De afgelopen week had ik vrij, en naast wat opruimwerk op zolder heb ik het ervan genomen, samen met Hinde en Hazel.

De nieuwe halsbanden van My K9 waren ondertussen ook binnen en ik ben er heel tevreden over. Ze zijn 4 centimeter breed, met een clicksluiting en gevoerd met neopreen. Perfect om snel aan en af te doen, ook op een coursingtraining bijvoorbeeld. Manon, nog bedankt voor deze tip hoor!

Met Marianne en Megan en Aprille heb ik een paar wandelingen gemaakt in Den Helder, van een uur of twee. Hier komen de dames tijdens de Liniewandeling langs de forten van Den Helder van een van de bunkers af gescheurd.

Hazel met Aprille in haar kielzog;

Vrijdagavond reden Nikki en ik naar België, waar op het eindpunt een aantal charmante whippetbordjes ons de weg wezen naar een prachtig strak huis op het Vlaamse platteland.

Evelien en Virginie hadden het briljante idee om ons whippet vakantieclubje uit te nodigen voor een gezellig weekend samen; de zaterdag bij Evelien en de zondag bij Virginie. Wij gaan regelmatig met elkaar op vakantie, voornamelijk naar Zwitserland, maar het was er in 2015 niet van gekomen, door van alles….. verhuizingen, nieuwe banen, gezondheidsperikelen, hele oude hondjes etc. Het weekend begon met een korte wandeling naar Taart en Koffiehuis Groot Geluk, voor een brunch.

Daar streken we neer met 14 mensen en 16 whippets…. we hadden daar een eigen zaaltje. Evelien en ik hadden eerder die ochtend mijn auto voor de deur geparkeerd, gevuld met kleedjes en mandjes.

Braaf ging alles liggen wachten op al het lekkers dat ging komen…

Aprille ligt eerste rang bij Arend;

Dusty ging mee kiezen bij het buffet;

Ook Kate zat met haar neus boven tafel. Ze gedroeg zich discreet genoeg om van haar positie te kunnen blijven genieten…

Daarna voerde Evelien ons twee uur lang over het Vlaamse platteland rond Haaltert. Wat een charmante omgeving; met kleine perceeltjes met paarden, schapen, een beetje landbouw, bos en mooie traditionele huizen.

Een klein kapelletje voor Sint Antonius. Nou, die heb ik ontzettend veel te danken. Wanneer ik honden of iets anders kwijt ben, dreun ik het oude versje op voor deze heilige van alles wat zoek raakt: “Sint Antonius goede vrind, maak dat ik mijn ….. vind!” Sint Antonius luistert altijd en komt af met het verloren voorwerp of figuur. Deze heilige verdient dagelijks een kaarsje!

Het platteland werd afgewisseld met stukjes bos. Het was hier en daar een modderboeltje op het pad, en de paden zijn smal, waardoor je achter elkaar moet lopen. Maar wat een mooie en afwisselende omgeving, ik vond het er supermooi.

Maar ja…. 16 x 4 = 64 modderpootjes, die mochten mooi niet naar binnen in het fijne, moderne en gloednieuwe huis van Wim en Evelien ;>)). Met frisse tegenzin moesten de hondjes pootje baden in een emmertje sop.

Eenmaal binnen was het leed snel vergeten, de champagne vloeide rijkelijk en we voelden ons “rozig” worden, zoals we in Nederland zeggen.

Mozart, de enige zoon van Chloe, nu 11 1/2 jaar oud. Hij is ooit net als Hinde aan zijn rug geopereerd en doet nog zo dapper en vrolijk mee. Lange wandelingen, daar draait hij zijn pootjes niet voor om, ook al zet hij ze soms wat anders neer door zijn handicap.

Evelien, Wim en Evelien’s ouders waren de keuken ingedoken….

De tafel stond al gedekt voor 14, compleet met prachtig gouden bestek. Het leven is goed daar voorbij onze zuidelijke grens!

James, de here des huizes; zoon van Chloe’s halfzus Gillian en via zijn vader ook een halfbroer van Dyllis van Tinne en Marc. Hij is dus een beetje een verbindende schakel, tussen de Salty Sands en de Moon Orchids.

De vrouw des huizes, Zoe, nestzus van Hinde, Dune en Maestro. Het bontje uit ons A-nest.

