Vanochtend op onze zeedijk; een paar dagen geleden kwam hier een flinke groep dolfijnen voorbij, op jacht achter de scholen sprotjes aan, dus dan zoeken je ogen toch graag de zee af, in de hoop dat…. maar nee hoor, helaas niets vandaag.

Een grappige foto van mijn drie dames; Bliss ligt het liefst haar bakje eten heel secuur en langzaam op te peuzelen vanuit de cave. Hazel en Hinde zijn echt heel anders; die gooien alles in no time naar binnen en staan vervolgens vergeefs te kijken hoe truttig Bliss dat doet. Allemaal Sandjes, maar echt niet allemaal hetzelfde.

De zomer is een heerlijke tijd om met moeder en honden op stap te gaan. En ja, dan neem je je moeder graag eens modern mee “uit eten”. En ik moet zeggen, ze gaat goed met haar tijd mee ;>)

We waren een dag te gast bij Marc en Annalies in het gezellige oude Den Bosch, waar we een heerlijke tocht over de Dieze hebben gemaakt, bij prachtig weer.

En we waren een paar keer bij Marielise, Lucas en Ella in Hilversum. Zij runnen Darley’s B&B, een bed & breakfast met fijne begane grond appartementen, waar honden welkom zijn. Echt een fijn plekje als uitvalsbasis om het leuke centrum van Hilversum en de natuur eromheen te verkennen.

Zij hebben de whippets Ike en June; June is een nestzus van Bliss en Lotta.

Even weer terug op de omheinde Hoornboegse heide, waar we op een warme avond hebben gepicknickt, met de honden scharrelend om ons heen.

Dit was ook daar, een paar weken eerder, toen de brem zo mooi in bloei stond. Heel populaire struiken voor onze honden, want ertussen wemelt het van de konijnenholen.

Iedere dag liepen we wel een keertje op het Heksenweitje, een fijn groen gebiedje midden in Hilversum.

En natuurlijk gingen we zoals ieder jaar kersen scoren op het gezellige kersenfestival in Cothen.

Mijn moeders lievelingsvruchten, we maken altijd potten vol in voor de rest van het jaar.

Nog zo’n mooi uitlaatplekje in het centrum van Hilversum, het Boombergpark, waar de honden los kunnen lopen.

Met mijn viertal poseren in de poort van Huis Doorn, waar de voormalig Duitse keizer Wilhelm II vanaf 1920 woonde.

Mam en Tobie voor de imposante oude deur. Knap, hoe ze de hele ronde in de kasteeltuin heeft gelopen, met haar 89 jaar!

Ik bezocht Rosanna met haar mannenroedel ook nog; zij adopteerde vijf jaar geleden Sirope (omgedoopt naar Siro), de Spaanse hond die wij een tijdje ter inburgering in opvang hadden. Het gaat fantastisch met hem en hij was mij ook nog niet vergeten ;>)

Het was ook heerlijk om weer even te kroelen met Ryan, nestbroer van Hazel, Megan en Bidai, de kinderen van Hinde. Ze worden dit jaar alweer acht jaar oud.

Een pastel portret: Romeo, Remy, Ryan en Siro.

Nogal spontaan kwam mijn oude vriend Hugo op bezoek in Den Helder, en we besloten over te steken naar Texel voor een snelle eilandtoer.

Ook voor mij, als inwoner van Den Helder, geeft zo’n tochtje nog altijd een vakantiegevoel.

We troffen het enorm met het weer…. een wandeling over strand en door bos en duin aan de oostkant van Texel.

Bij het uitkijkpunt in de duinen.

Aan de waddenzee kant van Texel lieten we de honden ook nog even scharrelen bij de ijzeren kaap van Oosterend.

Op het terrein in Spaarnewoude van de Windhonden Renvereniging Amsterdam werd een Whippet Straight Race georganiseerd. Daarvoor waren een aantal Sandjes aangemeld.

Als de dames eenmaal door hebben waarom we daar zijn, maken ze zich heel erg druk. Helaas voor Hinde, blijft het daarbij, ze is bijna 11 en heeft natuurlijk de platen in haar rug. Maar Hazel en Bliss kwamen wel aan de beurt. En Tobie… die was ooit een stropershond maar hij geeft niets om nephazen.

