Eerst maar beginnen met de min dan; met Jewel’s teen gaat het niet goed; de antibiotica die zij nu krijgt, krijgt de infectie niet weg. Ik heb overleg gehad met de orthopeed van het MCD in Amsterdam, die mij uitlegde dat nylon bijna niet bacterievrij is te krijgen, met als gevolg dat je bij de operatie die zij (elders) heeft gehad heel vaak dit soort complicaties ziet. Om die reden doen zij deze operatie liefst niet meer, en kiezen zij voor het spalken van zo’n teen, zodat het lichaamseigen materiaal de teenkootjes fixeert (d.m.v. woekering eigenlijk).

Een foto van een ontstoken, pijnlijke, dikke teen. Ook tussen de tenen zitten bacteriën, het is bruin verkleurd en ruikt naar stinksokken. Morgen rijd ik met Jewel naar Amsterdam, zodat er materiaal uit de teen kan worden afgenomen voor een kweekje. Na een dag of vijf is dan duidelijk welke bacterie in Jewel’s voet zit. Dit moet vervolgens worden bestreden met de juiste antibiotica. Duimen dat het niet om een resistente bacterie gaat, want er zijn voorbeelden waar géén antibiotica tegen is opgewassen. Pas als de infectie weg is kan er worden geopereerd; niet een amputatie maar het verwijderen van het nylon bandje en het fixeren van de teen door middel van een spalk. We zijn dus nog niet door de ellende heen met arme Jewel, helaas.

Beter nieuws ontving ik van Marianne over Megan; die heeft haar puppy cursus afgelopen zondag succesvol beëindigd met dit mooie certificaat! Na de zomer gaan ze verder met gedrag en gehoorzaamheid A.

En van Manon ontving ik deze schattige foto van Bidaï, die geen zin heeft om met zijn nieuwe halsband voor de camera te poseren. Hij is druk aan het puberen op dit moment; ondeugend, ondernemend, bananen in zijn oren…. koekjes van tafel stelen en met zijn neus in het bord zitten, graven in de tuin. Het klinkt mij allemaal heel herkenbaar in de oren, want ook Hazel zit in die fase. En eh eerlijk gezegd, is deze fase bij Hinde nooit meer over gegaan ;>))

  

Bidaï en Payute, die de afgelopen dagen op de hete stenen lagen te stoven in de zon!

Toen wij in Duitsland zaten heeft Bidaï tijdens een workshop kennis gemaakt met de eerste behendigheidstoestellen, en hij vloog er met plezier over- en doorheen. Daar is geen foto van, dus laat ik hieronder foto’s zien van zijn moeder Hinde, die drie jaar geleden tijdens de NWC workshop in de Betuwe kennis maakte met behendigheid, en het helemaal geweldig vond. Hinde was toen 8 maanden oud. 

Wij konden bij onze kynologenclub niet aan agility gaan doen, omdat wij de puppycursus daar niet hadden gevolgd (ik had gekozen voor een niet officiële hondenschool die ’s winters lekker droog in een manege oefende ;>). Wie weet, pakt Bidaï de draad verder op waar zijn moeder die heeft moeten laten liggen….? Manon is op dit gebied al vele jaren op wedstrijdniveau actief met haar honden, dus als iemand hem dit bij kan brengen, dan is zij het wel!