Tijd voor een update van onze brutale maar o zo aanhankelijke Hazel.
Ze gaat deze week voor paars; de overgebleven servetten van de regiowandeling zijn door haar uit de tas gestolen en door het hele huis terug te vinden. Ook heb ik het nieuwe vloerkleed nog maar niet neergelegd, nog even een paar maandjes wachten ;>)
Het regende vanochtend een beetje, maar in het bos is het altijd heerlijk; zelfs wanneer het nat is.
En er viel nog genoeg te beleven; voor Hazel nog steeds allemaal pret en tegelijkertijd nuttige socialisatiemomenten.
Verkenning van een paar spannende voorbij joggende mannenbenen ;>)
Ze groeit onheilspellend hard en je kunt opeens haar ribben tellen – er moet dus meer eten in, en dat gaan we natuurlijk ook doen ;>). Haar voeten zijn net zo groot als ie van Hinde, dus ik vermoed dat ze haar hoogte ook zal krijgen.
Met de zindelijkheid gaat het niet zo best op dit moment; ze gaf het wekenlang netjes aan als ze naar buiten moest, maar afgelopen week leek het opeens nergens meer op; ze plast gewoon maar hier en daar als het zo uitkomt, en ze presteert het zelfs om in huis te poepen wanneer het buiten regent, want ze vertikt het dan om nat te worden!
Mam uitdagen voor een spelletje;
Dat is niet tegen dovemansoren gezegd….
Het eindigt dan wel in een partijtje stof happen ;>)
Hazel is heel erg op de mensen gericht, en dol op smoezelen en zoenen geven. Wat jammer toch dat pups zo snel volwassen worden…. Wordt vervolgd!
Ze ziet er heel mooi uit, én heel ondeugend 😉 Maar zelfs dat is wel plezant (behalve dat plassen dan !) Tja en die ribben, dat komt zo plots altijd he ! Dat hebben wij hier ook al gehad. of het tegenovergestelde : plots moet er minder eten in 🙂
Hazel wordt steeds mooier en inderdaad ondeugender. Ze heeft zelfs door dat als het buiten geen lekker weer is je toch gewoon binnen je behoefte doet. Tja dat opvoeden is nog niet zo makkie als dat het lijkt hahaha, en dan zijn dit nog maar honden. Gelukkig ben jij een ervaren en goede hondenopvoedster, en Hazel…… die is om ontzettend van te houden en genieten.
Het probleem is ook een beetje dat ik de afgelopen drie weken heel vaak in het buitenland was; de honden waren dan bij mijn ouders en ome Cor, die ondertussen behoorlijk aan het dementeren is, staat er niet bij stil dat Hazel regelmatig de tuin in zou moeten ;>))
Ze is een hele mooie pup Monique! Ik ben heel benieuwd om haar in het echt te kunnen zien. Neem je haar mee naar deJHV?
Dank je Katja, ja, als het goed is zal het hele nest naar de Jongehonden en Veteranendag komen. Even reclame maken: 17 juni in Leersum, zie http://www.whippetclub.nl
Wat is Hazel leuk!!! Wat een heerlijk uitdagend snoetje. Ze groeit dus net als Bidaï, ineens kun je alle ribben tellen…..En wat rent ze lekker met Hinde!….een mooi stel. (Haha, wat kijkt die jogger boos om:))
Moest ook erg lachen om de foto van de jogger. Typisch voor jou Monique, als je honden iets grappigs maar stouts doen, eerst de foto, dan de correctie. 🙂 Tja, dat heb je als je wekelijks een blog wilt vullen, ik weet er alles van. 🙂
De zindelijkheid hier is ook nog niet bepaald een hoogtepunt hoor. Ik heb nog altijd standaard een sopje met Dettol klaarstaan. Is ook wel eens lastig, hoe vaak moet ze naar buiten en wie denkt er aan..Als ik zelf thuis ben doe ik het nog steeds elk uur. Zo’n weekend als afgelopen weekend, met de caravan, dan gebeurt er helemaal niets, omdat ze dan in zo’n kleine ruimte goed in de gaten gehouden wordt.
Maar pas had Truffel een drol gedeponeerd op het rekje boven de convectorput en Mart, die door de schuifpui wilde, stapte er vol in. Het was nog een heel gedoe om de prut tussen al die spijltjes uit te krijgen, geloof ik. 🙂
Maar Hazel ziet er prachtig uit. Gelukkig krijg je dat eten er wel in, ze is er niet bepaald vies van dus die ribbetjes zijn in no time weer bedekt. En wat heeft ze een mooie expressie.
