Blue Spring’s Tibère “Tibere” en Of Summer’s Joy Mandolin “Jewel”, ouders van ons A-nest (september 2008)
Mensen die hun eerste whippet aanschaffen weten vaak niet wat ze zullen nemen: een reu, of een teef. Vaak baseren zij hun idee hierover op ervaringen met honden van andere rassen.
Onlangs kreeg ik deze vraag opnieuw van toekomstige puppykopers. Ik zou graag jullie meningen en ervaringen hierover met hen delen.
Heel graag ook jullie geschreven commentaar!
SALTY SAND'S WHIPPETS 
Ik heb nog nooit een whippetreu gehad, maar ik ken veel mensen die ze hebben, of hebben gehad. En ik ken een flink aantal reuen. Ik vind de meeste whippetreuen niet erg macho met andere honden, ze zijn lief en gelijkmatig van karakter.
Ik dacht dat alleen reuen hun terrein markeren maar teefjes doen dat dus ook. Dune heft haar pootje zelfs op! Teefjes kunnen nogal dominant zijn als ze loops zijn. Volgens mij heeft een reu niet zo van die moodswings ;>)
Ja, dat vind ik ook – teefjes kunnen afhankelijk van hun hormonen tuttig of juist niet zijn. En ze worden loops, als je ze niet laat helpen. En Chloe markeert ook haar territorium. Reuen plassen wel eens tegen hun voorpoten op heb ik begrepen.
Ja dat is waar ( plassen tegen de voorpoten, de sukkels )
Ik ga voor een reu, veel makkelijker aanhankelijker, en een stabiel karakter, teefjes
zijn ook leuk, maar grilliger in karakter, en als het er op aan komt is een teef pittiger.
Maar ik moet zeggen dat ik alleen ervaring met windhonden heb.
Tja, wat kan ik nou hier op zeggen. Ons teefje Kiba, gesteriliseerd, nooit loops geweest en zij is dominant. Plast op 3 poten tegen bomen aan, gaat voor NIEMAND op haar rug liggen, sjouwt het liefst met grote bomen rond, is voor geen hond bang, komt alleen op schoot om te kroelen als zij dat wil. Dan is er de reu, Elmo, is gecastreerd maar heeft wel 1 keer mogen dekken (haha Kiba is zijn dochter) plast ook op 3 poten tegen bomen aan maar ook gewoon gehurkt op 4 poten, is wat angstig voor andere honden, vooral grotere, bij de dierenarts gilt ie al als hij de injectiespuit ziet (is er nog niets gebeurd), is onderdaniger en ligt makkelijker op de rug, wil de hele dag op schoot om te kroelen. Hij is gewoon ook braver dan Kiba. Zij is echt de baas (bij andere honden, want de enige baas ben ik, alhoewel personeel is een beter woord).Ik denk dat je beter naar karakter kunt kijken en dan het gezin erbij zoeken wat er bij past. Een timide, schuchter hondje in een druk gezin wordt soms zo’n bang zenuwachtig hondje. Milou, ons overleden teefje, was zo’n hondje. Zij kon dan ook slecht tegen Kiba op (Kiba was vaak echt lelijk tegen haar) en werd angstig als ik eens een forse stem opzette tegen b.v. de kinderen.
Als ik ooit weer voor de keuze kom te staan dan maakt het niet uit of het nou een reu of teef is, het gaat meer om hoe het hondje is en of we bij elkaar passen.
Wij hebben altijd reuen gehad, onze Cairns waren ook reuen. Ervaring met teefjes heb ik dus niet. JJ is onze eerste Whippet en een verademing na de Cairns. JJ is een stabiele zelfverzekerde reu en hij is heel goed met andere honden. Hoe Maik zich gaat ontwikkelen is nog afwachten. Gelukkig heeft hij een goed voorbeeld;-)
Wij hadden altijd reuen en nu een 2 teefjes. Het maakt mij niet veel uit. Het markeren van de reuen is er wel, maar op de ochtendwandeling heb ik ze geleerd waar ze mogen stoppen om te plassen en dat is welgeteld 2x. Uiteraard lopen ze wel eerst vrij op de weide zodat ze kunnen plassen zoveel ze willen.
