Deze foto maakte ik precies 13 jaar geleden van Chloe, toen 8 maandjes oud (met mijn analoge camera – leve de scanner dus). Lekker dollen in de duinen met de muts van de kerstman.
Drie jaar later kreeg Chloe haar nest, en kleine Jewel bleef.
Een whippet is geen whippet, en twee whippets is…. perfect.
Een nog jonge Jewel in haar kerstvrouwenjas (van Marieke Schous)
Maar ja, dan heb je ondertussen bedacht dat het leuk zou zijn om voor de toekomst een opvolger te hebben…. in 2008 was het toch zo ver, Jewel kreeg haar nest en het was Hinde die bleef.
Net als oma, met de kerstmannenmuts…..
Een jaar later en die arme man is zijn baard ook nog eens kwijt; wat blijft er dan van over….
Kleine meisjes worden groot….. Hinde en haar mam Jewel.
De mooie winter van 2010, met de drie dames…..
Hinde kreeg eind 2011 op haar beurt een nest…. en Hazel bleef.
De kleine meid die nogal groot zou worden…
De vier generatie foto van maart 2012.
En dan is er natuurlijk Megan, nestzus van Hazel, het knappe rendiertje van Marianne en Arend en onze hoop voor de aankomende 5e generatie.
Je knippert met je ogen, en je pup is nog altijd speels en kwiek, maar wel opeens hoogbejaard. Vergeet dus vooral niet om van die kostbare tijd te genieten!
SALTY SAND'S WHIPPETS 
Wat een geweldige wandelingen door de jaren van de Salty Sandjes. En wat gaat de tijd toch snel. Kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat je me belde dat er een pupje voor ons geboren was. En nu zijn we al zo ver dat Megan bijna twee is en zelf moeder mag worden.
Nou…Monique, ik ben het niet helemaal met je eens over je stelling een whippet is geen whippet :$ We hebben een whippet en ze is helemaal ons meisje…en Tiba wil al die aandacht, knuffels, snoepjes, haar plekje voor de houtkachel, t beste zonplekje in de tuin helemaal voor zichzelf houden, oké concessie, met de wandeling mag er een viervoeter mee 😉
Tiba heeft het dik voor elkaar, ook in haar eentje. Daarom lieten wij haar graag naar jullie toe vertrekken! Maar het gezegde 1 whippet is geen whippet is een oud gezegde en iedereen die er meer dan 1 heeft roept het regelmatig ;>). Nu is de ene whippet geschikter om alleen te leven dan de ander. Tiba is een prinses, die vindt dat alle aandacht er alleen voor haar is. Chloe is ook een hondje dat alleen had kunnen zijn. Maar Megan bijvoorbeeld hunkert naar een whippetmaatje. Als zij een tijdje heeft doorgebracht met haar familieleden, moet ze altijd weer helemaal omschakelen. Voor haar zal het geweldig zijn om een dochter voor zichzelf te houden.
Je hebt een prachtroedel, om supertrots op te zijn! En inderdaad, genieten van alles, ik doe mee! 🙂
Maar hoe is het momenteel met Jewel??
Bedankt voor jouw belangstelling voor Jewel, Syl. We hebben de medicatie moeten verhogen omdat zij nog niet de juiste bloedwaardes laat zien. Dat hebben we heel voorzichtig verhoogd, omdat een overdosering dodelijk kan zijn. Maar ik vermoed dat het nog te weinig is, want ik zie nog niet veel verandering, terwijl haar verfomfaaide looks zouden moeten verbeteren. Na de feestdagen wil ik nogmaals haar waarden laten meten. Iedere keer als we iets doen of veranderen werk ik het bij in haar dagboek: http://www.hondcushing.wordpress.com. Het voornaamste is voor mij, dat ze graag meewandelt en dan voor me uit loopt, en happy lijkt te zijn.
Dat is zeker het belangrijkste Monique, dat ze ondanks de medicijnen zich toch happy blijft voelen! Daar helpt jouw heerlijke roedel natuurlijk aan mee!
Wel vervelend dat ze dus moeilijk ‘af te stellen’ blijkt te zijn met de medicijnen. Dat zal misschien altijd zoeken blijven, maar ze is bij jou in goede handen!
Hier nog zo’n princes, weliswaar met een totaal andere ‘afwijking’ maar ook bij haar moeten we steeds de bloedwaardes in de gaten houden en die zijn tot nu toe nog geen ene keer echt goed geweest helaas. Veel te weinig bloedplaatjes, granulocyten onder de maat en lage witte bloedlichaampjes. Maar ze is happy en lijkt vreselijk sterk! En dat is dus inderdaad het belangrijkste!
Succes met jullie Jeweltje!
Ik zal wat vaker op haar website kijken! Gr. Xx
Mooi hoor, die laatste foto ! En komt er binnenkort nog een ‘kleintje’ bij ?
Nee Tinne, vier is mijn max. Maar als het goed is komt er een kleintje bij bij Marianne, Arend en Megan, en zal zij over enkele jaren de moeder worden van mijn volgende kleintje. Dat is het plan…..
Strak plan 🙂
Zoveel mooie whippets samen heb ik nog nooit gezien. Wie is de mama van Megan ? Ik verlang al zo hard naar ons whippetje
Julie, Hinde is de mama van Megan en Hazel!
De natuur heeft jou het mooiste gegeven…. Geniet ervan !!!
Met volle teugen Rita!
Ja, wat gaat het hard hè..veel te hard. Zo heb je een pup, en zo is ze al weer moeder, oma, overgrootmoeder. En nog drie keer knipperen en dan lopen we samen achter onze rollator op de dijk, een paar lieve grijze whippetjes in ons kielzog..
