Tegenwoordig moeten veel honden iets doen voor hun maaltijd, het bemachtigen van iedere hap wordt ingewikkeld gemaakt, zodat het maaltijdmoment wordt verlengd en gevuld met fysieke en of mentale uitdaging. Anti-schrokbak, strooivoeren, rolballen waar af en toe een brokje uit komt rollen…. Vaak gebeurt dit onder het mom van “verrijking” van het leven van de hond.

Ik las daar een artikel over bij The Dog Nose en wat zij schrijven is me uit het hart gegrepen.

De schrijver is absoluut een groot fan van het laten puzzelen en zoeken naar traktaties. Maar vindt dat ze horen te gebeuren buiten de maaltijd om, in de vorm van een spannende traktatie, en niet om die grote honger te stillen. Dan pas zijn deze activiteiten een verrijking, en niet een frustratie. Laat die hond rustig eten, zonder bij wijze van spreken eerst door een hoepel te moeten springen. 

Dingen die de dag van je hond echt verrijken hebben volgens het artikel nauwelijks met eten te maken. Ze gaan over het bezoeken van nieuwe plekken met andere uitzichten en de mogelijkheid hebben om te verkennen, tijd door te brengen met hondenvrienden, tijd om nieuwe en interessante dingen te ervaren om naar te kijken, te ruiken, proeven, aanraken, geluiden horen, eigen keuzes kunnen maken. Verrijking kan zo eenvoudig zijn als linksaf slaan in plaats van rechtsaf en een ander pad verkennen. De honden laten snuffelen aan je koffer en vuile kleren als je terugkomt van een weekendje weg. Een wandeling maken rond een straatmarkt nadat deze voor de nacht is gesloten. De wekker vroeg zetten en eens een zonsopgangwandeling maken. Laat je hond de wandeling leiden. Bied in huis verschillende slaapplaatsen aan, op verschillende plekken, op verschillende hoogtes en kijk welke hun voorkeur heeft.

Ik kan me hier alleen maar bij aansluiten en het is de reden waarom ik zo’n medelijden heb met honden die alleen buiten in de wijk komen om te plassen en te poepen, of niet verder komen dan een grote tuin waar alles in moet gebeuren. Wat hebben ze dan te zien, ruiken, horen, kiezen? Of maar één mandje hebben, vaak van waardeloze kwaliteit, waar zij hun hele leven in moeten doorbrengen, ongeacht hoe dat nu voelt. En denken we nu echt dat zij de zee, de wind en de mooie zonsondergang niet waarnemen als we met ze buiten zijn? Natuurlijk wel! (nu klink ik als de Aldi reclame, wat erg).

Je hoeft niet de hele dag met je hond in de weer te zijn, ze hebben ook heel veel slaap en rust nodig. Maar denk eens terug hoe de dag van je hond eruit zag, als je alles weg denkt wat jouw eigen activiteit was waar hij niet aan te pas kwam. Blijft er dan genoeg over om blij van te worden of gebeurt er alleen nog maar iets in hun dromen? Food for thought…. Ik probeer daar in ieder geval oog voor te houden, in het dagelijks leven met mijn honden, maar ook als ik mensen spreek die op zoek zijn naar een pup….