Gisteren is Maggie tijdens de wandeling in het bos het leven van Annemarie, Mart en Daaf uitgerend. Ze heeft het niet overleefd. Maggie was 8 1/2 jaar oud.
Ik heb Annemarie en haar Maggie in februari 2006 leren kennen, toen zij voor het eerst meededen aan de jongehonden- veteranendag van de NWC. September 2006; ik had hen uitgenodigd om naar de try out van het whippet racen te komen dat we voor de fun samen met de familie Permo uit Zweden hadden georganiseerd. Maggie’s eerste meters achter het haas heb ik toen op foto vastgelegd. “Excellent body” was het commentaar van de Permo’s. Daarna volgde een lange en succesvolle coursingcarrière, die vorige maand pas werd afgerond.
Annemarie en Maggie kwamen dat jaar ook voor het eerst logeren. Maggie en Chloe zochten elkaar op en genoten samen zwijgend van elkaars rust en vertrouwen.
2011; vijf jaar later en Chloe en Maggie zitten nog altijd het liefst gezellig naast elkaar.
Afgelopen september logeerde ik nog een weekendje in huize Rouw….. Maggie zocht ons zoals gewoonlijk regelmatig op in de slaapkamer, op bed of in een lekker slaapzakje.
De zachte wijze blik van Maggie zal niet meer op ons rusten, want ze komt niet meer thuis. Voor Annemarie, Mart en Daaf een hartverscheurend afscheid, van hun allereerste whippetmeisje. De enige goede plek om een hondje als Maggie te bewaren is heel diep in je hart.
Heel triest, het zal je gebeuren…moet er niet aan denken!
Monique, Annemarie, Mart en Daaf heel veel sterkte in deze moeilijke dagen.
Danny, Natasja en Muriel
Whippetkennel Reflection
Ook jij hebt een vriendinnetje verloren, Monique. Maggie was enorm op je gesteld. Ik zal nooit vergeten dat we met het hele gezin, inclusief whippets, bij jou logeerden. Jij gaf ons de bedden en sliep zelf op de bank. Toen ik ’s nachts even naar de badkamer ging, ontsnapte Maggie, rende naar beneden, recht op de bank af en onder je dekbed. Oh nee..dacht ik. Om jou vervolgens met een zachte stem te horen zeggen: Hallo Maggie..kom je bij me slapen? En dat heeft ze gedaan, bij jou, op die bank, heel de nacht. En zo zijn er veel dingen, om nooit te vergeten.
Ze was welkom bij je Monique, dat zie je gewoon. De laatste foto, de zwart/wit, vind ik zo prachtig mooi. Zo aandoenlijk. Sterkte !
Ach wat verdrietig, zo’n geweldige meid zo plotseling uit het leven genomen.
Ik wens jullie veel sterke.
Wat lief al die mooie stukjes over Maggie, ook dit is weer zo ontroerend. Maar de reactie van Annemarie laat de tranen echt lopen: Monique met zachte stem…. en Maggie die heerlijk bij Monique mocht slapen, zo lief.
Het blijft zo onwerkelijk …
Een lege plek een groot gemis
Omdat een lieve hond er niet meer is
Heel veel sterkte!!
Pff, hou het dan maar eens droog!!!
Weer een mooi verslag over deze super dame, fijn Monique …
Wat heb je dat mooi geschreven Monique.
Een heel mooi en emotioneel stukje over het allerliefste whippetmeisje…..
Ook hier hebben we het nog steeds moeilijk, veel tranen en geen woorden…….
Sterkte Monique, xxx
Pffff moeilijk allemaal voor iedereen. Een intens lief en ontroerend stukje over Maggie. Velen onder ons weten het al heel goed om een hond te verliezen, je kind, je maatje. De tijd heelt het erge verdriet maar de herinnering zal altijd blijven. Sterkte allemaal.