Dit was onze Chloe op Valentijnsdag 2004. Het was de 62e dag van haar zwangerschap; de volgende dag zijn haar pups geboren.Jade, Jewel, Mozart en Jill vooraan, Pirelli en Pippa achterin. Jewel was de uitverkorene die bij haar moeder bleef….. Het blijft frappant, hoe pups die uiteindelijk bij de fokker blijven, zich bijna altijd al heel vroeg in het nest gedragen alsof zij dit zelf allang weten. Ze manoevreren tussen hun nestgenoten met een soort superieure zelfverzekerdheid, het is echt bizar.Niet alleen met mijn ogen, maar vooral met mijn hart heb ik gekozen voor dit deemoedige meisje. Sindsdien is ze ons altijd blijven hypnotiseren met haar blik.Vandaag vieren Jewel en nestgenoten hun 10e verjaardag. Ze is nog altijd mijn hartendief, maar sinds vorig jaar ook mijn zorgenkind, met haar syndroom van Cushing als gevolg van een tumor in de hypofyse. Iedere dag is er één, en ik probeer dan maar zo zuinig mogelijk op haar te zijn ook al zie ik haar ondanks de medicatie en begeleiding van de holistisch dierenarts steeds een beetje verder achteruit gaan. Het is heel confronterend en het lijkt niet te kloppen, dat Jewel langzaam aftakelt, en bijvoorbeeld niet meer zelf de auto in en uit kan, terwijl haar moeder van bijna 14 nog fris en fruitig in en uit springt en guitig met haar speeltjes speelt. Maar, zo gaat het bij de mensen ook soms, en we hebben het te accepteren.

Kleine Jade is een jaar geleden over de regenboogbrug gegaan, maar vandaag is ze er weer heel even bij. Met een hele dikke knuffel voor Marc en Annalies.