Hazel kan altijd heerlijk luid zitten of liggen te jammeren, om aan te geven dat ze zich verveelt….. of we even een frisse neus kunnen gaan halen op deze druilerige kerstdag!

Dus wordt het een rondje Hengstenpad en bos.

Het Hengstenpad is de plek waar ze haar moeder Hinde altijd kan verleiden tot samen rennen. Het lijkt op deze foto net of Hinde averechtse pootjes heeft, maar niets is minder waar; ze is nog altijd sneller en wendbaarder dan haar kind….

Na een paar lekkere rondjes tankt Hazel even bij. Zij is echt een natuurkind; ze plukt bramen, rozebottels en meidoornbessen, zonder dat iemand het ooit heeft laten zien, en weet buiten altijd haar natje en droogje te regelen.

Inspectie van een grote blonde kerel;

En dan weer een rondje sjezen;

Hazel is ondertussen uitgegroeid tot een stevige, sportieve, vrijgevochten, brutale, goudeerlijke en knuffelige dame van bijna 1 jaar oud.

In het bos betrapten we een bonte specht, die totaal niet verlegen werd onder alle belangstelling van voorbijgangers.

En het wemelt er van de dennenappels en stokken, waar Hazel het altijd erg druk mee heeft ;>)). Het is leuk, zo’n jonge dame in de roedel, vooral tijdens de wandelingen. Never a dull moment!