De wandelingen in de omgeving begonnen of eindigden altijd langs een kanaal, dat parallel loopt met de Marne.

Dat kanaal scheidt toevallig twee uitstekende wijngebieden ;>)

Op sommige plekken lieten we de honden “te water”, dat was op de eerste dagen van de week, toen het nog zo’n heet weer was!

Maar de wandelingen gingen niet alleen langs het water;

Soms hielden de paden zomaar op en zwoegden we door huizenhoog gras; perfect om de nodige teken op te doen ;>)

En dan was er het heerlijk koele bos, met hier en daar wat hoogteverschillen;

Het zonovergoten plateau boven het bos, waar altijd een lekker windje waait;

Uitzicht op de bossen in de verte, vanaf het plateau;

Bij de verlaten motor crossbaan krijgt Hazel het op haar heupen en weet de jongsten uit de groep achter zich aan te lokken;

Na die inspanning worden ze bij een watertrog weer even nat gemaakt;

De hondjes zo mak als een lammetje in ons kielzog;

Een praatje met een visser aan de overkant van het kanaal…. natuurlijk ging het over “la meute de whippets”, die steeds de nodige aandacht kreeg van de Fransen.

Samen met mijn moeder, ome Cor en Nikki bezocht ik nog het nabij – en hoog – gelegen dorpje Nogens;

In de gezellige kerk van Nogens brandden we een kaarsje voor Sint Antonius, die ons altijd alle verloren voorwerpen – en honden – terugbezorgt;

Vrolijke glas in loodramen….

En Nikki die kennelijk iets op haar kerfstok heeft…..

Op het kerkplein een gedenkteken voor de dorpsgenoten die zijn gevallen in de eerste wereldoorlog. Opmerkelijk: 5 mensen worden bij naam genoemd; dan nog 2 “onbekenden” en 1 “Turk”.

Buiten zwaaide Virginie de scepter over de BBQ, maar binnen lag het bereiden van de maaltijden in de keuken op mijn bordje; en er was gelukkig altijd plaats genoeg voor al die helpende handen aan het kookeiland ;>) 

Smakelijk!

De prachtige perentaart die Evelien en Wim kochten als desert….. te serveren met custard erbij;

Dusty krijgt een voorproefje van het pannetje met gekookte rijst, pasta, visnat en carnibest, dat we na afloop hadden gemixt voor de elf viervoeters.

We zijn natuurlijk ook nog uit eten geweest! Mijn vakantiegenoten: Tessa, Wim, Evelien, ome Cor, mam, Nikki, Ronald en Virginie. Met mij erbij waren de Belgen nét niet in de meerderheid (4 om 5). Erg leuk, om met allerlei generaties en twee nationaliteiten op vakantie te zijn!

Een verstandig gesprek met mam; ook niet verkeerd….

Maar dan is het smullen geblazen.

We zijn ook nog naar een champagnedorp gereden…..

 

Daar kocht ik alvast de champagne die we opentrekken op mijn 50e verjaardagsfeest, volgend jaar maart.

Over de gezellige proeverij zie en lees je alles op Virginie’s blog: http://dustndunes.wordpress.com/

Een balletje slaan en badminton bij 35 graden, waarom niet? De honden waren er in ieder geval ook voor te porren. Ronald en Nikki beten het spits af.

Dune volgt het roze balletje met de nodige interesse;

En Hazel wacht de boel af aan Ronald’s kant;

Lekker elkaar laten hollen in de hitte ;>)

Daarna waren mijn moeder en ik aan de beurt……

82 jaar oud en nog altijd trefzeker!

Evelien en Wim trokken weer de nodige medespelers naar het veld toe….

Zoë maakte korte metten met het spelletje, door het roze balletje in te pikken en er triomfantelijk en vooral heel lang mee rond te blijven hollen. Kleinkind van Chloe, ten voeten uit ;>))

Natuurlijk moest daarna de Marne worden uitgeprobeerd. Heerlijk!

Hier proberen Virginie en ik Hazel zo gek te krijgen dat ze het water in komt.

Daar gaat ze dan – maar niet helemaal uit vrije wil ;>). En met veel geplons en gespetter, ze heeft totaal niet de geruisloze stijl van haar oma Jewel.

Hinde verzet ook bergen water, maar ze zwemt wel als de beste sinds vorig jaar.

De honden vonden het fijner om een klein stukje verderop te rommelen in het water, in de buurt van de dam, waar het water sneller stroomt maar ook lager staat.

Hinde en Hazel zijn het fanatiekst in het water, mits er stokken bij zijn. Jewel staat hier wat beteuterd te kijken…. ze is zojuist met haar geopereerde voet het water in gelopen.

Nikki geeft Ivy zwemles, onder Hinde’s toeziend oog.

Mijn moeder en Evelien houden het even droog, met blinde Isis voor de zekerheid aan een lijntje.

Zoë twijfelt nog of ze zich helemaal nat gaat maken….

Hinde laat zich na afloop lekker verwennen door de twee moeders. Dit is het goede leven!

Later deze week nog een verslag van onze wandelingen, schranspartijen en bezoek aan champagne huis Leboeuf.

Kijk voor meer foto’s van ons waterballet op Virginie’s blog: http://dustndunes.wordpress.com/

Op deze mooie plek in de Champagnestreek in Frankrijk brachten wij een heerlijke vakantieweek door; in Moulin de la Pommeraye en de bijbehorende gite.

Achter het molengebouw ligt de gite, waarin Virginie, Tessa, Nikki, Ronald, Evelien en Wim logeerden met hun 7 whippets.

Mijn moeder, ome Cor en ik hadden onze intrek genomen in het appartement op de 1e verdieping van de molen.

Het was een heerlijk ruim appartement, met een open keuken met kookeiland, en erg smaakvol ingericht.

Alle elf whippets kwamen hier graag buurten, op de comfortabele banken.

Isis, statig op de chaise longue….

Het was bij aankomst snikheet weer, en in tegenstelling tot de gite, waar het steeds heerlijk koel bleef, was het de eerste dagen geen cadeautje om in het appartement te zitten. De grootste charme werd op dit domein gevormd door het riviertje de Marne, dat een enorme tuin voorzag van een natuurlijke begrenzing voor de hondjes.

De Marne vormde niet alleen een begrenzing, maar ook een waterbak die continue werd ververst ;>).

De tuin bleek een waar paradijsje, waar mens en dier zich van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat vermaakten, desgewenst in het gras, het water, zon of schaduw.

De honden konden er voluit de achtervolging op elkaar inzetten….

Terwijl wij vanuit de luie ligstoelen keken;

De beste stoelen werden gauw ingepikt door de whippetoudsten, zoals hier Chloe.

Ivy ontwikkelde afgelopen week een stevige crush voor Ronald ;>)

Onderonsje met Hinde over de leuning van de eetbank;

Evelien en Wim in de lekkere kantelstoelen;

En Zoë vond haar gerief dicht bij haar baasje Nikki.

Ome Cor – en ook mijn moeder – genoten van een weekje niets doen. Voor mijn moeder hield dat in dat ze het koken aan ons over kon laten en lekker een boekje kon lezen, afgewisseld met autoritjes naar leuke plaatsen om ons heen.

O wee wanneer wij de tuin even verlieten….. dan stond de hele bende voor het hek te jammeren ;>).

Overmorgen en donderdag volgen meer blogs over onze vakantie in Frankrijk. En ook Virginie publiceert vandaag, dinsdag en donderdag haar blogs, zodat we samen zo veel mogelijk foto’s kunnen laten zien:

http://dustndunes.wordpress.com/