Zes weken zijn de vier E’tjes, en ze hebben volledig bezit genomen van hun ren, met het toilet, de speeltjes etc.

Er wordt prima gegeten van het vlees, de brokjes en de puppypap, en Lotta geeft ze nog af en toe zelf te drinken, maar geeft steeds vaker met wat gegrom aan dat het einde daarvan in zicht komt. Perfecte timing, dit is normaal wanneer pups zes weken oud zijn.

Voor Lotta komt daarmee het “normale” leven waarschijnlijk eerder in zicht dan voor ons, mensen.

Ze zijn heel goed zindelijk ondertussen, en Paars blinkt daar al een tijdje in uit ;>)

Soms is de bak met houten korrels meer een soort ballenbak…. en dan deelt het zo heerlijk uit….

Mag ik er al uit???

In naam van Oranje… eh Groen, doe open die poort!

Wat een zegen dat het afgelopen week een paar dagen lang mooi weer was; precies op tijd om de kleintjes kennis te laten maken met gras, insecten, de zon etc.

Verkennen van de puppytunnel;

Een heerlijke afwisseling met het binnenleven;

Wie staat daar aan de andere kant….

Oma Aprille!

Rennen naar de camera…

Sjorren aan een schaap….

De oudere generaties doen dit ook zo graag; het zit gewoon in de genen!

Het avontuurlijke Blauwtje…

De zachte Paarse;

Het gezellige Groentje;

De actieve Turquoise;

Nou ja…. na afloop van zo’n buitensessie is het wel gedaan met de energie ;>)

Deze week hebben de pups een voor een hun eerste autoritje gemaakt; de een draaide daar zijn poot niet voor om, de ander vond het een hele gebeurtenis. De komende tijd gaat het oefenen hiermee door, zodat ze hun reis met hun nieuwe eigenaren over twee weken zonder te veel stress zullen doorstaan.

Wim kwam om de pups in stand op tafel te keuren; Paars vond het wel spannend, in de handen van zo’n vreemde mijnheer, maar kreeg wat steun van moeder Lotta.

Vandaag belandden de pups alweer op tafel: Nikki was erbij toen ze werden geboren en kwam vandaag langs om ze te vaccineren.

Gezondheidsonderzoek van Groen; onder toeziend oog van overgrootmoeder Megan;

Luisteren naar de hartjes…

Op zoek naar de mannelijke attributen…

Voelen van alle lymfeklieren;

Ja, en dan gaat dus die spuit erin! Blauw kijkt nog even achterom waar die nu vandaan kwam….Normaalgesproken zijn reutjes wel een beetje pieperig bij dit soort dingen, maar deze vier bleven er heel rustig onder. Ze werden een beetje stilletjes, dat wel, maar ze waren best heel relaxed.

Wat een gebeurtenis…. daar moet eens even stevig op geslapen worden. Ondertussen werden hun vaccinatieboekjes ingevuld en ondertekend.

En dan nu die lang verwachte portretjes. Sinds de vorige keer zijn ze alweer een kleine kilo zwaarder en de snuitjes zijn langer geworden:

Blauw; een zelfstandig, ondernemend hondje, dat alles nauwgezet observeert en niet snel uit het veld is te slaan;

Paars; een zachtaardig hondje. Hij doet met alles mee, maar kijkt af en toe wel graag eerst even de kat uit de boom.

Turquoise; vrolijk, frank en vrij in de groep. Toch was hij juist een beetje onder de indruk van zijn eerste autoritje.

Groen; hij kijkt hier een beetje ongerust maar we maakten dit portretje nadat hij op tafel was bekeken door Wim en daar was hij misschien nog een beetje van onder de indruk. Hij is in het nest een gezellig en meegaand hondje en kan het goed vinden met de rustige Paars.

Op het programma komende week: een karaktertestje, door een voor hen vreemd iemand, in een voor hen onbekende ruimte, en zonder moeder of nestgenoten erbij. En opnieuw een keuringsmoment op tafel, met hulp van een handjevol bevriende fokkers. Wordt vervolgd!