Wie herinnert zich niet deze Britse TV serie uit de jaren ’90, uit de koker van de makers van “Hi de hi”, “Moeder wat is het heet” en “Daar komen de schutters”….. You Rang M’Lord speelt zich af in de Victoriaanse tijd (1837-1901), een tijd die zich o.a. kenmerkte door grote sociale ongelijkheid. In die tijd werd het “servant bell” systeem door alle voorname en vooral grote huizen gebruikt, om bedienden vanuit de keuken naar een bepaalde kamer in het huis te sommeren.
Toen Virginie hier laatst logeerde met Dune, Dusty en de nog piepkleine Doortje hing zij dit grappige bellenkoord aan mijn keukendeur….. voor Doortje, om aan ons duidelijk te maken dat zij naar buiten wilde om haar behoefte te doen. Ja hoor ;>) dacht ik in eerste instantie, maar… ja hoor, dat deed Doortje keurig.
Virginie vergat het koord weer mee naar Brugge te nemen. Toen zagen mijn dames kennelijk hun kansen schoon, en ze hadden de kunst goed afgekeken van Doortje.
As we speak is mijn training zo goed als voltooid; wanneer ik de bel hoor en één van de dames zie staan, weet ik nu wat de bedoeling is:
- Bel + Chloe = behoefte doen in de tuin
- Bel + Hinde = behoefte doen in de tuin, of water drinken uit de waterton
- Bel + Jewel = een pensstaafje of kluifje uit de ton
- Bel + Hazel = ’s morgens behoefte doen in de tuin, rond bedtijd een hand brokken want nog honger
Het werkt echt. Whippets hebben gelukkig maar een gemiddelde intelligentie. Ben ik blij dat ik niet vier Border Collies heb, want dan kwam ik niet meer aan mijn nachtrust toe ;>))
Ik vind het een geweldig idee, en als ik geen hondenluik had, zou ik het zeker gebruiken ! Maar zoals je zegt, als ik het Dyllis aanleer dan was ze ook constant aan het belletje aan het trekken om snoep te krijgen. En met haar dieet na de loopsheid is dat niet de bedoeling 🙂
Een gemiddelde intelligentie? Mwah..moet je zien hoe jullie whippets jullie in zo’n korte tijd zo fantastisch getraind hebben! Ze zouden een mensenschool moeten beginnen, hoe je je menselijk personeel zo goed mogelijk voor je kunt laten zorgen. 🙂
Hoe vaak moet je bellen voor een lekker ontbijt!!
Annalies, weet jij het antwoord op Marc’s vraag ;>) ?
Gewoon laten bellen Monique,hij kan makkelijk zijn eigen bommetjes smeren! 😉
Bammetjes bedoel ik……ha ha
mijn whippets zijn zo lui in huis dat die nooit vragen om naar buiten te gaan , op één keer na midden in de nacht. Vito was ziek en was ik toen blij dat had gepiept tot ik wakker was ….
Ja, zo waren die van mij ook, voor de komst van het belletje….. dus bezint, eer ge begint ;>)
Toen ik die bij jou vergeten was, heb ik onmiddellijk een nieuwe gemaakt en het was alsof er niks veranderd was voor Doortje
Als Doortje belt:
of ze wil onder het mom van “ik moet plassen” naar buiten om een put te graven maar mama loopt er achter met een geladen waterpistool klaar in de hand.
of ze wil naar buiten om de houtvoorraad te verplaatsen naar binnen.
of ze wil naar buiten omdat ze weet als ze terug binnen komt, ze een knabbeltje krijgt.
of heel uitzonderlijk wil ze naar buiten om een plasje te doen.
De grote gemene deler van al Doortje’s opties is dus toch wel: ik wil naar buiten ;>). Maar al die activiteiten zijn een dagvullend programma zo te lezen, dus Tessa krijgt wel haar beweging!
Ohhh wat leuk Monique, dit blogje en kun je je nog de serie “Upstairs, Downstairs” herinneren met de familie Bellamy? Meesters zijn het die Engelsen. De meest mooie en humoristische programma’s komen van hún hand. Dank voor de opgeroepen herinneringen. 🙂
Ja, heerlijke series zijn dat toch. Je duikt een heel andere wereld in, en ze spelen zo fantastisch, die Engelse acteurs!
Geweldig !! Ik ga misschien ook wel zo’n mooie bel ketting maken, bij mij lopen ze naar de gang en gaan dan piepen of blijven gewoon zitten tot iemand een hond mist en in de gang gaat kijken ……haha.
Lucienne, bij ons was het ook stil blijven staan (Jewel en Chloe), piepen (Hazel), of krassen tegen de deur (Hinde). Zo’n belletje klinkt in ieder geval beschaafder, en je reageert er dan ook weer beschaafder op ;>)
Wat leuk dat belletje. En superslim idee. Korol blijft keurig wachten voor of achter de deur, en als het te lang duurt dan geeft hij een subtiel tikje op de raam. Lady moet je bijna de deur uitdragen om naar buiten te kunnen; ze is bijna beledigd als ze alweer moet plassen omdat de baas dat wil 🙂 Chakir is altijd in voor een wandeling met of zonder plasje maar als dat niet kan, blijft ie gewoon lekker langs Lady liggen luieren. Maar zo’n belletje blijft leuk!