Zondag reed ik van Brugge naar huis, en ongeveer halverwege heb ik bij Manon geluncht. Bidaï was heel blij om mij weer te zien, en het was leuk om de interactie tussen hem en zijn roedelgenoten Yuma, Payute en Nis’ga in huis gade te slaan. De Salty Sand’s B’tjes vieren over twee weken alweer hun eerste verjaardag, en ze zijn alle vier ondertussen uitgegroeid (in de hoogte, de breedte moet nog wat komen). En deze maand beginnen ze hun puppy uitstraling opeens kwijt te raken. Het zijn jonge whippets vol zelfvertrouwen geworden, waar van alles mee wordt ondernomen en die rondom happy zijn.

Van Rosanna ontving ik foto’s van Ryan, die vorige week genoot van het rennen in de verse sneeuw. 

Whippets en hun eerste sneeuw….. ze krijgen er geen genoeg van.

Op het strand daagt hij andere honden uit om te komen rennen, en maakt het dan spannend door ze net een beetje voor te blijven.

 

Alleen in de ochtend heeft hij tijd nodig…. dan draait hij zich liever nog eens om onder het dekbed ;>)

Als alles volgens plan verloopt heeft Ryan er binnenkort een whippetvriendje bij!

Megan vermaakte zich net als Ryan in de sneeuw en op het strand; met haar vriendje Guus, die voor 50% whippet is.

Die twee zijn echt verzot op elkaar…..

Trekspelletjes;

Partijtje boksen;

Crashen in de sneeuw;

Sneeuw happen……..

Al die sneeuw in Nederland is een beetje aan mij voorbij gegaan; ik hing met veel plezier het afgelopen weekend boven de mooie werpkist die Ronald vorig jaar heeft gemaakt, waarin dit jaar de kleine Dust ’n Dunes pupjes van Hinde’s nestzus Dune liggen. Vader van het nest is Chico, de in Ierland gefokte Collooney Rock My World. Jewel is alweer voor de vierde keer oma geworden, deze keer van een prachtig nestje van zes.

Steeds opnieuw is het een fascinerend wonder, wanneer je zo’n glanzend pupje in je handen mag houden. Al na twee dagen zijn die kleintjes gewend aan mensenhanden, en leveren ze zich volledig ontspannen over aan de aanraking.

Dune is een goede en rustige moeder, en dankzij Virginie’s wakende oog, in de eerste nachten, komen de drie reutjes en drie teefjes alle zes heel gelijkmatig aan in gewicht.

Duuntje met haar “blauwe” zoon, de kopie van Maestro van Hans en Elly.

Dat is geen toeval natuurlijk; Maestro en Dune zijn nestgenoten. Ter vergelijking: hierboven een fotootje van Maestro, ruim vier jaar geleden genomen ;>)

En een fotootje van Dune helemaal links, naast Maestro aan de melkbar. Zij had als klein pupje een vreemde witte streep op het hoofd, die niet in het midden zat. Nou, dát pupje stond zeker niet bovenaan het wensenlijstje van Virginie en Tessa ;>). Maar dit pupje werd in de loop van de weken toch de pup van hun dromen en het streepje verdween bovendien ;>)  

Twee dagen na de geboorte van het nest genoot Dune toch al weer van een wandelingetje in de natuur, samen met Dusty en met ons. Een lekkere afwisseling op het voortdurend bivakkeren in de werpkist.

Het was gezellig in Brugge! Over een paar weken nodig ik mezelf nog eens uit. Die pups groeien zo ontzettend snel op, en voor je het weet zitten ze alweer bij hun nieuwe eigenaren.

En dan kwam ik op de facebook pagina van Tosy een schattig filmpje tegen, van Chloe’s nestbroer Deejay, lekker doezelend in pyama. Wat lijken ze toch op elkaar…… zij en hun nestgenoten hopen dit voorjaar hun 13e verjaardag te vieren.

Oud en jong, allebei raken ze een gevoelige snaar. Wie de korte filmpjes wil zien van Dune’s pupjes, kijkt even op het blog van Virginie. Alle filmpjes hebben hetzelfde muziekje, omdat Youtube niet veel keus biedt. Het zal met auteursrechten te maken hebben ;>): http://dustndunes.wordpress.com/