Wat een opluchting Annemarie, dat ook jij een pis- en poepkont over de vloer hebt. Het gekke is, dat onze pups dit nooit laten zien bij hun nieuwe eigenaren. Het lijkt alleen zo te gaan met de achterblijvers! De trimmer keek niet boos om hoor, hij was de leader of the pack en keek om naar het restje dames wat een beetje achter was gebleven. Ik denk dat hij Hazel niet eens heeft opgemerkt bij zijn benen ;>). Maar inderdaad, het had zomaar gekund want, alles voor een leuke foto nietwaar ;>))
Uhm pis-en-poepgedrag nooit te zien bij nieuwe eigenaren, Monique?? :-p
Zoë heeft hier aardig wat bossen ontgonnen met de vellen keukenrollen die nodig waren om haar plasjes op te kuisen! :-p
Ze heeft wel nooit haar bench bevuild en dat deed James wel. Maar het gras is zeker niet groener aan de overkant (van de vele plasjes :-p)
En ik zal nooit die keer vergeten dat James een ‘kakje’ binnen had gedeponeerd. Ik ga iets halen om het op te kuisen, kom ik terug… kakje weg en Zoë staat hier lippen af te likken :-//
Ah, die puppytijd toch :p Het is best makkelijk nu (en James durft soms nog eens binnen plassen).
Wat een engelensnoetje! En die zou die servieten rondgestrooid hebben? ‘k Geloof er niks van ;o) Ik vind haar heel mooi met haar lichtere wangen en mickey mouse maskertje. Is zij de enige thuis die houdt van zoentjes en smoezelen?
Nee Virginie, ook ik houd ervan, dus dat komt goed uit ;>)). Die pups zijn zo ontwapenend met die kleine kreuntjes die ze maken als je ze tilt, of dichtbij je gezicht hebt. Ze heeft van allerlei voorouders van alles gekregen; het knuffelen als pupje, met haar pootjes achter in je nek, heeft ze van Hinde en Jewel. Maar zij doen het niet meer zo vaak nu ze volwassen zijn. Van Hinde heeft ze het oostindisch doof zijn, het brutale stelen van spullen én het “snorkelen” dat ze doet wanneer ze haar snuit tussen je knieën steekt. Van overovergrootmoeder Cleo heeft ze het uitdelen van duizenden kleine vlooienbeetjes (wat zeer kan doen als je velletje ertussen zit….). Dat is wel het leuke van de vele generaties kennen; mens en dier krijgen niet alleen van de ouders dingen mee, soms slaan de dingen zomaar een aantal generaties over…
James die kreunt nu nog altijd als hij zich wat beter legt. Geweldig vind ik dat :-)) echt genieten lijkt me.
Haha, die vlooienbeetjes doet Bietje ook……..wij hebben het knabbelen genoemd. Hij doet het in Payute en Nisga’a z’n vacht, in onze truien en in mijn haar. Van die kleine knabbeltjes….heel schattig. Oostindisch doof is ie gelukkig niet, maar knorren en kreunen kan ie goed:) Gelukkig hebben wij totaal geen problemen met de zindelijkheid…..hij heeft tot nu toe nog niks in huis gedaan, gaat tussendoor soms maar 1 x extra uit en verder meestal met de anderen of op diezelfde tijd maar dan alleen mee.
Ik neem mijn woorden terug Monique, het gras is OVERDUIDELIJK groener aan de overkant :-pp
Maar Bidaï is bijzonder – remember – na het klemzitten bij de geboorte heeft hij besloten om nooit meer dwars te liggen, en daar plukken Olaf en Manon nu de vruchten van ;>))
Je leest vast in Barcelona, dat ik hier vanuit Duitsland schrijf, dat je een stel mooie meiden bij elkaar hebt. Het is een lust voor het oog om de foto’s te bekijken. En hoewel Hazel een heerlijke dondersteen is, blijft oma Chloë stiekem toch mijn all time favorietje. Ik hoop dat je nog honderd jaar plezier hebt van dit prachtige roedel, uitgebreid met nog een paar generaties.
Prachtige fotos Monique! Gr van Baasje Mechelse Herder Bas
Dank je wel Erik, leuk dat je ons blog bezoekt!
Leuk om te zien hoor, mooie foto’s vooral. Mis meteen mijn eigen jack-teck =)
– Pootje van onze bickel.