Qua karakter is een reu meer op de achtergrond vind ik en een teef meer aanwezig.
Behalve dan het moment dat de teef loops wordt, vind ik reu en teef gemengd in huis wel een goede combinatie.
Tja, we hebben altijd voor een reu gekozen ivm de loopsheid, dat vind vooral de man des huizes niet zo geweldig. Dus het verschil van reu en teef in het dagelijks leven daar kan ik niets over zeggen.
Markeren, tja dat heb je zelf inderdaad wat in de hand, moet wel zeggen dat het bij de ene reu sterker is als bij de andere. Onze eerste hond Xing Chihauhau/Pincer was helemaal niet zo van het markeren of likken. Terwijl onze Rico dat veel meer heeft dan onze Bono weer had.
Hopelijk heeft Diego er weer wat minder last van…..
Succes met je Poll!
Moeilijk..het heeft allebei zo zijn charmes. Ik heb het gevoel dat de teven hier meer markeren (het lijkt wel of ze altijd bijna loops zijn 🙂 ) dan Harley deed. Maar wij lopen hier natuurlijk gelijk het bos in, ze gaan dan los en mogen plassen wat ze willen. Dan heb je ook eigenlijk geen last van plasgedrag. Neem ik ze mee het dorp in, dan is dat gedrag niet aanwezig, waarschijnlijk ook niet getriggerd door de geur van plasjes van andere honden.
Beide geslachten zijn gek op knuffelen en op lichamelijk contact. Een reu waakt wel over de roedel, maar is er geen reu, dan neemt een teef dat over, in ons geval Maggie.
Ik geloof, zeker bij whippets, dat het karakter belangrijker is dan het geslacht, al vind ik het wel leuk om er ook weer een reu bij te hebben, al was het maar om te kijken naar de dynamiek van mijn “roedeltje”, al mag je dat geloof ik niet meer zo zeggen.
Ben heel nieuwsgierig naar de mening van anderen.
Van het klassieke rollenpatroon hebben die van ons inderdaad weinig last. Funky helpt mee met de afwas (de vaat) en Dyllis sleurt het hout voor de openhaard 🙂
Oei zeg, na onze eerste minister, onze prins en James Bond slaat het fenomeen bij onze honden ook al toe! Ik begin dat echt saai te vinden om te zijn als alle anderen!
Zelf had ik nooit een reu, ik kan er dus niet over meespreken. Als ik een nest heb, blijkt wel dat de overgrote meerderheid een teef wenst.
Wij hebben op dit moment teven omdat we allemaal intacte teven hebben in onze roedel, jaren geleden hebben we wel 2 Whippet reuen en 1 Greyhoud reu gehad , persoonlijk heb ik liever een reu, zijn vaker stabieler en niet zo snipperig, als je een reu goed opvoed hoeft hij nergens tegen aan te plassen of zijn neus achterna te lopen Loopse teven is ook niet altijd makkelijk zeker onder elkaar kan er weer een onderlinge strijd ontstaan en vaak wordt ook alles achter of tegelijker tijd loops, je kan er voor kiezen om te steriliseren en een reu te castereren maar ook daar zitten weer nadelen aan. Naar de mens toe maakt een reu of teef niet veel uit, beide zijn aanhankelijk , willen graag bij je zijn en wat met je doen en je kan met beide een goede band hebben. Groetjes Erica
Wij hebben nu alleen reuen, maar we hebben ook wel teefjes gehad. Persoonlijk heb ik de voorkeur voor een reu, gewoonweg omdat ze minder last hebben van de schommelingen in de hormoonhuishouding, waardoor de karakters gelijkmatiger zijn. Verder vind ik het een groot voordeel dat reuen niet loops worden, waardoor je gedurende het gehele jaar met ze kunt blijven sporten. Op de een of andere manier bestaat het beeld dat reuen dominanter zijn dan teefjes, maar in de praktijk zijn het juist vaak de teefjes die roedelleider zijn. Dominante teefjes zie ik ook zeer regelmatig markeren, maar dat wordt vaak niet zo gauw opgemerkt omdat ze dat in een zittende positie doen. Bij reuen valt het gewoon meer op omdat ze de poot zo hoog opheffen. Als je 1 hond hebt, maakt het volgens mij niet uit wat het geslacht is. Het belangrijkste is dat het karakter je aanspreekt. Heb je meer honden, dan moet je er rekening mee houden dat intakte reu-teef combinatie organisatorische consequenties met zich mee brengt op het moment dat de teef loops is. Ik heb geen ervaring met een roedel teefjes, maar ik denk wel dat het pittiger is (vanwege bovengenoemde) dan een roedel reutjes.