We genoten van Evelien’s Thaise curry. En van de champagne, de heerlijke rode wijn, de bijzondere voorgerechtjes en het heerlijke nagerecht.

Kortom, we zijn enorm verwend en we hadden een reuze gezellige avond. Dan is het fijn als je zo je bed in kunt rollen op dat zelfde adres!

De volgende ochtend nam Virginie de fakkel over, met een strandwandeling in Zeebrugge.

We liepen met 14 mensen en 20 whippets het zonovergoten strand op. Zalig weer was het, met veel zon en weinig wind.

We kregen eventjes gezelschap van een enthousiaste grote whippetkruising.

Kate, Hazel, James, Dyllis en Hinde.

Met z’n allen plankgas.

Evelien met Zoe, Hazel, James en Maestro.

Virginie met een trosje whippets, vooraan Victor uit het nest van Dune.

Victor moest voor mij even in stand staan, maar dat viel nog niet mee, want hij is niet voor de show getraind. Hij is de grote broer van Romeo, en ik ziet veel mooie dingen aan hem!

Martine doet nog even een gangwerkje samen met Victor.

Met z’n allen richting Blankenberge;

De groep raakte wat uit elkaar, iedereen deed lekker waar hij zin in had.

Standfotootje van Aprille uit ons C-nest en haar moeder Megan uit ons B-nest. Ze lijken behoorlijk op elkaar, dat vind ik erg mooi om te zien.

Het strand is hier enorm breed, en de duinenrij juist heel smal.

Daarom liep ik bij voorkeur dicht bij de waterkant, want Hazel en Hinde worden altijd getrokken door de duinen. Toch heb ik ze aan moeten lijnen op een gegeven moment, want op zo’n “saai strand” houden ze het niet lang vol om bij de groep te blijven.

Ik had Hinde los, in de veronderstelling dat ze bij mij in de buurt ging blijven. Ze is net zwaan kleefaan sinds haar ongeluk. Maar ik had geen rekening met haar broer Maestro gehouden; hij en Hinde gingen altijd samen op jacht in de duinen, en Hinde was dus al snel met hem mee op pad. Tot groot verdriet van Hazel, die ik net aan de riem had gedaan ;>).

Hilde was ook mee komen lopen, met haar zwarte pup Noortje en haar beige grote “zus”.

Dusty, Megan en Aprille aan de steendam.

Een standfoto van Dune, nestzus van Hinde, uit ons A-nest. Ze ziet er nog puik uit voor haar zeven jaar.

Het hele strand voor Dune’s broer Maestro alleen….

Nikki met haar Ivy en Zoe.

Zoe is ook zeven jaar oud; ze komt uit Duitsland en scheelt maar een paar weken met ons A-nest. Zo lang kennen we elkaar alweer…..

Rechtsomkeert na een uur lopen richting Blankenberge;

Mozart met zijn altijd blije snuitje;

Tinne, Evelien en Marc met hun zes whippets;

Wat was hier allemaal te zien…… mij is het ontgaan, ik wilde dit groepje gewoon op de foto zetten ;>))

Victor en Maximo, van Martine. Was leuk om ze alle drie weer terug te zien, sinds de Salty Sand’s wandeling in Hilversum, vorig jaar oktober.

Met stevige pas richting de auto’s, want het was ondertussen lunchtijd geworden.

Tessa heette ons welkom met champagne. Kwestie van nog eens rozig worden, je kunt snel gewend raken aan het gevoel.

James op zijn manier ook wat rozig….

Daarna volgde een copieuze Italiaanse maaltijd, met maar liefst vier verschillende pastaschotels. Genoeg voor een weeshuis, dus er ging nog heel wat mee in doggy bags. Tja, we blijven Hollanders he. Maar dat zorgde vandaag wel voor nog even met groot plezier terug denken aan ons heerlijke weekend in het gastvrije Vlaanderen.

Storm (Salty Sand’s Colours of the Past) werd afgelopen zaterdag op de tentoonstelling in Zwolle 1e in de jeugdklas en daarna reserve beste reu (hij won daarmee het reserve CAC). Dit was het derde Jeugd CAC voor Storm, dus draagt hij nu de titel NJK (Nederlands Jeugd Kampioen). Toos bracht hem zelf voor, en Marianne, Arend en ik zijn heel erg trots op hen.

