
Afgelopen zondag namen we Ryan en Hazel weer even mee naar een rustig plekje in het bos;

Ze bleven netjes bij ons groepje lopen, in het kielzog van de volwassen honden;

Ivy was met Nikki meegekomen naar Den Helder, en zij trok graag met de pups op;

Na een klein rondje met de pups reden we de auto naar de overkant van de weg; naar Mariëndal.

In Mariëndal komen veel honden, en omdat de pups nog maar één keer zijn ingeënt, hielden we ze in de kar;

Ondanks het fluitende protest van Hazel en Ryan zelf ;>))

Deze lobbes bedoelde het heel goed, maar…… is hij ingeënt of niet? En zo ja, is hij toevallig nét ingeënt? Want ook dat laatste vormt volgens onze dierenarts een risico voor een kleine pup; honden die nét zijn geënt dragen het virus namelijk tijdelijk bij zich, zij het in verzwakte vorm.

We houden ze deze week dus nog even weg van honden die we niet kennen. Vrijdag volgt de tweede inenting, want dan zijn de pups 9 weken oud. Een derde inenting volgt met 12 weken.

Thuis lekker chillen bij Ivy…..

De laatste nieuwtjes over Megan zijn ook heel goed; haar eerste nacht was wat onrustig voor haar en Marianne, de volgende nacht ging het al stukken beter.

Megan voelt zich ondertussen thuis en komt lekker los. Ze is, zoals verwacht, een hondje dat lekker haar eigen gangetje gaat in huis. Daarin lijkt ze sprekend op haar overgrootmoeder Chloe…….

Als ze wil slapen dan komt ze naast Marianne op de bank liggen, of gaat zelf haar bench in.

Megan heeft ondertussen al wat kraambezoek ontvangen en ze heeft gespeeld met de kleinkinderen van de buurvrouw.

De kennismaking met “haar” twee katten is goed verlopen;

Een paar keer per dag komen Megan en de katten samen, onder toezicht van Marianne. Het heeft tijd nodig, maar zo te zien komt het wel goed met het drietal!

Wordt vervolgd! Dit weekend zullen Megan en Hazel elkaar weer zien om met elkaar te spelen.

Bidaï heeft zijn draai bij Manon en Olaf ook helemaal gevonden.

Zijn mandje en dekentje met nestgeur zijn volop in gebruik; hij verzamelt er zijn speeltjes in en hij beschouwt zijn mandje nu nog als zijn vaste ankerpunt.

Zijn socialisatie is in volle gang; het winkelcentrum met de schuifdeuren, auto’s, winkelkarren, schoolplein, alleen mee in het donker, nergens is hij van onder de indruk. Hij kan nog niet alleen thuis blijven bij de andere honden en dus is hij met Manon meegeweest op postronde, en dat ging prima. Post.NL-whippet, sure we can!

Lekker rommelen op een veilig plekje in het gras…..
Wordt vervolgd!