Niets fijner dan om half acht ’s morgens zó vanuit je bed en nog vóór het ontbijt de natuur in te gaan met de honden. Met als voornemen om na de wandeling te ontbijten en nog eens in bed te duiken. Maar van dat laatste komt eigenlijk nooit meer iets. Het is dan ook een gekke volgorde, dat geef ik toe. En ik doe dit alleen ’s zomers, omdat het dan al zo vroeg licht is.
Achter het tuincentrum ligt zo’n mooi nollengebiedje, omringd door water. Daar lopen we graag. De dames zijn op dit vroege tijdstip altijd rustig maar alert; op de uitkijk naar beweging in de natuur.
Terwijl de dames loeren, kom ik allerlei bloeiende wilde planten tegen. Alle namen die mijn vader me als kind heeft geleerd, komen moeiteloos boven drijven, en ik overhoor mezelf stiekem, zoals hij dat altijd deed bij mij. Ik heb de natuur leren kennen door zijn ogen, en daardoor lijkt hij er nu op iedere wandeling bij te zijn. Confronterend, maar tegelijkertijd ook heel dierbaar.
Een bloeiende wilde uiensoort;
En het frisse groengeel van de pastinaak; alle wilde planten vind ik mooi, maar mijn interesse geldt vooral alles dat van oudsher ook in de keuken thuishoort.
Deze rozenstruiken vind je overal in Den Helder; ze zijn niet inheems, ze komen eigenlijk uit China, maar doen het goed op onze karige duingrond. De bloemblaadjes ruiken verrukkelijk, en van de rozenbottels maakten we altijd heerljke jam. Mijn vader hielp dan mee met plukken, en zijn plukloon bestond uit een paar potten jam….. Dit jaar is er voor het eerst geen jam meer voor pa.
Inmiddels is het geen loos getuur in de verte meer; er komt écht iets levends aan….
Het is Woes, een jonge Collie dame van net een jaar oud;
Woes speelt graag met Hazel, maar ziet haar nauwelijks boven het gras uitsteken.
Hazel draait haar rondjes om Woes heen, in gedachte met twee vingers in haar lange neus ;>)
Als het baasje van Woes op de koffie af gaat, vermaken we ons nog een tijdje met de ballenwerper. Dit grote magere windekind heeft veel energie; ze eet voor 10 maar rent het er allemaal zo weer af…..
Een van de wandelingen van het afgelopen weekend ging samen met Nikki over het strand. Dat is het mooie van Den Helder; aan de ene kant is er die groene intieme natuur en aan de andere kant het weidse deinende blauwe van de zee – een heel andere sfeer, een heel andere dynamiek.
’s Avonds troffen Hazel en Megan elkaar nog op het strand. Daarover meer, later deze week!
SALTY SAND'S WHIPPETS 
Dat kalme weekje in Den Helder is slechts die spreekwoordelijke stilte voor de storm als wij volgende week met drie enthousiaste windekinderen de omgeving onveilig komen maken 😀
Fijn dat je je papa levend houdt in je herinneringen.
Ik ben benieuwd Lis!
Fantastisch die wandelingen in de vroege ochtend.
HEERLIJK zo vroeg, ook net weer terug, maar dan hier door het veld,ik geniet ook zomers van die vroegte, Jillz is s morgens ook heel alert want de hazen zijn met HUN spel bezig, Jillz wil graag meedoen maar Jewel Robijn en Kiss zagen dat ook wel zitten toen zij afgelopen 2 weken hier logeerden. Dat het nog maar lang zomer mag blijven……
Dat ziet er zoals altijd weer uit als een heerlijk ontspannen wandeling in de Helderse natuur. Menig mens zou er wat voor over hebben om iedere dag weer een ander stukje te mogen ontdekken daar alhoewel alles op den duur vanzelf sprekend wordt. Je meiden zien er prachtig uit Monique. Hoe gaat het met Jewel, ik zie dat jullie samen in de zee staan.
Hoi Elly, echt vanzelfsprekend wordt het eigenlijk nooit, dat maken de mensen van buiten Den Helder me wel duidelijk, wanneer ze meewandelen. Met Jewel gaat het aardig; de teen is nog wel dik en donderroze, maar ik verbeeld me dat het er iets rustiger uit ziet. Ze krijgt sinds woensdag een tweede antiobiotica erbij, nu dus Synulox plus Baytril, in afwachting van het kweekje. In Amsterdam rook de orthopeed aan Jewel’s voet, en aan de geur kon hij afleiden dat dit géén bacterie is die normaalgesproken reageert op Synulox. Toch krijgt ze dat nog steeds omdat het in combinatie met Baytril vaak toch iets doet. Ik sop het pootje nu een paar keer per dag in met Betadine shampoo, en spoel het daarna af met koel water. Ik vind dat de bacterierommel aan de buitenkant nu minder wordt (de bruine verkleuring, die naar zweetsokken ruikt). En: ze gebruikt die voet alweer een paar dagen normaal. en rent er zelfs mee. Ze maakt in het geheel een levendiger indruk, maar haar neus is wel wat aan de droge kant. Hopelijk is morgen de uitslag binnen, dan komt er duidelijkheid over de bacterie in kwestie en de meest adequate behandeling.
PS: het is Hinde, met mij in zee. Maar ik geef toe, ze trekt een tuttig Jewel gezichtje, en dat komt doordat ze schijnzwanger is ;>). Ze loopt dan ook praktisch met haar neus in mijn knieholte en is heel aanhankelijk. Half september wordt ze gesteriliseerd en dan mag ze voortaan evenwichtig en vrolijk zijn ;>))
Heerlijk wakker worden zo!
Goed om te lezen dat het teentje wat “rustiger” wordt en dat Jewel het weer belast dat is toch een belangrijk sein van de hond zelf. Dat ruiken aan een wond is heel herkenbaar.
Dat “met haar neus in je knieholte lopen” van Hinde komt me erg bekend voor van Maestro die dat soms zo fanatiek doet dat mijn knie ervan doorknikt. Soms is het om een aai maar meestal om en koekje.
Wat een prachtige dame is Woes ! Leuk dat ze ook met andere honden spelen !
Ik ga ook altijd erg vroeg op pad in de zomer. Het ruikt nog naar ochtend en lekker rustig. Nadeel hier is dat er zo veel konijnen zitten die stilaan ziek beginnen te worden, dus een makkie om ze te pakken. En de honden gaan gewoon op zoek met hun killer instinct 😦
Ik ben blij met de vooruitgang van Jewel ! Die droge neus kan wel komen door al die antibiotica. Niet zo gezond, maar helaas wel even heel hard nodig.
Is dat myxomatose Tinne, dat de konijnen hebben? Vroeger hadden wij dat hier ook heel erg, maar ik zie al zeker 10 jaar geen zieke konijnen meer. Er schijnt nu een minder ernstige variant te bestaan, dus misschien valt het daardoor minder op. Wat een rotziekte… dan beter een snel einde tussen de kaken van een whippet denk ik, maar het is natuurlijk allebei niet lollig voor een konijn…
Toen wij 10 jaar geleden onze tekkels hadden was er ook myxomatose bij de konijnen hier in het bos en die zaten er, leek het wel, op te wachten om van hun lijden verlost te worden wat onze meiden met plezier deden trouwens. Niet leuk om te zien!
Mooie foto’s Monique! Den Helder heeft heel veel mooie plekken om te wandelen…
Ik heb nu al een paar keer mogen meegenieten van zo’n ochtenwandeling en het is inderdaad iedere keer genieten!