De tijden van het wekelijkse bloggen lijken in whippetland voorbij te zijn. Iedereen deelt van alles op facebook – ik ook – en dat is ook snel en hartstikke leuk om te doen en om te volgen. Maar toch…. ik vind het voor mezelf ook fijn om het wel en wee van ons whippetleven vast te blijven leggen, het is toch een soort dagboek dat nu al vele jaren wordt gevuld.

Waar waren we gebleven… o ja, kerst 2017 ;>). Dit mooie houtsnijwerkje bracht dit jaar de sfeer op tafel. Heel blij mee.

 

 

Op oudjaarsdag hadden we een druk bezochte whippet/windhondenwandeling hier in Den Helder; zo’n 60 windhonden en zo’n 60 personeelsleden liepen mee. We begonnen met oliebollen, warme chocolademelk en gluehwein; heel veel mensen brachten iets mee van ons “verlanglijstje”.

Daarna gingen we het strand op met ruim 60 honden en evenveel personeelsleden. Het was prima weer in ons deel van het land; fris maar droog.

We gingen over het strand met de wind in de rug. Daar hebben de honden heerlijk los kunnen rennen. Daarna de duinen door.

Uitzicht over de Grafelijksduinen.

Wij hebben ook grote grazers; een groep Konickspaardjes;

En een groep Schotse Hooglanders. Ze doen het allemaal prima. Zo anders dan in de Oostvaardersplassen. Dan is toch duidelijk: ze passen prima in onze natuur, mits er genoeg te grazen valt.

Vanuit de duinen steken we het bos in;

Weer eens een andere setting dan de showring, om elkaar te zien! Sommige deelnemers kwamen van ver, vaak enkele uren rijden, echt heel leuk is dat.

Na afloop aten we soep met stokbrood, er waren trakteerzakjes voor alle honden en de laatste oliebollen vonden nog gretig aftrek.

Eerlijk zullen we alles delen. Dit kauwtje kwam mee eten. Daarna heeft mijn broer hem terug gebracht naar het terrein van het vogelasiel, 500 meter verderop, in het bos.

Oudjaarsavond: gezellig eten, spelletjes spelen en sjoelen met vrienden en met mijn mam.

Flitsende stenen: het hield Blissje flink bezig.

Lotec, Tobie en Oban gezellig onder tafel.

Lotec met zijn lamsstaartje; hij is het absolute favorietje van mijn mam;

De nieuwe halsbandjes voor het laatste avondrondje;

Hazel werd betrapt op haar struintocht in de boodschappentas ;>)

 

Evelien kwam een weekend logeren met Hinde’s nestzus Zoe, en James en Billy. Billy en Bliss zijn ongeveer even oud, en een beetje familie; ze hebben allebei Reef als opa.

Gewoon een mooi gelukte tegenlichtfoto…..

In februari was de kampioensclubmatch van de Nederlandse Whippet Club. Die ochtend bracht ik Tobie naar mijn moeder, Hinde en Hazel naar Marianne en Arend, en ik kreeg Lotta mee van Marianne. Zij was ingeschreven in de puppy klasse en werd 3 veelbelovend met een mooi keurverslag. Een mooie eerste oefening samen in de showring.

Keurmeester Felicity Thompson (Barnesmore whippets) kijkt naar Lotta’s gebit. Lotta gedroeg zich keurig, Marianne had duidelijk goed met haar geoefend. Op de achtergrond Tinne met Pebbles in de andere ring.

Nikki en Ernst waren er ook. Vorige maand hebben zij hun lieve Zoe verloren aan een noodlottig ongeval. Zij zijn verdrietig, en Ivy ook. Zij  is het daarnaast niet gewend om de enige hond in het gezin te zijn. Op de foto: Lotta, Ivy en Bliss.

Zoe en Hinde als jonge meiden in de duinen van Den Helder. Zij waren even oud, en stonden aan de basis van onze bijzondere vriendschap, die in 2008 begon.

Manon en Olaf waren er ook, met Bidai in de open klas reuen.

Bliss met haar oudoom Bidai. Bidai is een nestbroer van haar oma Megan.

Ik heb altijd een zwak gehad voor de stoere Bidai, met zijn snuit die me aan zijn oma Jewel doet denken. Stiekem verlangde ik naar een vrouwelijke versie van Bidai. Ik denk dat mijn wens helemaal in vervulling is gegaan, voor zowel het snuitje, de vachtkleur als het lakonieke karakter.

Bliss lag het allemaal rustig gadig te slaan langs de showring.

Ondertussen werd het toch ook een beetje lente in Den Helder. Dit was voordat het ging vriezen!

De eerste krokussen openen zich voor het zonnetje;

De dikste takken worden gezocht; om mee te spelen,

En om op te knagen.

Tobie, onze statige bejaarde zigeunerjongen ;>))

Hinde;

Tobie;

Hazel;

Bliss; 8 maanden oud op deze foto.

Het was de allereerste wandeling van het jaar zonder winterjasjes.

En die eindigde zo. Helaas kwamen er een paar herders in ons groepje en ze joegen Bliss samen op. Na wat gesoebat met de eigenaren waarbij ik wilde uitleggen dat ik dat rennen met andere honden niet wil, omdat het vel van whippets zo kapot is als ze net een tandje harder blijken te rennen dan de andere hond, liepen we verder. Bij de auto zag ik dat Tobie een stuk vel kwijt was.

