Afgelopen zondag namen we Ryan en Hazel weer even mee naar een rustig plekje in het bos;
Ze bleven netjes bij ons groepje lopen, in het kielzog van de volwassen honden;
Ivy was met Nikki meegekomen naar Den Helder, en zij trok graag met de pups op;
Na een klein rondje met de pups reden we de auto naar de overkant van de weg; naar Mariëndal.
In Mariëndal komen veel honden, en omdat de pups nog maar één keer zijn ingeënt, hielden we ze in de kar;
Ondanks het fluitende protest van Hazel en Ryan zelf ;>))
Deze lobbes bedoelde het heel goed, maar…… is hij ingeënt of niet? En zo ja, is hij toevallig nét ingeënt? Want ook dat laatste vormt volgens onze dierenarts een risico voor een kleine pup; honden die nét zijn geënt dragen het virus namelijk tijdelijk bij zich, zij het in verzwakte vorm.
We houden ze deze week dus nog even weg van honden die we niet kennen. Vrijdag volgt de tweede inenting, want dan zijn de pups 9 weken oud. Een derde inenting volgt met 12 weken.
Thuis lekker chillen bij Ivy…..
De laatste nieuwtjes over Megan zijn ook heel goed; haar eerste nacht was wat onrustig voor haar en Marianne, de volgende nacht ging het al stukken beter.
Megan voelt zich ondertussen thuis en komt lekker los. Ze is, zoals verwacht, een hondje dat lekker haar eigen gangetje gaat in huis. Daarin lijkt ze sprekend op haar overgrootmoeder Chloe…….
Als ze wil slapen dan komt ze naast Marianne op de bank liggen, of gaat zelf haar bench in.
Megan heeft ondertussen al wat kraambezoek ontvangen en ze heeft gespeeld met de kleinkinderen van de buurvrouw.
De kennismaking met “haar” twee katten is goed verlopen;
Een paar keer per dag komen Megan en de katten samen, onder toezicht van Marianne. Het heeft tijd nodig, maar zo te zien komt het wel goed met het drietal!
Wordt vervolgd! Dit weekend zullen Megan en Hazel elkaar weer zien om met elkaar te spelen.
Bidaï heeft zijn draai bij Manon en Olaf ook helemaal gevonden.
Zijn mandje en dekentje met nestgeur zijn volop in gebruik; hij verzamelt er zijn speeltjes in en hij beschouwt zijn mandje nu nog als zijn vaste ankerpunt.
Zijn socialisatie is in volle gang; het winkelcentrum met de schuifdeuren, auto’s, winkelkarren, schoolplein, alleen mee in het donker, nergens is hij van onder de indruk. Hij kan nog niet alleen thuis blijven bij de andere honden en dus is hij met Manon meegeweest op postronde, en dat ging prima. Post.NL-whippet, sure we can!
Lekker rommelen op een veilig plekje in het gras…..
Wordt vervolgd!
SALTY SAND'S WHIPPETS 
Fijn, goede berichten van de pups die inmiddels naar hun definitieve huis zijn vertrokken. Doet een mens goed, toch? Het ziet er allemaal goed en vertrouwd uit. En wat leuk dat Ivy nog zo puppy-minded is. Voelt ze zich weer pup, of denkt ze al aan toekomstige eigen puppies?
Misschien een beetje van allebei, Annemarie, helemaal duidelijk was het niet ;>
Volgens mij voelde Ivy zich vooral nog een pup, die weer lekker met leeftijdsgenootjes kon spelen! ;>)))))
Oohh, die 2 kopjes uit de kar. De ontgoocheling dat ze er niet uit mogen druipt eraf. Maar ’t is voor hun eigen goed.
Megan worstelend met haar dalmatiër en gelukkig niet met de kat ;o)
En wat zijn whippets toch hulpvaardig. Meegaan met baasje op ronde zodat ze niet alleen zou zijn.
Inderdaad Virginie, die 2 kopjes uit de kar…méésterlijk. Weer zo’n foto om in te lijsten. 🙂
Ik krijg iedere keer weer een brok in mijn keel bij het zien van al die leuke whippetjes. Wat zijn ze lief en mooi en schattig, zowel de pups als de “oudjes”. Vooral de foto in de kinderwagen is goud waard! Nikki er achter ziet er ook verdomd goed uit maar toch eerst maar eventjes (!) dokter worden hoor meis! En dan graag een praktijk bij ons in de buurt (of stage bij dokter van der Rijt om te beginnen).
