Hier gaat alles zo z’n gangetje. Keutelen in om huis en in Den Helder. Kortom, huisje boompje beestje. En straatje. Met varkentje. Het is ons buurtvarkentje Nuf Nuf die voorbij kwam dribbelen ;>)
Ze was onderweg naar de dierenwinkel hier in de straat, vandaar. Lekker dier. Dat vinden mijn dames ongetwijfeld ook, dus we zullen maar geen street gathering organiseren!Het was alweer eventjes geleden dat ik Rosanna en haar Ryan (Salty Sand’s Beach Comber) en Romeo (Dust ’n Dunes Legend) had gezien; zij genieten regelmatig van la douce France, vandaar. Arme jongens, koud gearriveerd in Den Helder en ze moeten alweer in het gelid…..
Ik wilde namelijk graag van de gelegenheid gebruik maken om een momentopname te maken van de ontwikkeling van de twee heren.
Na de lunch een lekkere wandeling over het Hengstenpad en door het bos. Hazel trekt bij voorbaat haar strijdgezicht, voor het geval Ryan het in zijn hoofd haalt om haar in te halen ;>)
Alles is nu uitgebloeid, en er hangen alleen nog wat verdwaalde besssen aan de struiken. En toch blijft de natuur prachtig, vooral in het zachte licht van de zon die in deze maanden laag staat.
Romeo vond het heerlijk om het haasje te zijn……
Met een grote grijns probeert hij de familie voor te blijven. Dat lukte hem niet altijd; Hinde en kids kunnen af en toe eng hard hun rondjes draaien in die duinen.
Heerlijk herfstbos. We kwamen diverse mensen tegen die met ons aantal honden een opmerking maakten over het feit dat de hondenbelasting zojuist is afgeschaft in Den Helder. Ja, dat is echt heel prettig nieuws, want met vier honden betaalde je EUR 450 per jaar……..
Ryen en Romeo zorgden opvallend vaak dat ze aan de achterkant van de dames verbleven.
Kwestie van een beetje tunnelvisie waar reuen wel eens last van hebben…….
Ik zag deze week nog kans om wat late rozenbottels te plukken en er jam van te maken. Dat deed ik altijd samen met mijn vader, en vorig jaar stond mijn hoofd er nog niet naar. En deze zomer nog niet, door het overlijden van ome Cor. De bottelsoort die wij altijd plukten zijn er namelijk al in augustus. Maar nu had ik opeens toch zin in wat warmrode gezonde biologische jam…. en hij is lekker geworden, al zeg ik het zelf.
Zaterdag ging ik op de koffie bij Marianne en Arend, om onze groepsvakantie naar de Zwitserse alpen door te spreken. Als alles meezit gaan we deze zomer weer eens met een stuk of 16 whippets de bergen in. Marianne had hondencupcakes gebakken en die mocht ik uitdelen aan de dames.
Daar verdwijnt een hele cupcake tussen de machtige kaken van Hazel. Honden zijn dol op versgebakken koek en deegwaren, en kennen echt wel het verschil met wat uit de winkel komt!
Megan (Salty Sand’s Bring Me Luck) liep zich ontzettend uit te sloven voor haar familie. Ze had het heel druk; alle speelgoed moest uit de kast komen.
De spelletjes vielen ook wel in de smaak bij haar familie. Niet dat die van mij er ook maar iets van snapten; maar ze lieten Megan het slimme werk opknappen en grepen dan snel de beloninkjes voor haar neus weg.
Hazel claimde bovendien Megan’s cave bed (even geen foto’s meer van whippets in cave bedden ;>) en Hinde haar slaapzakje. Zielig he.
Zondag was het hier in tegenstelling tot het binnenland waar het mistig was, heel mooi weer. Even buurten op de zeedijk, waar altijd wel wat te beleven is met andere honden.
Het is een heerlijk losloopgebied, met een onbetaalbaar uitzicht. En een stralende snuit van Hazel. Ze heet Salty Sand’s Be Jewelled, maar het had ook Be Happy kunnen zijn, want ze is altijd blij.
