Een foto van de bultrug die op de Razende Bol ligt – de zandbank vlak voor de zeedijk van Den Helder, ook wel Noorderhaaks genoemd. Zie op de achtergrond de Helderse zeedijk en de Lange Jaap, onze vuurtoren. Noorderhaaks hoort bij Texel, maar die Razende Bol is heel aanwezig en dichtbij voor de mensen van Den Helder. Gisteravond laat ben ik nog naar Nogal Wiedus gereden en heb in het donker naar de Bol gekeken. Een heel harde wind, hoge golven want het was springtij. Een heel vaag lichtje schijnt er op de Bol, van een politieschip dat ligt te waken, zodat niemand er bij kan komen. Hij ligt zo dichtbij…. om hier je dagelijkse leventje te leiden achter en op de dijk, zo dichtbij dit eenzame, gedoemde dier, ik vind het o zo moeilijk. Vooral als ik alleen ben, stuur ik goede gedachten naar hem en naar de mensen die invloed hebben op de gang van zaken, en hoop dat gebeurt wat het beste is voor hem, wat het ook zijn mag.
Reken maar dat degenen die sinds woensdag in zijn nabijheid zijn geweest het moeilijk hebben op dit moment, en dat menigeen een of meer slapeloze nachten achter de rug heeft. Wat zou er door hem heen gaan, zo alleen en hulpeloos in de harde wind. Eb en vloed wisselen elkaar af, zo ook het licht en het donker, mensen komen en mensen gaan, maar bijna alle uren ligt hij daar alleen. Wordt hij wel nat gehouden? Ik vermoed van niet. Op youtube een heel duidelijk stukje film van de eerste en enige reddingspoging tot nu toe. Vooral na 2 1/2 minuut beelden van zeer dichtbij, waarop is te zien hoeveel power Johannes nog in zijn staart en hele lijf had zitten; hij deed echt zijn best om vrij te komen uit het zand. Ik durf te wedden dat deze kerels een potje hebben gejankt dat het niet is gelukt. Gedachten zijn krachten, ik ben ervan overtuigd. Ik hoop dat alles wordt geprobeerd dat mogelijk is, en dat er snel een eind mag komen aan deze situatie. Er zijn voor- en tegenstanders van de huidige gang van zaken. Johannes is sinds woensdag van ons allemaal, maar de politiek in de vorm van de gemeente Texel en het Ministerie bepaalt over zijn lot. De lobby van Lenie ’t Hart, Marianne Thieme en de Sea Shepherd om nog een reddingspoging te wagen is nog altijd gaande.
SALTY SAND'S WHIPPETS 
Krijg tranen in mijn ogen zo mooi geschreven, hoop dat hij of zij snel mag sterven.
Ik hoop nog steeds dat hij terug mag zwemmen in de zee. Gedachte kracht is heel sterk en versterkt als vele mensen het dezelfde gedachte uitzenden. Eenheidsbewustzijn !
Helemaal mee eens Herma. Ik hoop ook nog steeds dat hij levend bevrijd mag worden, als dat voor hem of haar het beste is. Ik zeg wel steeds hij, maar heb eigenlijk het gevoel dat hij niet een Johannes maar een Johanna is.
Het is in mijn gevoel ook een Johanna. Ze is vannacht “opgehaald”, welke les mag nederland hieruit leren ?
Niet lullen maar doen ?
Ik doe mee met de goede gedachten. Ik wilde dat ik meer kon doen.
……….Snik………………
Ik vind het echt onvoorstelbaar dat we (de mensen) zoveel kunnen, maar niet eens een bultrug terug in zee krijgen ? En hem ‘proberen’ te euthanaseren maar mislukken ? Arm beest …
Vanavond nog eens naar de dijk geweest ter hoogte van Nogal Wiedus. Daar zitten mensen vrolijk te dineren. Zouden ze weten wie er vlakbij in het donker ligt? Of hopen iets te zien? Er komt af en toe een auto bij op het parkeerterrein. Ik zie ook hier en daar mensen in het donker de dijk op klimmen. Niets ramptoerisme, maar bezorgdheid over het gaat op de Bol, en hoe het nu verder moet. De burgemeester van Texel neemt op zijn vroegst morgen weer een besluit.
Wat mooi geschreven, Monique…ook ik ben in tranen…zijn oog zal mij eeuwig bijblijven….ook ik stuur mijn positieve gedachten……arm beest…..
Moet er ook steeds aan denken, voor mij ligt hij ook heel dichtbij……
Ik zie, hoor, lees al die tijd al over hem/haar. Inderdaad met alle kennis en hedendaagse apparatuur moet dit toch lukken. Maar ik ben bang dat deze niet gebruikt wordt. Ik hoop dat voor het dier gauw een einde komt.
Bedankt voor je mooi geschreven stukje over Johannes Monique!
Ik hoop van harte dat hij vannacht onze gedachten in zijn nabijheid heeft gevoeld…
Prachtig geschreven monique!!! fijn dat er zo veel mensen er mee bezig zijn geweest
maar ik kan het niet begrijpen dat dit niet gelukt is….
Monique, jouw gevoel omtrent Johannes was correct, het was inderdaad een meisje. Heb je nog wat meegekregen van het weghalen van dit prachtige dier? Het blijft toch steeds door mn hoofd spoken dat het zo is afgelopen, voor mijn gevoel nog steeds een gemiste kans.
Heel mooi geschreven Monique, jammer genoeg heeft het niet zo mogen zijn en is Johannes, het meisje, toch overleden….
Ik denk iedere dag aan haar, en steeds weer met een verdrietig gevoel. Ik begrijp de dilemma’s van de lokale overheid en de politiek rondom Johanna wel, maar er is niet adequaat gehandeld en ze heeft zo lang moeten wachten op haar verlossing. Ik heb gelezen dat walvissen gedesorienteerd kunnen raken van radaren, en ook van zeer geleidelijk aflopende stranden. Den Helder staat stijf van de marine radaren, en de zeebodem loopt heel geleidelijk op en af, vooral bij de razende bol. Hoe komt het dat er ook een dode potvis is aangespoeld op de razende bol, toen Johanna daar nog lag? Wel erg toevallig, dat de walvissen zomaar voorbij spoelen….. Mijn gevoel zegt dat Johanna helemaal niet ziek is geweest, alleen maar gedesorienteerd en toevallig gestrand. Als ik naar het filmpje kijk zie ik een krachtig dier dat begrijpt dat er hulp wordt gegeven, en dat met alle macht mee probeert zich te bevrijden. Het voelt zo onrechtvaardig, de knullige aanpak die er is geweest. En ja, Manon, na haar dood werd ze direct maar gebombardeerd tot een “karkas”. Zelfs voor haar dood had de burgemeester van Texel het ook al over een “zwaar iets” dat je niet zomaar kunt verplaatsen. Ik hoop dat Johanna vrij en blij onder de regenboogbrug is gezwommen, en dat ze ons ons knullige gekneuter wil vergeven!