Wanneer ik Hinde’s toekomst visualiseer, dan probeer ik dit plaatje met de Hindmobiel (hoe mooi hij ook is ;>) weg te duwen en te vervangen door dit plaatje:

Hinde vrij en blij, thuis en buitenshuis.

Nee, die vloeiende rugbelijning zal ze waarschijnlijk niet meer krijgen;

Noch een showy gangwerk in draf;

En coursen zit er zeker niet meer in….

Als ze zichzelf maar weer kan bedruipen, lopen, eten en drinken, zonder mij, zonder karretje, zonder Walkabout. Dat is mijn droom voor haar, en mijn visie. En wanneer je iets wilt bereiken…. dan helpt het echt om het eindresultaat regelmatig te visualiseren.

Maandagmiddag heeft de dierenarts in Den Helder de hechtingen verwijderd en een beetje gekeken hoe het ging met de achterhand. Ze had meer resultaat verwacht, 12 dagen na de operatie. Ik was er niet bij helaas, en schrok later die avond wel van deze uitslag, zodanig dat ik mij tijdelijk uit het veld liet slaan. Maar daarna ben ik gaan relativeren; ieder dier is weer anders, en aangezien deze operatie maar een paar keer per jaar wordt uitgevoerd in Amsterdam, denk ik dat het voor mijn lokale dierenarts best een uitdaging is om er een mening over te vormen (zeg ik diplomatiek ;>). En wat kunnen we anders, dan de moed hervatten en werken aan een toekomst voor Hinde die beter is dan de werkelijkheid van vandaag……

Vanmorgen kwam zij plotseling in de benen; ze ging zelf opstaan en werkte haar poten onder het lichaam. Ze stond! Maar wel op omgeklapte voeten, want die kunnen nog niets. Maar blij dat ik was!

We hadden vandaag ook een afspraak bij onze holistische dierenarts in Heemskerk. Anderhalf uur heeft zij aan Hinde besteed; met o.a. osteopathie en acupunctuur. En zij zag dat Hinde best al het een en ander kan. De komende tijd ga ik twee keer in de week heen, om Hinde te laten behandelen. We hebben het beweegschema doorgesproken; Hinde moet heel veel rust hebben, maar omdat ze bij wijze van spreken haar nek breekt om mee te mogen met de anderen, gaat ze twee keer per dag mee naar onze wandelplekjes in de natuur; daar mag ze dan 50 meter lopen, een keer met de Walkabout en een keer met de Hindmobiel. Ze geniet zo in het gras, en gaat dan graag zelf eens zitten plassen, terwijl ik haar in evenwicht houd.

De behandeling van vandaag heeft haar kennelijk goed gedaan; opeens liep ze vanmiddag in huis achter mij aan, het zag er natuurlijk bijzonder ongelukkig uit, en ze liep op haar knokkels in plaats van op haar voeten, maar het was een enorme sprong vooruit ten opzichte van gisteren…… En nu moet ik haar dus meestentijds opsluiten als ze wakker is, want het is nog veel te vroeg in het genezingsproces om door het huis te krabbelen, en vooral op deze manier. Wel mag ze bij iedere maaltijd staan om te eten, zodat ze haar spieren traint om het evenwicht weer te leren bewaren.

Maar….. deze visie van mij wordt vroeg of laat werkelijkheid, ik houd me daaraan vast en aan Hinde’s willetje zal het niet liggen ;>))