Zo ziet het er altijd uit op de zandverstuiving van Soestduinen. Wijds, vredig, verstild.

En zo zag het er afgelopen zondag uit toen de Ned. Whippet Club er neerstreek ;>). 55 mensen, 42 whippets en 7 honden van andere rassen.

Veel whippetvrienden trotseerden het weer en reden dwars door storm en regen naar Soestduinen, om tot hun (en ook mijn) stomme verbazing aan te komen in een zonovergoten bos- en duingebied…..

En daar vertrok de groep, in eerste instantie dwars over het stuifduin heen, zodat de honden zich daar samen konden vermaken. Het loopt niet licht in het mulle zand, maar de vergezichten in die duinen zijn het meer dan waard.

Af en toe een pauze, zodat de akela contact kon houden met voorlopers en achterblijvers ;>)

Ronald was er natuurlijk ook bij, met zijn GPS en rugzak met EHBO spullen, hondenjasjes etc. en om een oogje op onze honden te houden.

Alhoewel….. als hij aan het kletsen slaat dan schiet dat laatste er nog wel eens bij in, aan het benauwde gezicht van Jewel en Hinde te zien!

Er waren ook redelijk wat familieleden van onze honden van de partij, nestbroers en -zussen en hun kinderen, een halfbroer, neven en nichten. Op de foto Megan, die nog steeds lekker rook voor de heren in de groep….

Er zijn op iedere wandeling wel mensen, die nog geen whippet hebben, maar verder kennis willen maken met het ras. Verstandig, want whippetmensen delen met plezier hun passie met de nieuwkomers, en op zo’n wandeling zie je alle soorten, maten en kleuren whippets om je heen.

Af en toe verruilden we de stuifduinen voor een stukje bos;

Daar schoot ik dit knappe plaatje van Maestro, die de lange stoet wandelaars af stond te turen, op zoek naar zijn eigen vrouwtje Elly.

Eenmaal bij de auto haalden we de 9 liter home made bruine bonensoep van mijn moeder uit de slaapzakken; een beproefd concept, die soep blijft heerlijk warm als hij lekker dik is ingepakt.

 

Koffie, thee, van alles kwam er uit de auto tevoorschijn. Alles onder het wakend oog van de dames. Voor alle honden hadden we gedroogde visjes mee.

Vele handen maken licht werk; Robert liep spontaan voorop als gids, omdat hij de weg zo goed kent in dit gebied; verder waren daar Maria en anderen die de soep inschonken en uitdeelden ;>). Manon en Jolanda hadden notencake en tutti frutti koek gebakken, en Gabriëla bood aan om het verslag voor het clubblad te schrijven. Iedereen, ook degenen die foto’s maakten, hartelijk bedankt voor de gezelligheid en de hulp!

Ook toen een van de soeppannen van tafel viel, met een laatste restje soep erin, kwamen er spontaan hulptroepen om alles weg te poetsen.

Schoon op, tot op de laatste druppel!

Ronald en Nikki staan zo te zien herinneringen op te halen van onze gezamenlijke vakantie in Frankrijk. Ondertussen staan paars met roze geklede geïnteresseerden te kiezen welke hond het mooiste was. Het werd natuurlijk het hondje met het paarse bandje, omdat er nu eenmaal geen roze bij zat ;>))

Bidaï; moe maar happy.

Het was weer een heerlijke middag, met al die enthousiaste whippetmensen, die ervan genoten om zo veel whippets tegelijk in actie te zien. Over een half jaar hopelijk opnieuw, op de volgende wandeling!

Ik sluit af met een speciaal bedankje aan mijn moeder, die weer de hele zaterdag in de keuken stond om al die liters verse soep te maken. Helaas kan ze met haar 82 jaar niet meer meelopen; ook heeft ome Cor steeds haar aandacht thuis nodig. Vandaag vertrek ik naar Zwitserland voor mijn werk en logeren de vier dames acht dagen bij haar. Elly schreef me vandaag: jouw moeder is goud waard! Dat is waar, maar eigenlijk is ze gewoon onbetaalbaar.

Een link naar het NWC foto album van de wandeling: https://picasaweb.google.com/NWC.evenementen/NWCRegiowandelingSoestduinenOktober2012?authkey=Gv1sRgCPqOt6_4-a7JbQ#