Op deze zonnige zondag een heerlijke herfstwandeling in Mariendal, met Arend en Marianne en onze Sandjes Hinde, Hazel, Megan en Aprille.

Landschap Noord Holland heeft er dit jaar een strandje aangelegd en daar zijn de dames hen dankbaar voor;

Het is er ideaal om pootje te baden, te rennen en te graven.

Aprille’s kleine ijverige kontje ;>)

Hinde in het midden, geflankeerd door haar dochters Megan en Hazel.

Er was van alles te vinden in en op de grond…..

Zoals een flinke portie tamme kastanjes. Heerlijk om te poffen of te confijten, of om te verwerken in een lekker hartig herfstrecept.

Van Marianne kreeg ik deze vetbolhouder voor in de tuin;

En ik scoorde vanmiddag wat heide in het gezellige tuincentrum, dat op zondag altijd open is. De stenen beeldjes kreeg ik ooit van fam. Keizer, ze zijn bedoeld voor buiten.

De kruisspin maakt in mijn tuintje een imponerend web op een voor haar perfecte plek, waar ik steeds onderdoor moet duiken als ik naar de afvalbakken wil ;>))

Ze ziet mij al van ver aankomen en rent dan snel naar de regenpijp toe. Dat komt doordat ik er al eens gedachteloos doorheen ben gedenderd. Zij zat toen in mijn haar geplakt ;>((.

Dit is de bloesem van mijn klimop, die ik al een tijdje niet heb gesnoeid. Ik wilde dat dit weekend doen maar zag toen dat hij nog druk wordt bezocht door vlinders en bijen. Als je goed kijkt, dan zie je dat er van de vlindervleugels weinig meer over is. Toch houden ze stug vol, ze genieten van de zon en eten nectar, en doen alsof er nooit een eind aan zal komen. Daar heb ik veel bewondering voor….

Liedjes van de herfst

Zijn altijd somber

Zijn gemaakt van

Oker en van omber

Toch ken ik septembers

Met een gouden glans

Toch zijn er novembers

Met een toverdans

De zon heeft in december

Mij al zo vaak verrukt

En dikwijls heb ik rozen

Uit de sneeuw geplukt

En daarom schrijf ik

In dit kleine lied

Niet wachten op de lente

Want dan komt ze niet.

Toon Hermans