Wanneer ik Hinde’s toekomst visualiseer, dan probeer ik dit plaatje met de Hindmobiel (hoe mooi hij ook is ;>) weg te duwen en te vervangen door dit plaatje:
Hinde vrij en blij, thuis en buitenshuis.
Nee, die vloeiende rugbelijning zal ze waarschijnlijk niet meer krijgen;
Noch een showy gangwerk in draf;
En coursen zit er zeker niet meer in….
Als ze zichzelf maar weer kan bedruipen, lopen, eten en drinken, zonder mij, zonder karretje, zonder Walkabout. Dat is mijn droom voor haar, en mijn visie. En wanneer je iets wilt bereiken…. dan helpt het echt om het eindresultaat regelmatig te visualiseren.
Maandagmiddag heeft de dierenarts in Den Helder de hechtingen verwijderd en een beetje gekeken hoe het ging met de achterhand. Ze had meer resultaat verwacht, 12 dagen na de operatie. Ik was er niet bij helaas, en schrok later die avond wel van deze uitslag, zodanig dat ik mij tijdelijk uit het veld liet slaan. Maar daarna ben ik gaan relativeren; ieder dier is weer anders, en aangezien deze operatie maar een paar keer per jaar wordt uitgevoerd in Amsterdam, denk ik dat het voor mijn lokale dierenarts best een uitdaging is om er een mening over te vormen (zeg ik diplomatiek ;>). En wat kunnen we anders, dan de moed hervatten en werken aan een toekomst voor Hinde die beter is dan de werkelijkheid van vandaag……
Vanmorgen kwam zij plotseling in de benen; ze ging zelf opstaan en werkte haar poten onder het lichaam. Ze stond! Maar wel op omgeklapte voeten, want die kunnen nog niets. Maar blij dat ik was!
We hadden vandaag ook een afspraak bij onze holistische dierenarts in Heemskerk. Anderhalf uur heeft zij aan Hinde besteed; met o.a. osteopathie en acupunctuur. En zij zag dat Hinde best al het een en ander kan. De komende tijd ga ik twee keer in de week heen, om Hinde te laten behandelen. We hebben het beweegschema doorgesproken; Hinde moet heel veel rust hebben, maar omdat ze bij wijze van spreken haar nek breekt om mee te mogen met de anderen, gaat ze twee keer per dag mee naar onze wandelplekjes in de natuur; daar mag ze dan 50 meter lopen, een keer met de Walkabout en een keer met de Hindmobiel. Ze geniet zo in het gras, en gaat dan graag zelf eens zitten plassen, terwijl ik haar in evenwicht houd.
De behandeling van vandaag heeft haar kennelijk goed gedaan; opeens liep ze vanmiddag in huis achter mij aan, het zag er natuurlijk bijzonder ongelukkig uit, en ze liep op haar knokkels in plaats van op haar voeten, maar het was een enorme sprong vooruit ten opzichte van gisteren…… En nu moet ik haar dus meestentijds opsluiten als ze wakker is, want het is nog veel te vroeg in het genezingsproces om door het huis te krabbelen, en vooral op deze manier. Wel mag ze bij iedere maaltijd staan om te eten, zodat ze haar spieren traint om het evenwicht weer te leren bewaren.
Maar….. deze visie van mij wordt vroeg of laat werkelijkheid, ik houd me daaraan vast en aan Hinde’s willetje zal het niet liggen ;>))
SALTY SAND'S WHIPPETS 
Monique als ik dit zo lees, mag je je echt in de handen knijpen!
Ze komt er wel, heb geduld en idd je eigen dierenarts kan hier weinig zinnigs over zeggen, ieder dier geneest anders en de één heeft meer tijd nodig dan de ander.
Als ik alles had moeten opvolgen van mijn dierenarts…
Hinde heeft de wil en jij en iedereen om je heen ook!
Ze word met de dag sterker, en af en toe zal ze terugvallen om vervolgens weer met sprongen vooruit te gaan!
