AFSCHEID
Eigenlijk ben ik wel tevreden, ‘k heb me niet zo vaak vergist
Huil dus om geen andere reden, dan dat je me mist
Als de ster die valt je toe wenkt, ben ik bij je in je hoofd
Elke keer dat je aan mij denkt, dat heb ik toen beloofd
Mag ik die paar laatste dagen, daar zijn waar ook jullie zijn
Samen zal de grens vervagen, tussen waar en schijn
Laat de kinderen erbij zijn, echt bij alles wat gebeurt
Dan is het of wij weer wij zijn en niet zo verscheurd
Kom gerust met alle honden, schilder bloemen op mijn kist
Deel je tranen en je wonden, niks word uitgewist
Doe alsof ‘k er zelf nog bij was, zeg me wat ‘k het liefste hoor
Denk aan hoe je steeds bij mij was, ga zo met me door
Draag me zelf, al kan het zwaar zijn, laat me dan ook niet alleen
Doe gewoon dan zal het waar zijn, ik blijf om je heen
Ga maar veel en lekker eten, maak geen heilige van mij
Je hoeft geen dingen te vergeten, blijf er altijd bij
Zing mijn liedjes denk aan dagen, dat de zon over ons scheen
Dan is alles te verdragen, ik blijf om je heen
Eigenlijk ben ik heel tevreden, als ik alles samenvat
Alles had een echte reden, ‘k heb jullie toch gehad.
(Paul de Leeuw)
Vandaag hebben we ome Cor uitgeleide gedaan, met veel zonnebloemen en lavendel, om hem voor de laatste keer een stukje Zuid Frankrijk te brengen. Hinde en Hazel waren er ook bij.
In onze filmpresentatie over ome Cor zit een voor mij bijzondere foto; van ome Cor en mijn vader, die 45 jaar geleden samen aan het lelijke eendje van mijn vader klusten. Twee vaders, allebei 83 1/2 jaar oud geworden, en allebei even onvervangbaar….
Prachtig, Monique. Hier kan ik niks meer aan toevoegen; sprakeloos. Sterkte.
Wat prachtig..ontroerend. Zoveel mooie herinneringen in zoveel mooie beelden..en ik wens jullie zoveel sterkte.
Prachtig filmpje Monique. Mooie herinneringen …
Ongetwijfeld een heel mooi filmpje….ik kan er niet naar kijken, zulke dingen zijn te moeilijk vind ik sinds ik mijn eigen papa moet missen……. Maar dat het een mooi afscheid was, dat moet wel met zonnebloemen en lavendel onder een stralend warme zomerzon. Heel veel sterkte en geniet van de mooie herinneringen!
Zo sorry dit te moeten lezen. Tot mijn schaamte moet ik zeggen dat ik het overlijden van ome Cor helemaal niet mee heb gekregen. Wat een geweldig mooi gedicht Monique en sterkte voor jullie allemaal!
Wat een ontroerend eerbetoon aan een ontzettend lieve man.
Iedereen heel erg bedankt voor de lieve mails, kaarten en comments op dit blog en op facebook, voor het bijwonen van de uitvaart, ook namens mijn mam. We pakken de draad gewoon weer op, dankbaar voor wat is geweest, en voor wat komt. Gewoon weer eens wat leuke dingen doen. En de moeilijke momenten…. die kom je het beste door, met je neus gestoken in de zachte gladde vacht van één van de vier dames (net wie er het dichtst in de buurt ligt).
Heel byzonder Monique, 2 vaders, allebei even oud geworden, van allebei heb je evenveel gehouden, ze blijven voor altijd in je hart.
Monique, ik ben stil en ontroerd door het prachtige afscheid op je blog aan ome Cor. Wat bijzonder, wat waardevol en wat een mooie herinneringen zullen jullie, naast het gemis, aan deze zo vriendelijk ogende man hebben. Met heel mijn hart wens ik jullie heel veel sterkte.