
Joy is vandaag 30 dagen oud en er komt bij haar steeds meer leven in de brouwerij. Qua ontwikkeling is er van alles gaande. Sommige dingen lijken langzamer te gaan dan we gewend zijn met de andere nesten, en opeens maakt ze dan weer een inhaalslag waar ze ons mee verbaast. Het avontuur van het leven ziet er nu eenmaal iets anders uit zonder nestgenoten om het samen mee te doen….

Ze weegt nu 2.420 gram en geeft zich minder gemakkelijk over aan de weegmomenten. Gelukkig heb ik een heel geduldige broer ;>).

Er kwam weer een aanwinst bij in de speelgoedverzameling; na het nijlpaard van Evelien kwam er ook nog een walrus bij van Annemarie. Heel passend bij dit dikkerdje in haar te ruime jas ;>). Maar ondertussen is er op eet- en drinkniveau wel het een en ander veranderd.

Bliss kreeg vorige week last van rode borsten met harde schijven erin, en Joy was op een dag niet aangekomen maar afgevallen. Die kleine had in haar eentje vijf tepels in gebruik, de boel ging wat stagneren daarbinnen wegens geringe afname door maar één pup. Dan smaakt de melk vies, we zagen Joy steeds wel wat proberen maar het ook snel weer opgeven. Met massages, kwarkpakkingen (daarom likt Bliss eraan op deze foto, zalige biologische volle kwark) en melk afkolven slonk alles weer.

In de groeitabel is die gebeurtenis goed te zien: een dip, na het fixen weer herstel en daarna groei maar wel veel langzamer dan voorheen. Dat heeft te maken met het feit dat Joy echt toe is aan vast voedsel bij de moedermelk. Ik had bij Puppy Culture al gezien, dat eenlingen niet zo gemakkelijk over zijn te zetten op vast voedsel. Het komt gewoon door gebrek aan concurrentie van nestgenoten; ik zie ook dat Bliss niet veel ongemak laat zien wanneer Joy drinkt, terwijl Joy al een scherp gebitje heeft. Bij de andere nesten zagen we de moeders duidelijk meer afzien en het ook wat mijden als er door gulzige, met scherpe naaldjes gevulde monden werd gedronken op deze leeftijd van vier weken. Joy drinkt heel rustig in haar eentje en veroorzaakt daardoor misschien minder ongemak. Daardoor krijgt ze ook meer binnen en is er minder vaste voeding nodig.

Ze peuzelt aan alles wat we aanbieden, zodra ze wakker is en heeft gespeeld. Het begon met een paar balletjes rauw gemalen biefstuk en wat pap van puppymelk met Olvarit rijstvlokken. Daarna kwam er puppy rauwvoer van Darf uit de diepvries, puppybrokjes, gebakken ei, blikvoer. Ze valt er niet als een wilde op aan maar heeft wel interesse en probeert alles uit. Bliss is dan wel haar concurrente, want die probeert gewoon al dat lekkers van haar kind te stelen.



Joy heeft interesse voor alles wat haar moeder doet en eet. Ze groeit ook nog steeds, dus echt geen reden tot zorgen ook al is het minder snel dan eerst. Misschien maar goed ook, anders eindigen we met een greyhoundpup ;>)

De werpkist ligt vol met speelgoed, waar Joy zich goed mee vermaakt. Wij doen af en toe ons best om dat speelgoed een beetje tot leven te brengen door ermee terug te stoeien.





Er wordt heel woest gegromd en geschud; de death roll van een krokodil is er soms niets bij ;>). Sowieso is Joy een heel vocaal hondje, ze piept, blaft en gromt veel als ze met van alles bezig is.

Steeds vaker is Bliss de klos; Joy bijt haar in haar oren, neus en poten, om het spel aan te gaan…. maar daar geeft Bliss nog geen gehoor aan; ze ondergaat het allemaal geduldig en wendt hoogstens haar hoofd af als het te heftig wordt. Op deze leeftijd biedt de moederhond alleen nog maar veiligheid, dus terug bijten zou geen optie zijn. Wanneer wij met Joy spelen, dan beantwoorden we – net als nestgenoten zouden doen – haar bijten in onze handen heel af en toe met zelf piepen en even knijpen in haar velletje, tot zij ook een piep geeft. Dat is bedoeld om haar toch een beetje een bijtrem te leren. De volwassen honden zijn die geluiden niet van ons gewend en kijken ons dan aan alsof we niet goed zijn geworden ;>)

We zien Bliss voor het eerst in vier weken weer zelf haar favoriete speelgoed erbij pakken, als Joy ook aan het spelen is.

Het zal waarschijnlijk niet zo lang meer duren voordat Bliss begint met opvoeden en ook moederlijk spelen met haar dochter.

De puppy ren is inmiddels vergroot naar 2,5 x 2,5 meter, en de klep van de werpkist is omlaag gegaan. Hij diende eerst vooral als buffer tussen Bliss en Joy en de rest van de roedel.

Nienke probeert Joy hier over te halen om af te dalen naar haar nieuwe domein en inmiddels is dat gesneden koek voor haar. In het begin liep ze nog wat onwennig piepend in de puppy ren rond, maar ook die verkent ze nu wat meer zelfverzekerd.

De klep komt uit in de bak met houten kattenbakkorrels, en Joy is begonnen met afdalen als ze wakker wordt, en doet inmiddels meestal haar behoefte buiten de werpkist, in deze bak, of (helaas) op haar snuffelkleed.

In de ren ligt ook een cavebed, waar Bliss graag in slaapt. Soms komt Joy erbij, maar vaak blijft zij alleen in de werpkist om te slapen. Bliss laat haar nu steeds vaker een tijdje alleen, sowieso als we gaan wandelen, maar ook ’s nachts en overdag komt ze weer bij mij en de roedel liggen. Zodra iemand de ren in stapt, mens of hond, dan is ze er als de kippen bij, ze wil precies volgen wat er met Joy wordt gedaan.

Joy raakt er steeds meer aan gewend dat ze wordt opgepakt, rond gedragen en geknuffeld. De persoonlijke hygiëne is in de afgelopen twee weken uitgebreid, met ontworming en wekelijks nagels knippen. De komende week staan er korte autoritjes op het programma, want als Joy eenmaal vijf, zes weken oud is zullen we wat langere ritten gaan maken; naar de holistisch dierenarts om te worden getiterd en gevaccineerd en naar speeldates met pups van ongeveer dezelfde leeftijd. Ook staan er wat kinderen te popelen om met haar te kunnen spelen, maar daarmee wachten we nog een paar weken, dan is het leuker voor haar en voor hen.

We willen Joy binnenkort, omdat ze nu eenmaal een eenling is, bij mooi weer mee gaan pakken op onze wandelingen, zodat ze veilig en warm opgeborgen de roedel bezig kan zien in de natuur en alle geurtjes meekrijgt die een natuurgebied in de aanbieding heeft. De nieuwe draagtas is al getest en hangt klaar, met – niet onbelangrijk – een speciale pocket voor je telefoon ;>)).

Er staat heel veel op het socialisatieprogramma voor de komende weken. Binnenkort weer meer, over the one and only Joy.
Geplaatst door Monique | Filed under Nieuws, Salty Sand's F-nest 2022