Het was laag water; dan ontstaat er altijd een soort strandje onderaan de dijk.
Daar is allerlei eetbaars te vinden; de meeuwen slachten er krabben, en zij laten de pootjes dan rondslingeren. Wanneer die een dagje liggen gaan ze heerlijk ruiken, en de dames vinden het een lekkernij.
Schaduwspel “gelukkige vrouw met honden”.
Wanneer we weer omhoog klimmen krijgt Hazel nog even de kolder in de kop en scheurt wat over het gras.
Wat een leven hebben ze toch….. kom jongens, nu gaan we lunchen!
Ik sluit af met deze foto van een diep slapende Bidaï (Salty Sand’s Best Friend). Manon en Bidaï hebben afgelopen week met succes een proefexamen behendigheid afgelegd; heel intensief was het, maar na een lekker dutje is het duo klaar om te starten in het volgende wedstrijdseizoen. Trots!
Dat ziet er gezellig uit allemaal..en wat zijn Ryan en Romeo mooi! Heerlijk, die familiegatherings en inderdaad verstandiger dan straatgatherings, zo te zien..Nuf Nuf is vast niet te porren om in een stelletje spare ribs te veranderen en gelijk heeft ze. Maar het mooiste vind ik toch de titel van de foto: “gelukkige vrouw met honden. ”
Aannemende dat het over jou gaat. 🙂
Wat een leuk blogje alweer !
Mijn favoriete foto is de slapende Bidaï … die past zo mooi bij wat whippetjes liefst doen bij guur herfstweer 😉
Het strijdgezicht van Hazel … prachtig ! Dat hebbe nonze whippets toch wel fel he.
De strand en dijk foto’s zijn weer mooi, als altijd. Zo eenvoudig, maar zo mooi. Jij moet gewoon een gelukkig mens zijn met die woonplaats 🙂
Spijtig dat er geen cave-foto op staat …
Hondenbelasting was bij ons ook afgeschaft ,maar de rechter heeft bepaald dat de gemeente dit gewoon mag innen,dus wij betalen sinds kort weer. Leuk verslag trouwens😉
Daar ben ik ook bang voor Marc, het schijnt in meer gemeentes te zijn gebeurd dat zo’n besluit weer werd tegengedraaid. In Den Helder is het door de gemeenteraad besloten, maar Burgemeester en Wethouders waren daar niet voor. Dus: andere politiek, andere besluiten, vrees ik in de toekomst…..
Mooi Monique zo’n samen zijn van hondenfamilies en hun mensen. Dat zijn de leuke dingen van het hondenfokken, en daar geniet jij zo te zien ook van harte van.
Hè weer een lekker lezend blogje van jou met heerlijke whippetfoto’s.
Ook hier weer heerlijk genoten bij het lezen van je blog. En die foto’s zijn super vooral dat strijdgezicht!!
Lekker stel zo met z´n allen aan de mens erger je niet en een heerlijk strijdbaar bekkie van Hazel! 🙂
Megan genoot van het bezoek en wij ook. Heerlijk om te zien hoe vreselijk Megan zich aan het uitsloven was en spullen uit haar speelmand haalde die ze al in geen maanden aangeraakt had. Ze heeft na het bezoek de hele avond, hoe kan het anders, in haar cave liggen slapen.
Dat varkentje vind ik geweldig en als je dan het “aanvallen” gezicht van Hazel erbij denkt…..
Ben het helemaal met Annemarie eens en blij met de ondertiteling ‘ gelukkige vrouw
met honden’ .
In de Haarlemmermeer hebben we zeker 5 jaar geen hondenbelasting hoeven betalen maar sinds een jaar zijn we weer “de klos” voor €77.00 per hond en dat is nog goedkoop want daarvoor was het progressief en betaalde je voor de derde hond 3 keer de prijs….totdat je aan het kenneltarief kwam.
Weer fijne foto’s om naar te kijken Monique.