in de capabele handen van Marieke, en reden we naar Geldrop, om het Ballistic nest van Annemarie te bekijken. Ze zijn nu ruim 6 weken oud, en met een groepje mensen hebben we ze één voor één op tafel kunnen bewonderen.

Na afloop trok Annemarie deze jongen te voorschijn…. we kregen hem niet op! Van harte meid, met je zeer geslaagde eerste nestje! En tot gauw, wanneer het hier ook zo ver is, over een paar weken.

Er wordt nog meestentijds geslapen…..

Maar tussendoor wordt er steeds vaker eventjes gespeeld…..

De broertjes in een vriendschappelijke schermutseling…

Na een minuut of vijf spelen en rondwandelen in de puppyren valt het hele spul weer in slaap;

Hinde wordt steeds vaker als klimrek gebruikt;

Maar nog altijd fungeert ze het meest als melkbar…..

Een gezellige boel daar aan de onderkant….

Soms ziet het drinken er zó uit. Wanneer pups groter worden gaan ze er namelijk bij staan of zitten. Maar het is nog wat te vroeg voor ze, en Hinde is op deze foto aan het afzien: de pups zijn nog te klein en gebruiken hier hun mond om zich in evenwicht te houden. In die mondjes zitten al lekker wat scherpe tandjes – en dat is de reden van Hinde’s lijdende gezicht…..

Als ze ligt gaat het drinken prima. En ze lijkt best wel te genieten van het gefriemel om zich heen ;>)

Zelfs het bijten in allerlei onderdelen lijkt haar niet te deren….

Blauw wil later het liefst gaan barfen ;>)

De B’tjes laten af en toe al vervaarlijk gegrom horen tijdens hun spel, en soms draaien ze al op hoge pootjes om elkaar heen. Dan zijn het net echte honden ;>)).

Maar daarbuiten zijn het nog altijd engeltjes, die steeds ruimer in hun vel gaan zitten en zeer ontspannen keer op keer naar dromenland vertrekken….

Marianne en mijn ouders opa en oma Bakker passen deze week om de beurt op. Dan maakt mijn moeder ons eten klaar in mijn keuken. 

En het opeten ervan ziet er zó uit. Bij hen zijn mijn dames dat zo gewend ;>))