Een hele lange blog met veel foto’s, van vijf weken in vogelvlucht. De afgelopen maand is voorbij gevlogen en onze eenling pup Joy van het F-nest ontwikkelde zich met rasse schreden. Begin oktober nog een afhankelijk pupje dat gezellig naar de camera wuift; nu begin november een levendige tante die alles verkent en de volwassen honden naar haar poot probeert te zetten, wat gelukkig niet altijd lukt.

Oktober heeft nog wat mooie dagen gegeven, dus in de vijfde week kon Joy het terras en de tuin leren kennen.

Aanvankelijk nog heel terughoudend onder moeders rokken…

Gaandeweg wat meer op eigen benen staan…

Ze was in no time zindelijk, we begonnen haar met vier weken op de bak te zetten en met vijf weken was het muntje helemaal gevallen.

Ze kijkt je vaak aan om te peilen wat je wilt, dus dat levert mooie fotomomenten op.

Genoeg kauwmaterialen aanbieden, dan blijven je handen heel ;>)

Als het op spelen aan komt is er heel veel speelgoed waar Joy mee kan spelen, maar natuurlijk is haar moeder ook vaak de klos. Soms speelt Bliss vol overgave mee, soms met frisse tegenzin.

Wat zal ik deze keer eens kiezen…

Via het opstapje voor Hinde lukte het al snel om op de bank te komen. Die was weken lang haar favoriete plek om te slapen.

Socialisatie met een oudere, keurig volgens het programma :>). Mijn moeder geniet zo van deze pup, het is alleen verdrietig dat zij het direct weer vergeten is. Iedere week ziet zij Joy voor het eerst.

Nienke paste op donderdagmiddag en vrijdag op. Iedere week weer inspringen op een pup die een week ontwikkeling achter de rug heeft, toch steeds weer even inzoomen op de nieuwe situatie! Als er wat eten in moet dan gebeurt dat onder massale belangstelling.

Daarna helpt Joy graag even met de afwas.

Het bed lonkte ook behoorlijk en kwam binnen bereik toen de pootjes iets langer werden en mede dankzij de caves aan weerzijden, op stretchers.

En op een dag ontdek je opeens dat je een dubbelgangster hebt….

Zes weken op deze foto….

Als op een gegeven moment de tuin helemaal is ontdekt….

Dan lokt de buitenwereld en breekt het moment aan om te oefenen aan een riempje. Van de halsband maakte ze helemaal niets vanaf de eerste keer, maar het riempje… dat beperkt en dat zint deze verwende eenling totaal niet.

Joy draait graag de rollen om…. Het is grappig om te zien, wanneer de halsbanden en riemen tevoorschijn komen gaat ze helemaal uit haar dak, zo verheugt ze zich op wat komen gaat.

De eerste wandelingen waren voor Joy vooral observaties vanuit de draagzak.

Van Marianne kreeg ze haar mooie paarse bandje, en een bijpassend paars jasje. Daar is ze inmiddels alweer ingegroeid maar op deze foto droeg ze nog het piepkleine fleece jasje dat we nog hadden van de eerdere generaties.

Ruim zeven weken oud; voor het eerst op Salty Sands. Hazel is altijd heel erg streng tegen Joy, maar nu ziet Joy haar kans schoon om mee te helpen met Hazel’s favoriete hobby: graven.

Een stoer Sandje.

De volgende dag een lange rit naar het Ronostrand in Groningen, waar Joy’s vader Yuko deelnam aan de coursingwedstrijd.

Marc probeerde Joy mooi op de foto te zetten maar het viel nog niet mee ;>)

Halfzus Poppy van Tinne en Marc wilde maar wat graag met haar stoeien;

Toch weer een heel avontuur, zo ver van huis.

Een rustig momentje op de bank….

Betekent een rustig momentje voor moeder Bliss…

En weer door….. even de tuin in je huis halen.

Alles wil ze proeven, maar als ze het zelf komt pakken steek ik er een stokje voor. Ze leert snel en weet nu dat als er iets voor de honden is, dan kom ik het wel brengen. Stukje roomboter, stukje ei, stukje kaas, stukje fruit, stukje groente. Alles wordt kort gekeurd en dan verorberd.

Acht weken oud op deze foto, ze eet gewoon haar verse vlees en ook haar brokjes maar nog wordt er met veel gesmak gedronken bij Bliss. Zij is een enorm toegewijde moeder dat zij dit nog steeds toestaat, want die tandjes zijn vlijmscherp. Ik zag bij Puppy Culture dat eenlingen vaak een “helikopter” moeder hebben en dat klopt bij ons ook wel. Bliss is heel beschermend.

Hier wordt een net uien van de markt omzichtig benaderd….

Inslijmen bij oude Tobie; die gromt maar Joy weet feilloos dat dat loos alarm is. Bij Hazel haalt ze dat niet in haar hoofd.

Het lukt haar altijd weer…. bij Tobie.

En natuurlijk ook bij betovergrootmoeder Hinde, wiens oogappeltje ze vanaf de geboorte was.

Bowie de Bolognezer pup van een oud collega op bezoek. Bowie is vijf maanden oud maar weegt twee kilo minder dan Joy.

Bowie en Joy zijn heel verschillend maar kampen met hetzelfde probleem: alleen maar “oudjes” om mee te spelen….

Het was een keurige voorzichtige kennismaking, gevolgd door wat vrolijke rondjes door de tuin. Wordt vervolgd wat ons allemaal betreft.

Puppyles is ook al begonnen, toen Joy 7,5 week oud was. Privéles bij mijn vriendin Daniëlle, waarbij Joy ook even kennis heeft gemaakt met een van de katten. Heel gek idee om zo vroeg te beginnen met alles, want normaal gesproken wacht je als fokker tot het nest is uitgevlogen en dan pas ga je met je eigen pup van alles ondernemen. Bij Joy is dat veel eerder begonnen omdat zij geen nestgenoten heeft. Ze draaide daarom al vroeg in alle vrijheid mee in de huiskamer en kwam eerder dan gebruikelijk ook buitenshuis.

Moeder en dochter, ze zijn heel veel samen bezig, maar gezellig samen slapen doen ze tot nu toe niet; dat doet Joy het liefst alleen of bij de oudjes.

Bijna negen weken oud. Er zit ondertussen een heel karaktertje in en een mooi maar eigengereid koppie op. We zijn heel benieuwd hoe Joy zich gaat invoegen in de dynamiek van de roedel, als ze een grotere pup wordt. Wordt vervolgd!