Het is hen gelukt, drie dagen voordat Storm 18 maanden oud werd. De volhouder wint zullen we maar zeggen; afgelopen zomer werd helaas de show in Echt geannuleerd door de hitte, en op de recentelijke Jonge Honden Veteranen windhondenshow en de tentoonstelling in Maastricht waren Toos en Storm wel ingeschreven, maar niet aanwezig, omdat Storm een paar weken geleden een spectaculaire sliding maakte op een verhard pad. Hij had schaafplekken op zijn kin, elleboog en voet, en was dus niet show waardig.

Ondertussen zijn de korstjes eraf en ziet hij er weer goed uit.

Wie had dat toch gedacht toen Storm een hummel van 7 weken was….. hij was voor degenen die met “show ogen” keken de grote favoriet uit Megan’s nest. Maar Toos en Rob wilden alleen maar een maatje voor hun whippetdame Lara, en hadden showen niet op hun wensenlijstje staan.

Maar toen Storm een jaar geleden zijn klas won op de Jonge Honden en Veteranenshow in Heteren ging het toch kriebelen bij Toos. En toen hij in de handen van Toos op de NWC Kampioensclubmatch 3e werd in een hele grote jeugdklas – ondanks een zeer onervaren optreden van beiden – besloot Toos om een paar keer met Storm naar ringtraining te gaan en vooral zelf regelmatig te oefenen.

Ik ontving regelmatig filmpjes van het oefenen vanuit Rotterdam en kon op die manier wat aanwijzingen geven op afstand.

Knap van Toos hoe ze het allemaal heeft aangepakt en ook heel lief van Rob dat hij haar zo goed ondersteunt.

Virginie stuurde me een paar foto’s van Dune (Salty Sand’s Autumn Melody). Ze is nu zeven jaar oud en ziet er nog top uit.

Een sierlijk silhouetje in het zand…….

Deze mooie foto liet Manon laatst van Hinde’s zoon Bidai (Salty Sand’s Best Friend) maken. Zijn kalme uitstraling spreekt me altijd heel erg aan.

Manon en Olaf, Bidai en Nis’ga hebben een paar weken geleden afscheid moeten nemen van hun oudste roedellid Payute. Dat maakte hun vakantie op Texel deze keer erg verdrietig.

Nis’ga en Bidai spelen nu met z’n tweetjes en moeten erg wennen aan het grote gat dat lieve oude Payute achter liet. Ik wens Manon en Olaf heel veel sterkte de komende tijd.

Marianne heeft een aantal prachtige foto’s van Aprille (Salty Sand’s Cherished by Hinde) en Megan (Salty Sand’s Bring me Luck) laten maken door een goede vriendin.

Moeder en dochter vormen een echte twee eenheid, net zoals Hinde en Hazel hier doen.

Hinde en Hazel waren laatst op mannenbezoek bij Billy en Sammy.

Relaxen na een heerlijke wandeling met Billy, Sammy en hun baasje Ria, in natuurgebied ’t Twiske in de Zaanstreek.

In Hilversum genieten we van de laatste weekends in de caravan; tussen 1 november en 15 maart is het tijdelijk uit met de pret; dan mogen we er niet slapen. De vochtige herfst biedt mooie beelden.

Een paddestoel die ik niet eerder zag: Judasoor. Hij lijkt een beetje op gerookte varkensoren, die mensen wel eens aan hun honden voeren ;>). Ze worden veel gebruikt in de Aziatische keuken.

Mijn moeder is dan wel 85, ze gaat er nog graag op uit met ons.

Stokken gooien voor Hinde;

Hazel trapte met veel plezier op iemand’s kwetsbare hart……..

We hebben na twee jaar bivakkeren op deze boscamping nog steeds niet genoeg van dit mooie gebied.

Na een urenlange slentertocht over de heide verdient zo’n mam toch wel wat TLC. Met al die crème kleurige dekentjes lijkt ze wel wat op een sanatorium patientje ;>))

Eerlijk zullen we alles delen….. oma zegt nooit nee!

Afgelopen week arriveerden de nieuwe sierhalsbanden van Hinde en Hazel, gemaakt door May.

Aan Hazel zijn die mooie banden niet besteed tijdens wandelingen…. een echte rauwdouwer.

Hindje met haar blauwe band. 

Blauw is al 7 jaar lang Hinde’s kleurtje ;>)). Het lijkt nog maar gisteren, eerlijk gezegd, wat is het toch leuk om dat nest groot te brengen….