Ik heb twee teefjes en als ze beiden loops zijn is “het kot te klein” bij wijze van spreken. Ze proberen dan beiden de baas te spelen en ik kan daar tot nu toe steeds een stokje voor steken met zelf de baas te spelen zodat het niet escaleert. Waarmee ik wil verduidelijken dat een roedel teefjes toch niet zo evident is.
Ik moet daar ook mee opletten! Als ze onverdraagzaam worden, hangt er een loopsheid in de lucht. Het durft idd escaleren, daarbij komt dat we ook geen 24/24 in de buurt zijn. Andere fokkers vertellen precies hetzelfde.
Ik heb er ook last mee; de loopse dames hebben een kort lontje en willen soms een ander in de haren vliegen. Hinde was erg fel op haar moeder Jewel, en daarom ben ik blij dat zij nu ook is gesteriliseerd.
Mijn voorkeur gaat uit naar reuen, gewoon makkelijk en geen last van schommeling van hormonen waardoor ze soms wat feller kunnen zijn, zoals bij teven die tegen de loosheid aan zitten. Ik vind whippet reuen gewoon wat “eenvoudiger”. Han maakt het verschil goed duidelijk met het volgende voorbeeld; een reu komt even bij je op schoot om gewoon te knuffelen, een teef doet hetzelfde en kijk gelijk even of er nog wat eetbaars op de tafel ligt! LOL Ik vind de reuen onderling ook heel verdraagzaam. Onze reuen dekken wel eens een enkele keer, maar blijven altijd verdraagzaam tegenover elkaar en krijgen ook geen neiging om binnen te plassen. Maar reu of teef heeft ook wel veel te maken met de persoonlijkheid van een hond. Door het boven geschrevene lijkt het nu net of ik reuen veel en veel leuker vindt, maar er zijn teven genoeg waar ik een enorm zwak voor heb gewoon om de geweldige hond die ze zijn. Ik persoonlijk vindt de combinatie van reuen en teven wel erg fijn. Het lijkt dan vaak of 1 van de teven de baas is, ook over de reuen, maar als puntje bij paaltje komt, zie je soms heel verrassend de reu zijn leiderschap op eisen. Onze Djinny dacht altijd, en wij met haar, dat ze de baas van de honden in huis was. Ze domineerde onze Mike ook altijd graag, die dit geheel goedmoedig, over zijn kant liet gaan. Tot het een keer te gortig werd en toen zette hij haar weer even op haar plek. Wat ze overigens probleemloos accepteerde.
Ik besef me wel terdege wat de whippet toch een heerlijk , over het algemeen, verdraagzaam ras is. Bij onze Dobermanns was dit echt een heel ander verhaal. Daar zijn de reuen over het algemeen zeer overdraagbaar naar elkaar en gewoon een stuk moeilijker. Daar is het verschil tussen reuen en teven veel groter.