Zo fijn nu Bidaï en Megan weg zijn om toch nog foto’s en verhaaltjes te kunnen volgen. Ik hoop nog veel van het whippet-kwartet te horen 🙂
Ja, het is heel fijn om van de pups te horen, en daar is dit blog een prima platform voor, zodat de eigenaren de nestgenoten van hun Sandje ook kunnen volgen. Laat maar komen, de foto’s en verhalen!
Al ben ik de vierde….die twee koppies uit het karretje!!!!
Wat komt dat karretje nog goed van pas Monique! 🙂
Het is inderdaad een erg lieve foto van Hazel en Ryan. En dan die schattige buikjes eronder 🙂
Fijn om te zien dat Bidaï en Megan het goed gewoon worden bij hun baasjes. Laat die updates dus maar komen!
Hoe meer hoe liever 😉
Hier is de 5e…; Die koppie’s in dat karretje…!!!
Het is echt super, om de puppies te kunnen volgen via dit blogje., echt genieten.., ook van al deze leuke foto’s. Fijn, dat het goed met ze gaat en wat woont Megan bij twee mooie poezebeestjes…
Leuk, lief, gezellig, mooi. Ik geniet weer.
Wat fijn dat Bidaï en Megan hun draai weten te vinden bij hun nieuwe baasjes 🙂
Leuk om ze weer te zien!
Heerlijke weken waren het, elke avond even kijken of er nog nieuwe foto’s en verhalen waren….
De Live Stream werkte niet zo goed in Spanje.
Wat zijn ze snel groot geworden en wat hebben ze veel mensen bezig gehouden.
Prima samenwerking, Monique, om dat naast je werk voor elkaar te krijgen.
Ik ben wel een beetje jaloers op de nieuwe baasjes, maar wens ze heel veel geluk met hun prachtige hondjes. Ik zou zelf geen keus kunnen maken, vond ze allemaal
even leuk.
Hopelijk laten ze nog veel van zich horen.
Wel ben ik benieuwd hoe je Hinde als moeder hebt ervaren, vergeleken met haar
moeder en haar oma………………
Henny, wij hebben elkaar nooit ontmoet, en ik vind het bijzonder dat het wel en wee van de Sandjes door jullie – helemaal in Spanje – en anderen op de voet wordt gevolgd! Het waren twee heel intensieve maanden, en met name het jongleren en regelen zowel op het werk als thuis, was een grote uitdaging. Maar dit was ook een heel geslaagde tijd, die resulteert in vier gave puppies, die een fijn leven voor zich hebben. Hazel is voor mij de bonus…… is moet er echt niet aan denken om na de puppentijd met lege handen achter te blijven ;>)).
Hinde is een fantastische moeder gebleken; geduldig, stabiel ten opzichte van bezoekers, roedelgenoten en haar pups. Zij deed het perfect maar cijferde zichzelf tegelijkertijd niet weg, en ging al snel weer mee op de wandelingen en kwam weer boven slapen op bed. Jewel en Chloe waren ook prima moeders, maar moesten de klus een beetje samen met ons klaren, omdat zij een paar kleintjes in het nest hadden, waardoor we wilden bijvoeren. Van Jewel weet ik nog dat zij ’s nachts beneden bleef waken tot het allerlaatste puppie was vertrokken, toen pas kwam zij weer boven slapen, en dat was heel wat, want als er iémand verzot is op haar slaapzakje op bed, dicht in de buurt van het vrouwtje, dan is het Jewel ;>). Zij was ook een leuke oma deze keer, maar vooral toen de pups klein waren; op dit moment doet ze er niet veel mee. Het is echt heel bijzonder om deze vierde generatie over de vloer te hebben, en de interactie te zien met moeder, oma en overgrootmoeder!
Zo komt de kar van Chloë weer van pas! 🙂 Heel schattig die foto, al wilden de twee deugnieten er liever uit! (oh ik zie net dat ik niet de eerste ben over die foto… haha!)
Fijn al die goede berichten!! 🙂