Arme Hinde heeft heel wat te stellen met haar snel groeiende en loeisterke dochter Hazel. Ze wordt gebruikt als gezellige ondergrond voor kauw- en kluifwerk;

Hazel kan heel lief kusjes uitdelen, maar zet tijdens het spelen letterlijk en figuurlijk een steeds grotere mond op ;>). En viel dat laatste scherpe hoektandje er nu maar eens uit, dat zou Hinde een hoop pijn schelen…..

Op de dijk komen we veel honden tegen en dat is heel goed voor Hazel, die haar sociale vaardigheden verder verbetert. Op de foto een dikke labrador in de groep. Het ziet er gezellig uit, maar eigenlijk houden de dames haar hier als “gijzelaar”. Hoe groter je groep whippets, hoe meer kans dat ze het overwicht van de groep laten gelden. Van bijten komt het gelukkig nooit, het blijft bij een beetje pesten. Zouden teven hier meer naar neigen dan reuen, vraag ik me af?

Kijk, langzaam probeert ze de groep te verlaten, en ze “tongelt” om aan te geven dat ze zich niet helemaal pluis voelt. Zie de triomfantelijke whippetgezichten, terwijl ze haar uitgeleide doen ;>)

Vaste prik: Hazel dwingt Hinde om het haasje te spelen;

Ze bespringt haar net zo lang tot Hinde toegeeft en een sprintje inzet;

Hinde blijft haar met twee vingers in haar neus voor; en Hazel laat gefrustreerde blafjes horen.

Het blijft een prachtig gezicht, en Hazel wordt wel steeds vaardiger en wendbaarder.

De sessie wordt beëindigd met wat gebekvecht;

En een zeer voldane Hazel.

De laatste weken gekke kiepoortjes van het tanden wisselen!

Dit was voorlopig het laatste blogje voor de komende weken. Morgen ga ik onder het mes, en ik zal mijn viertal de komende drie weken helaas niet kunnen zien. Om de tijd wat te vullen laat ik hier de komende weken mijn lievelingsfoto’s van afgelopen jaren de revue passeren. Tot binnenkort weer!