Strak plan Annemarie. Dus jullie komen in Den Helder wonen, of komt er een dijk bij in Geldrop. Lijkt me beregezellig in ieder geval.
Mooi roedeltje whippets heb je! We genieten van ons whippetjes, elke dag opnieuw. Want inderdaad de tijd vliegt. Voor je het weet…
Ik denk dat die kerstman niet veel meer aan heeft. Jewel’s jas is precies gemaakt van z’n pak 😉
Ja, je hebt gelijk Virgtje. Daar heb ik nog een leuke foto van, die heb ik er nog even tussen gezet ;>). Ik ben dol op rood en wit!
Wat een mooi stel heb je toch. En er zijn hele mooie foto`s van gemaakt.
Heel bijzonder hoor,om zo die generaties op een foto te hebben.En inderdaad,we moeten genieten van elk moment,alles goed in ons opnemen,want de tijd vliegt.Ons kleine Huntertje is ook alweer bijna 2 jaar….
Het zal altijd Huntertje blijven denk ik he Brenda ;>). Je allereerste whippetje is altijd bijzonder.
Beste Monique, hoe krijg je drie Whippets mooi naast elkaar op de foto?
De foto met de vier samen is precies een familiefoto bij de fotograaf.
Inderdaad een prachtige roedel heb je, met nu al een groot nageslacht, waarvan ik er eentje in m’n roedel heb, Victor. Hij is zeer gevoelig, attent en aanhankelijk, echt een schatje.
Tot ziens!
Martine, toen het er nog 3 waren maakte ik best mooie foto’s van ze; ik kon ze neerzetten en dan wachtte ik tot ze op hun gemak rond gingen staan kijken. Maar Hazel, nummer 4, komt steeds weer naar mij toe gelopen wanneer ik ze neerzet. Het is een verwende trut zonder discipline, dat is het probleem. En dus is de foto met alle vier inderdaad door een fotograaf gemaakt ;>). Hazel was toen 3 maanden oud.
Jeetje, ik weet niet waar ik meer van geniet. De foto’s of het verhaal. Waanzinnige mooie foto’s! Maar ja, maar wat wil je met zulke mooie honden.
Beauty’s! Jimi vindt Hazel een hele knappe dame 🙂 of ze zin heeft om een beschuitje Barf met hem te eten.
Ooooh, laat Hazel Jimi nu toch ook een knappe kerel vinden…. ze hebben heel veel van elkaar weg. En een beschuitje Barf, wie kan zoiets met goed fatsoen afslaan ;>)
Als ik jouw hondjes zie verlang ik naar een derde, wat een derde ??€&@?!/ !
Ja wie had dat ooit gedacht, ik had niet eens een tweede in mijn gedachten, maar goh wat zijn twee whippets HEERLIJK ! Zou ik met een derde nog gelukkiger worden ?
Volgens mij wel…….!!!!
Bo Bengtson, de eminence grise van de whippetwereld schreef het al: whippets zijn net pinda’s, als je er ééntje neemt kun je niet meer stoppen. Ik kan je twee dingen verzekeren wanneer je een derde zou nemen Lucienne, 1. nog meer moois en liefs om van te genieten 2. kantklossen wanneer je ze aan de riem uitlaat. Maar ik denk dat ik toch iedereen die zelf niet wil fokken aanraad om het bij twee te houden, omdat het praktischer is, buiten, en wanneer je op vakantie gaat etc. Maar dat is persoonlijk….. ;>)
Een mooi woord GENIETEN van onze windhonden , ik doe het ook iedere dag…zonder mijn meisjes is het HEEL stil , nee ik zou nooit zonder kunnen …
Mooie foto’s van jou mooie meisjes …en of het hard gaat … Je knippert met je ogen en er is alweer een jaar voorbij ..
Helemaal mee eens….
Je hebt een geweldig, prachtig, stelletje mooie lieverds van whippets Monique. Zo fotogeniek en zo goed luisterend. Het is inderdaad.., de tijd vliegt en we komen tijd te kort. Zie nu Onno, hij is al 1 jaar nu en wij menen…, hij is nog steeds ons pupje, hahaha.
Wat en lovende berichtjes allemaal en daar ben ik het helemaal mee eens Monique.
Hans en ik waarderen altijd de belangstelling en het meeleven van jou voor onze mannen.
De foto’s zijn ,als altijd, prachtig.
De Salty Sandjes zien er zo zacht en lieflijk uit. Pracht hondjes vind ik ze.
Marianne, wat een geweldig mooie muts !!!!
Dank je voor je wijze woorden. Dat alles heel anders kan verlopen heb ik inmiddels via jouw blog en dat van je vriendin kunnen lezen. Je hart draait je om………..
We doen alles om onze hondjes een mooi leven te geven en hebben daar ook een beetje geluk bij nodig………….zelf heb ik dat inmiddels een paar keer gehad.
Wij mochten afgelopen week meemaken dat onze eerste hond ( veel te laat begonnen, helaas ) 14 werd. Vandaag drong het pas door: dit is extra tijd…
Ze heeft nog een zusje in Ned. waar we graag kennis mee willen maken.
De datum? 11-12 ’13 14 !!!
Niet te lang wachten Henny, met die kennismaking; nu zijn ze er nog allebei en dat is echt heel mooi.
Wat zijn het toch een prachtige dieren Mo.
Dank je Syl. Kom je ze binnenkort weer even knuffelen?