Een reu komt even bij je op schoot om gewoon te knuffelen, een teef doet hetzelfde en kijkt gelijk even of er nog wat eetbaars op de tafel ligt! Haha das een goed voorbeeld. Herken ik wel enigszins in Nimbus, bij haar krijg ik soms het gevoel van een dubbele agenda .
Toen wij na onze 2 teckeldames bij Maria langsgingen om te kijken naar haar whippets en de voorkeur uitspraken voor een teefje zei zij ons dat whippetreuen heel lief zijn en zelden macho gedrag vertonen. Daarop besloten wij voor een reu te gaan ook vanwege de terugkerende loopsheid van een ( niet geholpen) teef.
We hebben er nooit spijt van gehad!
Mozart is een heel erg lieve hond die nu inderdaad, omdat hij zittend moet plassen ,tegen z’n voorpoten plast en Maestro moet ik inderdaad op het strand met stoelen, tentjes, handdoeken aanlijnen omdat hij dan echt tegen alles aanplast.
Ja, onze voorkeur gaat, ondanks het markeren ,uit naar een reu. Ik moet eerlijk toegeven dat beide honden wel eens binnen hebben geplast, niet thuis, maar dan hing er volgens mij al een mannengeurtje.
De teckelmeiden hadden ook regelmatig ruzie samen en dat heb ik bij Mozart en Maestro nog niet meegemaakt.
Erg leuk om dit te lezen! Dat reuen wat eenvoudiger zijn en teefjes wat meer karakter tonen lees ik vaker. Ik heb een teefje van vandaag precies een half jaar oud! Nog geen last van hormoonschommelingen dus ben benieuwd hoe dat gaat lopen bij haar. Het is onze eerste Whippet (ook eerste hond) dus hebben geen ervaring met reuen. Wij hadden van te voren ook geen voorkeur voor teef of reu. Wat mij opvalt is dat ze erg slim is en soms een dubbele agenda lijkt te hebben. Ze is erg aanhankelijk binnen en komt veel knuffelen. Tijdens het knuffelen houdt ze wel met één oog de rest om haar heen in de gaten dus als haar oog iets anders ziet wat ‘beter’ is gaat daar naartoe. In de zin van Katja: “een teef doet hetzelfde en kijkt gelijk even of er nog wat eetbaars op de tafel ligt” herken ik wel in onze kleine meid. Ik houd wel van die slimmigheid, dat past wel bij mij. We kunnen elkaar lekker uitdagen. .
Nimbus is een geweldige lieve meid dus ik zou zo weer een teefje willen en ook voor een teefje kiezen. Wanneer we echter nog een Whippet zouden nemen later zou ik graag een reu erbij willen omdat die combinatie me zo leuk lijkt en omdat ik denk dat een reu dan ook weer heel goed past bij mijn vriend. Puur op basis wat ik altijd lees over Whippet reuen en teefjes 😉
Reacties die in de pollvraag zijn aangegeven:
Evelien – 2 days ago
Ik heb beide en zou in de toekomst opnieuw én een reu én een teef kiezen. De reu is het meest aanhankelijk, de teef heeft het meeste ‘karakter’.
Allebei onmisbaar 😉
Diny zijlstra – 2 days ago
Ik vind de meeste whippet reuen stabiele en makkelijke honden.
De reu steld zich meestal erg goed op tegenover zijn mensen.
Veel mensen hebben of denken problemen te hebben met het plassen van een reu overal tegen aan. Dit is een reu echter vrij makkelijk te leren hier wel en daar niet.
groetjes Diny
Reacties die binnenkwamen via facebook:
Yvonne de Vries Ik zou nu voor een teef gaan, omdat we alleen maar teefjes hebben en ik het fijner vind dat ze alleen hurkend plassen en niet tegen al mijn planten/bomen/struiken….. Maar voorheen zou ik gelijk reu zeggen, zachter en stabiel in karakter .
