Hazel kan altijd heerlijk luid zitten of liggen te jammeren, om aan te geven dat ze zich verveelt….. of we even een frisse neus kunnen gaan halen op deze druilerige kerstdag!
Dus wordt het een rondje Hengstenpad en bos.
Het Hengstenpad is de plek waar ze haar moeder Hinde altijd kan verleiden tot samen rennen. Het lijkt op deze foto net of Hinde averechtse pootjes heeft, maar niets is minder waar; ze is nog altijd sneller en wendbaarder dan haar kind….
Na een paar lekkere rondjes tankt Hazel even bij. Zij is echt een natuurkind; ze plukt bramen, rozebottels en meidoornbessen, zonder dat iemand het ooit heeft laten zien, en weet buiten altijd haar natje en droogje te regelen.
Inspectie van een grote blonde kerel;
En dan weer een rondje sjezen;
Hazel is ondertussen uitgegroeid tot een stevige, sportieve, vrijgevochten, brutale, goudeerlijke en knuffelige dame van bijna 1 jaar oud.
In het bos betrapten we een bonte specht, die totaal niet verlegen werd onder alle belangstelling van voorbijgangers.
En het wemelt er van de dennenappels en stokken, waar Hazel het altijd erg druk mee heeft ;>)). Het is leuk, zo’n jonge dame in de roedel, vooral tijdens de wandelingen. Never a dull moment!
SALTY SAND'S WHIPPETS 
Ah, was het even droog? Daar heb je goed gebruik van gemaakt, van dat moment, zo te zien. Hazel ziet er fraai en hartstikke gelukkig uit.
Dank je Annemarie; het was even droog op tweede kerstdag, inderdaad. Maar natuurlijk pak je dan op de laatste 100 meter bij de auto vandaan nog even een plensbui mee ;>))))
Uiteraard. Murphy’s law is altijd aanwezig. Gelukkig niet al te hinderlijk voor onze honden, maar ons haar en make-up ligt dan wel aan puin. 🙂
Erg schattig zo’n hondje op een bontje op de bank maar helemaal blij word ik van de vrije blije meiden in de natuur. Mooie foto’s weer, Monique.
Ik ook Lisette, dan zijn onze hondjes toch op hun allermooist en en allerleukst!
Geweldig mooi om te zien die blije hondjes. Wat blijven JOU hondjes schoon, de meiden van mij ,zijn hier in ons rivierengebied niet meer om aan te zien na een wandeling….. of ik nu voor een half uur of voor 2 uur met ze weg ga , en dan is Jillz zo weer schoon , maar River…..daar heb ik iedere dag wel wat werk aan, ik had haar misschien toch geen River moeten noemen…..
Ik vind het moedig van je Yvonne, om de zorg voor die lieve River op je te hebben genomen en niet te hebben gekozen voor het gemak van nog een low maintenance hond als de whippet. Je krijgt het gelukkig dubbel en dwars terug van haar, in liefde betaald!
Wat een lieve reactie Monique, nee ik zou haar ook niet meer willen missen, En zeker wilde ik eigenlijk een Grootte windhond erbij , met KORTE HAARTJES, maar als ze je dan vragen Wil je echt geen afghaan al is het maar om te proberen….. ze moet geschoren worden, ze is nu toch vervilt …. je gevoel zegt nee, mijn hart zei JA…en zeker de eerste 3 a 4 mnd, had ik een klein gevoel van spijt…. dat karakter in het begin, dat gillen om niets nee geen whippet met lange haartjes… en nu , ik mag haar personeel zijn, we zijn 1 team 2 handen op 1 buik ze heeft mijn hart gestolen…
mooi stukje natuur dat er klaarblijkelijk nog redelijk droog bij ligt. Dat is hier wel even anders 😦 Hazel ziet er mooi uit op die 3e laatste foto !
Tinne, ik begrijp uit al jullie reacties dat overal water blijft staan. Ik ziet het ook hier in het park, het is nog nooit zo erg geweest. In de duinen is het gelukkig nooit nat.
Hier is het ook een drassige toestand maar gelukkig maken onze honden hun pootjes schoon als ze weer in de mand liggen.
Het is altijd weer genieten van je foto’s Monique.
Dank je wel Elly!
Wat kan jij toch heerlijk wandelen daar Monique! En Hazel is echt een fraai dame geworden, maar dat was ook wel te verwachten gezien haar achtergrond.
Ja Katja, wandelen kunnen we hier in allerlei gebieden. Maar op Texel ook, wat zullen jullie genieten volgende week!
Heerlijke foto’s … van heerlijk blije hondjes.
Ik ben helemaal weg van zo’n natuurwhippetje. Een van onze whippetdames is net zo inventief. Ze plukt de framboosjes uit de struiken, speelt zelf voor notenkraker (ik weet het, mag eigenlijk niet), jaagt alle muisjes uit de holletjes en vorige zomer tijdens een wandeling hier in ’t veld kiest ze haar een appel uit die ze rustig gaat verorberen terwijl het baasje een praatje maakt met de buurman. I love it 😉
Dank je wel Kristel. Zouden het vooral de dames zijn die zo vindingrijk zijn met eten uit de natuur ;>))
Gaaf ondernemende hondjes en een prachtige omgeving. Hier staat het park blank en enorme blubberpoelen waar Anyl vol overgave in gaat rond scheuren en rollen. Die is dan echt zwart, dus om weer toonbaar te worden een warm douche als toetje.
Hopelijk zakt de blubber snel weg Herma. En, ben je nog te porren voor een regiowandeling over strand/duin/bos in Den Helder, dit voorjaar?
Ja zeker wel, alleen niet het 1e en 2e weekend van maart, lijkt me heerlijk met veel whippetjes over het strand.
Een rondje Hengstenpad is altijd leuk. Mooie foto’s heb je weer gemaakt Monique. Hazel ziet er heel goed uit! Het is een heerlijk hondje en nog steeds een pupje, ook al wordt ze al bijna 1… 😉
Hazel is in een paar weken tijd veel volwassener geworden, gek genoeg. Je zult het wel zien, in januari!
Een heerlijke invulling voor een 2de kerstdag, lekker buiten zijn met elkaar!
Leuke en aanstekelijke foto’s!