Wauw! Wat een verhaal weer, Monique! Maar wat geweldig dat het ineens zo gaat! Nu hopen dat ze de rest van de pootjes ook onder controle krijgt! Ik lees je blog met veel belangstelling en denk regelmatig aan jou/jullie! Veel succes Monique, het gaat vast lukken, omdat jullie dat zo willen! En….waar een wil is, is een weg….ook al is die misschien wat langer dan je denkt!
Ook op de Hindmobiel zie ik nog steeds dezelfde elegante, alerte Hinde…………Heb vertrouwen…………
Zit ik in het begin van je verhaal met geknepen kaken, aan het einde ontspannen die zich met een hele grote glimlach! Wat fantastisch! Ook al gaat het ‘langzamer’ dan verwacht……who cares….Hinde doet het op háár manier met jouw enorme support! Wat zal ze je dankbaar zijn!! Wat een kansen gekregen en genomen! Fantastisch gewoon!
Ik schrok in het begin van het lezen …nee dit kan niet waar zijn dat Monique dit wil , haar hinde terug hoe zij was voor het ongeluk , en ja daar kwamen Monique d’r woorden als ze maar zelf kan staan , eten rustig voortbewegen en het belangrijkste dat ze mag genieten …
En echt de ene is de andere niet , tijd nodig of kiest zij zelf haar moment …
En voor die omgeklapte voetjes , zijn hoge schoentjes niets ….
Nogmaals een dikke pluim , lichtpuntjes en een knuffel voor jou , en heel veel beterschapsknuffels en zeker nog een dosis gezondespierprikkels voor hinde …
Jullie kunnen het SAMEN ……
Lang geleden zei iemand me: ‘wat is je droom?’ Wij zeiden: ‘een vrijstaand huis met uitzicht over de landerijen en een hele grote tuin’. In die tijd was dat voor ons net zo onhaalbaar als het winnen van de loterij leek me. Ze zei: ‘maak een droomboek, verzamel daarin plaatjes van hoe je jezelf en je leven ziet over een aantal jaar en je zult zien dat je je dromen bereikt’. We hebben dat gedaan en iedere dag keken we in ons droomboek. Een boek, waarin naast dat huis in alle vrijheid ook kinderen en nog veel meer dromen kwamen. En nu, zo’n 30 jaar later kan ik zeggen dat al onze dromen uitgekomen zijn. Niet altijd even makkelijk, soms moet je even een stapje terug doen. Maar als je maar hard genoeg vecht worden dromen werkelijkheid.
Zo zal jouw droom ook uitkomen Monique, precies zoals je wenst. Niet opgeven, blijven vechten. Enne.. máák je droomboek, vol plaatjes van Hinde zoals je haar graag zou zien.
Ja, zo’n droomboek heb ik ook al tien jaar; in de vorm van een moodboard, waar ik plaatjes en teksten op heb geplakt van wat ik wil bereiken. En….. daarvan is inderdaad reeds een deel werkelijkheid geworden. Soms letterlijk, soms net iets anders maar met hetzelfde beoogde resultaat. Er staan nog wat onvervulde wensen op (die van mijn gewicht bijvoorbeeld ;>))….We gaan stug door met visualiseren ;>))
Lieve Monique en lieve Hinde,
Ik geloof in jullie en weet dat het echt gaat lukken, zoveel liefde en steun om jullie heen, zoveel mensen, dichtbij en verder weg, die dagelijks met jullie bezig zijn, soms met een helpende hand, vele met hun liefdevolle gedachten aan jullie, sturen jullie positieve krachten en bidden dat alles weer goed komt, dit moet gewoon gaan lukken!
