De laatste week in Den Helder is aangebroken voor sommige Sandjes, die afgelopen vrijdag 7 weken oud werden; Bidaï verhuist a.s. zaterdag naar Manon en Olaf;

En ook Megan neemt dan afscheid van haar huidige roedel en gaat met Marianne en Arend mee;

Ryan blijft nog een weekje langer bij ons; dan wordt hij opgehaald door Rosanna en Guido.

En onze Hazel, die blijft hier hopelijk nog minstens 15 jaar ;>)

Afgelopen weekend was het weer druk en gezellig in huis; Tinne, Marc en Evelien vanuit België met Bowie, Funky, Escada, Dyllis, James en Zoë. Ook Wim, Nikki, en Wim en Jet met hun Bonnie en Angie waren er. Dan nog Ronald met Isis, dus 16 whippets in de woonkamer, inclusief de pups. Annemarie en Mart lieten thuis Maggie en Donna, en Donna’s pupje Truffel achter in de kundige handen van zoon Daaf, en konden er gelukkig ook bij zijn. Hopelijk kunnen Truffel en Hazel binnenkort eens kennis maken want zij schelen maar 2 weken in leeftijd.

Eerst hebben we gesmuld van mijn moeder’s boterkoek en vlaai;

De pups maakten kennis met hun collega whippets en namen het allemaal heel lakoniek op. 

Toen begon het serieuze werk; de pups moesten één voor één op de bar in stand, en werden kritisch bekeken en beoordeeld. Hier staat Ryan, het blauwe reutje.

En dit is Bidaï, het groene reutje. Voor een hapje kattenvoer met vissmaak doen de pups een moord;

Kleine Megan, het rode teefje zette ook haar beste beentje voor.

Hazel had er geen zin in; vandaar dat Nikki en ik naderhand nog maar eens geprobeerd hebben; helaas heb ik niet zo’n goede flitser op mijn camera als Marc ;>)

Heerlijk was het om samen met mijn whippetvrienden nog eens kritisch naar de pups te kijken en er samen een glaasje op te drinken. En dank aan mijn moeder, die haar inmiddels befaamde boterkoek en zalmquiche bakte en aan Wim voor de heerlijke quiche met courgette, geitenkaas en gehakt!

Evelien met Zoë en James;

Zoë (Salty Sand’s Anyone’s Daughter) gaat met de jaren steeds meer op haar oma Chloe lijken; de uitdrukking, en vooral ook haar houdingen en gedragingen.

Terwijl mijn moeder op de pups paste, gingen wij het onstuimige strand op.

Het was onstuimig, guur en bewolkt weer, maar daar kun je je op kleden ;>)

De gasten uit België gingen helemaal uit hun dak bij het zien van de zee, en sjeesten in het rond (de viervoeters vooral ;>)

Een maal thuis gekomen was het direct weer puppy knuffelen geblazen….

Marc laat het zand van zijn bolletje poetsen door Megan; wel netjes werken he!

Zoals hierboven is te zien bivakkeerden de volwassen honden in de puppyren en de pups in de woonkamer. De omgekeerde wereld, maar iedereen was daardoor rustig en happy.

Nee, we hebben géén carnaval gevierd die avond. Wel slibtong met rijst en boter en suiker gegeten (wordt het al saai… nee hoor). En na afloop heeft Evelien de pups gesocialiseerd op afro-kapsels. Ik schijn Zoë en haar nestgenoten op dat gebied namelijk slecht gesocialiseerd te hebben (ze blaffen regelmatig tegen onschuldige donkere mensen ;>) en Evelien vond dat er een verbeterslag moest komen voor dit nest. 

De volgende ochtend zijn Rosanna en Guido komen oppassen, zodat Nikki en ik opnieuw met Tinne, Marc, Evelien en Ronald konden wandelen. Maar eerst hebben we de pups meegenomen naar ons vertrouwde stille plekje in het bos, bij het vogelasiel.

Hier komen nauwelijks mensen en honden, en dus is het het meest veilige plekje om de pups, die nog maar één keer zijn ingeënt te laten lopen.

De bedoeling van deze exercitie was om nog eens te oefenen in het lopen aan de riem.

Van links naar rechts: Ryan, Megan, Bidaï en Hazel (blauw, rood, groen en geel).

Rosanna is Ryan aan het mee coachen;

Bidaï liep mee als een profi;

Het was heerlijk weer om in het bos te rommelen, maar we hebben het bij 10 minuten gehouden, want echt warm was het nu ook weer niet.

Al met al deden de B’tjes het prima. Ze zijn in het bos met de volwassen whippets altijd zo afgeleid, dat ze de belemmering van het riempje op de koop toe nemen ;>).

Terwijl Rosanna en Guido de pups mee naar mijn huis namen gingen wij er nog eens op uit voor een mooie wandeling.

Een zeldzaam plaatje; er voer een onderzeeboot langs, richting de marine haven. Op de achtergrond de zandplaat “de Razende Bol”, waar de Helderse zeehonden bivakkeren.

De honden hadden weer de tijd van hun leven op het strand en in de duinen. Hier werd een ander ras voor haas verklaard, maar hij vond het niet echt vervelend.

Bij terugkomst lagen de pups braaf op ons te wachten, en Rosanna en Guido trakteerden ons op pannekoeken met spek en Franse confitures….. het leven is goed!

Ryan met zijn overgrootmoeder Chloe;

En dat was het verslag van de start van de laatste week van de B’tjes. Marc, heel erg bedankt voor de vele mooie foto’s die je afgelopen weekend hebt gemaakt!

Deze week bezoeken we nog een schoolklas met Marianne, en worden de pups gechipt en nog eens ontwormd. Langzaam maar zeker zoek ik hun “uitzet” bij elkaar, die met steeds meer cadeaus wordt uitgebreid. Wordt vervolgd!