AFSCHEID

Eigenlijk ben ik wel tevreden, ‘k heb me niet zo vaak vergist
Huil dus om geen andere reden, dan dat je me mist
Als de ster die valt je toe wenkt, ben ik bij je in je hoofd
Elke keer dat je aan mij denkt, dat heb ik toen beloofd
Mag ik die paar laatste dagen, daar zijn waar ook jullie zijn
Samen zal de grens vervagen, tussen waar en schijn
Laat de kinderen erbij zijn, echt bij alles wat gebeurt
Dan is het of wij weer wij zijn en niet zo verscheurd
Kom gerust met alle honden, schilder bloemen op mijn kist
Deel je tranen en je wonden, niks word uitgewist
Doe alsof ‘k er zelf nog bij was, zeg me wat ‘k het liefste hoor
Denk aan hoe je steeds bij mij was, ga zo met me door
Draag me zelf, al kan het zwaar zijn, laat me dan ook niet alleen
Doe gewoon dan zal het waar zijn, ik blijf om je heen
Ga maar veel en lekker eten, maak geen heilige van mij
Je hoeft geen dingen te vergeten, blijf er altijd bij
Zing mijn liedjes denk aan dagen, dat de zon over ons scheen
Dan is alles te verdragen, ik blijf om je heen
Eigenlijk ben ik heel tevreden, als ik alles samenvat
Alles had een echte reden, ‘k heb jullie toch gehad.

(Paul de Leeuw)

Vandaag hebben we ome Cor uitgeleide gedaan, met veel zonnebloemen en lavendel, om hem voor de laatste keer een stukje Zuid Frankrijk te brengen. Hinde en Hazel waren er ook bij.

In onze filmpresentatie over ome Cor zit een voor mij bijzondere foto; van ome Cor en mijn vader, die 45 jaar geleden samen aan het lelijke eendje van mijn vader klusten. Twee vaders, allebei 83 1/2 jaar oud geworden, en allebei even onvervangbaar….