Heel veel liefs van mij.
wauw Trea, mooi gezegd……
Je neus vooruit Monique , je voelt en leest Hinde perfect aan en zie wat resultaten jullie behalen , stap voor stap blijf erbij , je zult nog versteld staan van je meid ! Laat je niet van de wijs brengen na een wat ” mindere commentaar ” of een dag , she will rise again like a phoenix
Droom je droom en je zal zien alles komt goed… Ze zal misschien nooit meer het mooie gelijnde rugje krijgen maar niets blijft bij het oude. Maar Hinde zal voor jou nog meer Hinde zijn als alles achter de rug is. Wat jullie nu samen doormaken zal het samenzijn nog veel intenser maken. En zoals iemand al zei, zelfs in haar Hindmobiel blijft ze sierlijk om te zien.
Thats the spirtit Monique, en blijf inderdaad dat mooie beeld van Hinde voor je houden en laat het niet vervagen ook niet als het tegen zit. Jullie zijn een uitmuntend team en samen gaan jullie het redden.
Geef vooral niet op en weet je uit diepte punten haal je ook weer mooie hoogte punten vandaan….dus gaan met die banaan!!!!!!!!
Heel veel liefs en goedherstel knuffels van ons 4-tjes XXX
Ik droom heftig met je mee en ben nog steeds met zilver bezig, probeer het elke dag even. 🙂 Het lijkt er heel erg op dat je je meisje mag houden, en dat voelt helemaal geweldig. Er zijn tenslotte grenzen aan wat een mens in een jaar moet hoeven dragen.
Ohhhh wat een goed nieuws dat ze zelf is gaan staan!!! Pfffft,ik krijg er dik kippenvel van. Over een poos zal ze weer lopen. Dat geloof ik. Ik gun jullie dit zo!
Ik droom ook heel erg met je mee, Monique ! En jou visie is misschien wel een reële. Natuurlijk hoeft ze niet meer te coursen of door de showring pronken. Maar gewoon een rondje wandelen en zelfstandig haar behoeften kunnen doen is toch niet te veel gevraagd ? Goed dat je die holistische dierenarts hebt ! Zij zien een hond toch weer heel anders en het is goed dat je alle paden bewandelt !
Veel sterkte, want nu ze beweeglijker wordt, zal het er ook weer niet gemakkelijker op worden om haar tevreden te houden !
hallo monique, ik wilde hetzelfde posten als mijn voorgangster.
als ze zelfstandig kan functioneren in het dagelijkse leven en daar lol in heeft is het al mooi als ze dat bereikt.
mss als de rug stabiel is meenemen in een moderne bolderkar op rubber banden.
dat schokt minder en dan heeft ze toch haar uitje met de rest buiten,
maar dat ze opstaat en lopen wil klinkt mij al super positief in de oren.
ga zo door hinde, en je zult ons nog allemaal verrassen met je vooruitgang [in je eigen tempo].
Nou.., dit resultaat 12 dagen na een operatie.., ik vind het niet slecht. Ze gaat al zelf staan.., ik vind het wonderbaarlijk…!! En die hoge schoentjes van Yvonne.., zijn zo slecht nog niet misschien. 😉 Je bekijkt alles heel reëel, zoals het is, Alles wat Hinde straks meer kan dan “zichzelf bedruipen”.. zoals je het noemt, is meegenomen. Ik droom ook mee, dat je droom werkelijkheid mag worden en zelfs nog voor een tikkeltje meer..
Dit raakt ons erg diep !
En je ziet, niet elke droom is bedrog. Toen ik vandaag je foto’s van Hinde op facebook zag ging er een héél warm gevoel door me heen, Jou meisje, jij, al je vrienden en familieleden die hoe dan ook bijgedragen hebben aan het genezingsproces van Hinde, jullie verdienen meer dan een dikke pluim. Te weten dat er mensen hun huisdier dumpen omdat die éne inenting hen teveel kost en dan te lezen wat jullie allemaal voor jullie lieverd over hadden getuigd van een innige liefde en verbondenheid met haar. Ik hoop dat jullie nog vele jaren van mekaar kunt genieten Monique! Knuffel voor jullie allemaal 🙂