Kun je tegelijkertijd verdrietig en gelukkig zijn? Ja, dat kan. Naar aanleiding van Jewel’s afscheid mocht ik heel veel lieve berichtjes en kaartjes ontvangen. Op één daarvan stond een quote van Jan Siebelink, uit zijn boek “Mijn leven met Tikker”, waarin de whippet Tikker een hoofdrol speelt.“Eén ontbreekt en de wereld is leeg”. Zo voelde het inderdaad, vooral de eerste dagen. Dan heb je drie whippets over, maar zij zijn Jewel niet. Ik nam het hen bijna kwalijk, merkte ik.
En toch kun je tegelijkertijd gelukkig zijn met je leven en de mensen en dieren die er deel van uitmaken, ondanks je verdriet om een verlies.
Je jongste kijkt je vol aanbidding aan en je ziet jezelf terug in haar blik ;>)…..
Ons rondje over de zeedijk was heerlijk vanochtend. Jullie zullen wel denken, wat heeft Den Helder een miezerig strandje. Maar dat is dit niet; de dijk is maar 300 meter van mijn huis. We hebben ook een prachtig strand, een paar kilometer verderop. De dames trekken daar drie mooie rondjes en daarna smeren ze hem de duinen in om op konijnenjacht te gaan, Vandaar dat ik het ’s morgens even bij de dijk houd ;>)Er is altijd veel te zien, vogels, en af en toe ook een zeehond.
Deze “zeehond” heet Hazel is altijd even blij…..In de duinen is het rollebollen geblazen;
En graven uiteraard…..
Beetje kuieren langs het Hengstenpad;
Met Chloe gaat het uitstekend, maar ze zal haar dochter Jewel best wel missen, want die deden eigenlijk alles samen.
Ik was met Wim mee naar Crufts afgelopen weekend. Rosanna was er ook, met Jewel’s kleinzoon Romeo (Dust ’n Dunes Legend), die werd voorgebracht door Wim, in de Special Junior class.Daar waren dit jaar 220 inschrijvingen bij de whippet reuen en 241 bij de whippet teven. De whippet is een populair Engels ras en staat bij Crufts 3e op de ranglijst van alle rassen, qua aantal inschrijvingen. In iedere klas werden 5 honden geplaatst. Romeo werd 5e van de 16 reuen in zijn klas, dus een mooi resultaat. Er bleek ook de nodige belangstelling voor hem te zijn, van enkele Europese fokkers. Deze Crufts had een Nederlands tintje; want Meis (Creme Anglaise Hello World Look At Me) van Jan Willem en Kris werd beste teef – de eerste Nederlandse whippet ooit die zoiets heeft behaald. Geweldig om dat te hebben kunnen bijwonen!
Wim en ik waren te gast bij Russell, van Veredon Whippets, de eigenaar van Reef. Ik heb daar heerlijk kunnen knuffelen met Ritchie, Reef’s vader. Ook al zo’n heerlijk beest met een oogopslag om in te verdrinken. Hij is niet alleen Reef’s vader, maar ook de vader van de succesvolle Blue Spring’s Elektra uit Frankrijk, die het ook goed deed op Crufts.
Wij vertrokken met kleine Bella (Veredon With Love to Summer’s Joy) weer richting Nederland. Op de foto Bella met haar moeder Betty. Bella’s vader is Reef, dus zij is een halfzusje van Megan’s aanstaande nest. Ze gedroeg zich voorbeeldig onderweg, zo braaf en rustig. Ze at en dronk prima, en wisselde een beetje spelen af met veel slapen. Wat een heerlijke baby!Beppie is nog maar 15 maanden jong en verwelkomde haar nieuwe roedelgenootje met open pootjes in Diemen.
Volgende blog wordt het tijd voor een buikfoto van Megan. Want die dijt al lekker uit en heeft gelukkig volgens Marianne haar eetlust weer helemaal terug.
Verdriet, geluk, blijdschap, mooi, oud, jong, het zit er allemaal in deze keer in je blog, wat veel indrukken in korte tijd.
Dan is het heerlijk dat je nu weer rustig met je meiden langs de dijk kunt scharrelen om alles weer even de revue te laten passeren.
Geniet van de zon met je meiden Monique en Jewel `wandelt` zeker met jullie mee!
Lekker veel de natuur in..gelijk heb je, het heelt. Het was hartstikke gezellig om je te zien op Crufts en bedankt voor het meekijken naar eventuele echtgenoten voor Dakota. Heerlijk, zo’n blije Hazel, je kunt niet laten om daar zelf ook vrolijk van te worden, die jongste van je. En Bella ziet er gewoon té schattig uit, zo met Beppie.
heerlijke foto’s weer, maar die laatste is om te smelten !
It was lovely to have you and Wim as guests in our home, we hope you enjoyed the Crufts weekend…Russ, Brian & June xxx
Heel fijne foto’s van blije hondjes en mooie natuur. Ik geloof meteen dat je dieren en het buiten zijn helend werken want zo werkt het gewoon. Verdriet en geluk kunnen heel goed naast elkaar bestaan, ook dat werkt zo. Goed dat je beiden toe laat. Die crufts.. Wat een beleving moet dat zijn. Ooit wil ik er toch ook eens naar toe. In levende lijve proeven en zien waar iedereen het toch altijd over heeft.
Gewoon Leila beste teef laten worden op de Winner in Amsterdam dit jaar, dan kunnen jullie volgend jaar met haar meedoen!
Wat heb je de blog weer prachtig geschreven.. Je gevoelend ten diepste verwoord.
Ben er zeker van dat ondanks de pijn en het gemis je ook tenvolle zal kunnen genieten van het mooie dat er is.
Beste Monique
Je blog is warempel aangenaam om te lezen. Hoe je de dingen verwoordt, over geluk pijn en verdriet, met zo’n gemak, er zit een ware schrijfster achter die pen. Waarom eens niet een boek schrijven ‘Een leven vol Whippets’…..er zullen heel wat lezers zijn.
Zonder de tekst te lezen, spreken de foto’s boekdelen. Wat zou ik het heerlijk vinden om een klein Bella’tje, een Hazeltje of Doortje (zwijmel) of wie dan ook bij ons roedel te hebben. Ooit.
Heerlijk nagenieten van Crufts. Zalig uitkijken naar de nieuwe leventjes die over enkele weken deze wereld weer een klein beetje mooier komen maken.
Van “zum tode betrubt naar Himmelhoch jauchzend” ( excuses voor de dichterlijke vrijheid) zo gaat het steeds gelukkig weer in het leven. De honden houden ons in het hier en nu dat blijkt wel weer.