Natuurlijk is dat op zaterdag. Je moet dan naar de dienstdoende dierenarts. Dat was er een waar ik ooit minder van onder de indruk was, maar deze keer heeft zij Tobie heel keurig gehecht, terwijl hij op de tafel bleef staan, dus met alleen plaatselijke verdoving. Ik heb mijn mening weer bijgesteld ;>))

Er was ook nog storm in Nederland. Ik dacht dat het in Den Helder enorm was meegevallen, maar er waren in ons park toch wel enorme dingen gevallen…..

Nog weer eens een heerlijke wandeling met warme chocolademelk op het strand, met mijn goede vriendin Sylvia, die na vele jaren elders in Nederland net weer gezellig in Den Helder is komen wonen.

17 1/2 jaar geleden zaten we op een warme zomeravond met champagne op het strand, om de komst van mijn pup Chloe te vieren. Sylvia was voor haar komst sceptisch over whippets maar werd direct verliefd op kleine Chloe. En nu, zoveel jaren later, samen met Chloe’s kleindochter Hinde en achterkleindochter Hazel op de foto.

Een foto van onze eerste drie generaties; van maart 2010; Chloe (10), Jewel (6) en Hinde (1,5 jaar oud);

En dan deze foto’s, nu acht jaar later van Marianne, van de volgende drie generaties; Megan (6), Aprille (bijna 4) en Lotta (9 maanden).

Megan, Aprille en Lotta.

En deze foto die mijn moeder maakte van mijn blonde trio: Bliss (9 maanden) met haar oma Hinde (9,5) en tante Hazel (6).

Mijn moeder heeft mijn honden vier dagen in de week bij zich. Ze geniet van Bliss, die een bezig bijtje is, dus vermoeiend voor iemand van bijna 88, maar ook zo aanhankelijk en vreselijk intelligent.

Ik ben ook dol op mijn slimme meisje. Ze kost ook mij veel meer energie dan onze eerdere generaties ooit hebben gedaan. En ze is een hele snelle wildebras, dus het is altijd uitkijken om haar heel te houden. Ze heeft ook al wat beschadigingen opgelopen, waarvan ik hoop dat ze nog wat verdoezeld worden door nieuwe haren…..

Het T-shirt dat ik lang geleden kocht op Crufts, bewijst de laatste tijd wat al te vaak zijn diensten…..

Het puppydiploma halen was geen probleem; nooit geoefend, op de lessen zelf na, en toch werd ze 3e in haar groep.

En dat brutale knappe snuitje….. moeilijk om nee tegen te zeggen!

Altijd op onderzoek uit….

En vanuit bepaalde invalshoeken iets minder knap ;>)))

Vorig weekend weer eens visite van de whippetfamilie uit Diemen en Hoofddorp. Bliss met haar nichtje Catootje (nestzus van Evelien’s Billy). Allebei nog jongedames van 9 en 10 maanden oud.

Maestro, de enige nestbroer van Hinde. Ze worden dit jaar alweer 10 jaar oud.

Even met elkaar het strand op;

Lotta, Megan, Aprille, Tobie, Bliss en Schubert.

Schubert en Bliss waren qua snelheid aan elkaar gewaagd. Tobie doet ook nog heel aardig mee, hij wordt deze zomer ook alweer 11….

Van Marianne kreeg ik een handgemaakt “Whippie Stippie” ontbijtsetje.

Is het niet geweldig? Te bestellen bij:

 

 

Craft & Hound, onlangs opgericht door Evelien en Marianne. Zij maken halsbanden, jasjes, bodies, riemen en nog veel meer, op maat en van kwaliteitsmaterialen. Ook het prachtige keramiek van Marianne is er verkrijgbaar. Te vinden op de facebookpagina Craft & Hound. Het logo vind ik prachtig…. origineel gevonden en….. met het silhouetje van onze Hinde gemaakt ;>)).

Hier bij mij gebeuren ook spannende dingen. De honden willen daarover graag vermelden, dat er weer een portie vis voor hen is gedroogd ;>)).

En af en toe een eitje, hoort erbij.

En ik laat een foto zien van mijn moeder bij een stukje grond in Den Helder, waar mijn broer Ronald en ik in het komende jaar hopelijk een wens in vervulling zien gaan: twee levensloopbestendige, bescheiden, gelijkvloerse woningen onder een kap, met gezamenlijke moestuin en tuin op het zuiden voor onszelf en voor onze honden. Hier gaat de nodige voorbereidingstijd in zitten, en daarom…. is het na vier jaar genieten afgelopen met de pret in de caravan in het bos bij Hilversum…..

Het is weer zo’n saaie regenachtige zondag vandaag…… dan maar wat spelen in huis.

Hazel en Bliss; niet gelijk van maat, wel gelijk in moed.

Maar uiteindelijk snoert Hazel Bliss wel de mond….

Hinde en Bliss. Er zitten 2 generaties tussen – Megan en Aprille van Marianne en Arend. Maar Hinde heeft Bliss aangenomen als kind, en ze liggen eigenlijk altijd samen.

Arme Hazel… zij is Hinde’s echte kind, maar dat zou je zo niet zeggen. Toch valt er nog genoeg te genieten, ook in je eentje ;>)).

Bliss, nu 9 maanden oud.

Ik plak er op de valreep nog een foto van Bidai bij, met een bericht van Manon: “knappe Bidaï. Geslaagd voor Speur Certificaat 1 met 98 van de 100 punten. Gewoon alle herders voorbij……”. Geweldig, van harte gefeliciteerd, het is super dat je zoveel dingen succesvol onderneemt met jullie Sandje!