Elita Dassen Teef tzelfde als Yvonne. Reutjes stoppen bij elk struikje,boom enz alleen een klein nadeel bij teven loops zijn
Jannie Boonstra Dat komt niet alleen bij reuen voor Elita! Mijn teefje van 6 doet precies hetzelfde! Sporen uitzetten voor de mannen o) gedrag wat je niet perse hoeft te accepteren! Ik heb niet veel ervaring met (volwassen) whippet reutjes in huis, maar die van mijn eigen nestje waren minstens net zo gemakkelijk en zachtaardig als de pinnige dames!
Virginie Busschaert Dune doet dat ook!
Monique Post Chloe ook!
Jacqueline Lagarde Ik vind reuen leuker, zijn veel makkelijker, en aanhankelijker, maar Gert Jan heeft liever teven, zijn wat pittiger. Dus vandaar hebben we 3 reuen en 3 teven, voor ieder wat wils.
Patricia Niese Onze reu was buiten zo fel naar anderen honden en zelfs naar puppy’s. In huis en voor ons was het een super lieve hond.
Tim Fidom Voor ons ook liever teven. Ze zijn wat harder van karakter maar ze weten wel gelijk hoe de roedel in elkaar zit. Daarnaast zijn in mijn inziens teven ook zelfstandiger. Wij hebben ook reuen en dat zijn me softy’s erg aanhankelijk maar als de teven loops zijn is dat soms wel vervelend.
Christa Merk Ik heb ook meer met teven. Het scherpe en pittige vind ik leuker. Buiten dat vertonen teven geen haantjesgedrag buiten en zijn ze in mijn beleving meer gericht op de signalen van de baas en minder op andere honden, hoewel dat gedrag weer te sturen is. Bella is een knuffelkont dus ik denk niet dat dat geslachts-gebonden is. De loopsheid vind ik geen probleem en de hormoonswisseling daarentegen weer grappig 😉
Francisca van Urk Doe mij maar een reu. Nu heb ik geen ervaring met teven want ik heb altijd reuen gehad dus of je wat hebt aan mijn antwoord weet ik niet.
Ik heb mijn reuen altijd geleerd waar ze wel, maar vooral waar ze niet hun poot mogen optillen. Want dat kun je ze leren;-) JJ heeft een heerlijk lief karakter, Maik is nog jong en onbesuisd 😉
Véronique Decavele Doe mij maar reuen, waarom weet ik niet zo precies. Dat plassen tegen vanalles en nog wat valt best mee en valt bij te sturen. Als het practische overweegt dan vind ik loopse teven nogal vervelend op de meubels. Die broekjes vind ik maar niets, mijn vorige teven plasten erin uit protest dat ze het aanmoesten. Reuen vind ik opener en gelijkmatiger van temperament. (sorry, Gloriake, no offense)
Conja Soenveld Hmmm, te oordelen naar de commentaren is het pinnige/felle van de terrier achtergrond bij de whippet duidelijk verzacht bij de Silken Windhound. Toch zou ik mensen die voor het eerst een hond nemen eerder een teef dan een reu aanraden omdat de teven over het algemeen minder interesse in de horizon hebben (hoewel mijn Silken heren veel beter in de buurt blijven dan ik van m’n Barsois gewend was). Bovendien moet je ook leren om met dominantie om te gaan en dat gaat voor mijn gevoel makkelijker met dames dan heren…..zeker als het een groot ras is.
Manon Le Blanc Helemaal reu!!! Een reu is liever, stabieler, duidelijker…..en soms ook een beetje lastig, is fijner om mee te trainen (in het algemeen dan, want ik heb ook een wereldteefje gehad) Ik ben gewoon een reuenmens!
Bart Scheerens Interessant Monique, want die vraag komt inderdaad bij ieder nest terug. Ikzelf kies zeker en vast voor een reu, veel aanhankelijker, gemakkelijker, misschien softer ( ja, maar dat vind ik dan weer leuk ).