Lucas en Ella hebben allebei Hazel een keer voor me gestart, zodat ik foto’s kon maken en haar op kon vangen in de zandbak.

Heel in de verte zag ik dat het nog wel een klusje was om Hazel in bedwang te houden.

Altijd een prachtig gezicht om je eigen hond zo voorbij te zien komen ;>). Nu zag ik haar afgelopen week ’s avonds ook zo fanatiek vertrekken maar dan achter een echte haas aan. Dat was minder, eerlijk gezegd, want waar en hoe eindigt zo’n jacht….. Ze kwam terug zonder haas maar wel met een gespleten nagel.

Manon en Olaf waren er met hun roedel; Bidai deed mee aan de race.

En van Marianne en Arend deden Megan, Aprille en Lotta alle drie mee.

Lucas, Ella en mijn mam met Ike en June.

Lotta in volle vaart;

En haar moeder Aprille.

Lilian Pike van Packwalk Photography maakt deze fraaie foto van de kill van Aprille.

En deze van Bidai; die een maand later op de flyer van de Whippet Straight Race in Zandvoort zou prijken. Deze sport begint in Nederland aan populariteit te winnen; het is een rechte sprint van 150-180 meter, heel erg lijkend op wat rond 1899 werd gedaan met whippets.

En heel geschikt om met whippets te doen die niet piepjong meer zijn. In de recreatieklasse eindigden meerdere honden van 7+ bij de eerste zes, waaronder onze Hazel op twee en Bidai op vijf. Op vier Ella met Ike, het maatje van June.

We troffen elkaar opnieuw tijdens de windhondenfundag in Heteren, waar onze honden en die van oude vrienden waren aangemeld.

Leuk was het, dat Coco, de enige reu uit Aprilles nest er was. Hij maakte voor het eerst kennis met coursing en liep de sterren van de hemel.

Net als zijn oma Megan, die altijd schreeuwend van de start vertrekt en dit spelletje heel graag doet.

Liesbeth maakte deze mooie foto van Hazel bij de start.

Zwevend over het parcours;

Lenie en Jan Bogers, de baasjes van Hinde’s overleden zus Fenja kwamen ook even kijken met hun oude Xirroff, die heel erg zin had om een parcourtje te lopen.

De bontjes in ons gezelfschap: Lucy van Nikki en Lotta van Marianne en Arend.

Zussen Lotta en Bliss waren vooral aangemeld om te voldoen aan de eisen van het whippet fokreglement, in voorbereiding op hun nestje in de toekomst. Ze werden aangekeurd, gemeten en moesten laten zien dat zij de jachteigenschappen van de whippet bezitten. Check, check, check, alles in orde. Lotta bleek onder de 47 cm te zijn en Bliss onder de 48 cm.

We zouden bijna vergeten hoe leuk het in Den Helder zelf kan zijn; waterpret in Mariendal.

Als we uitgespeeld zijn met de ringen (lees: als ik het zat ben om ermee te gooien ;>) dan gaan ze om Bliss haar nek. Want dan pas laat ze me met rust ;>)

Dit is een voor mij bijzondere wilde kastanjeboom in Mariendal; 30 jaar geleden woonde ik in Frankrijk en in een parkje in Honfleur raapte ik een kastanje van het pad. Hij belandde in een bloempot in de huiskamer, en er kwam een boompje op. Het boompje verhuisde uiteindelijk mee naar Den Helder, naar mijn stadstuintje. Toen ik opnieuw naar Frankrijk vertrok heeft ome Cor het geplant in Mariendal en inmiddels is hij zo’n 10 meter hoog. Een tastbare herinnering aan vervlogen tijden….

Zonsondergang aan de dijk.

Bankje met uitzicht op Texel.

En een heerlijke zomeravond aan het Helderse strand.

Sabine en Andi van Animagi whippets uit Oostenrijk waren vorige week voor een paar dagen in Den Helder, op doorreis naar Zweden. Wij kennen elkaar inmiddels meer dan twaalf jaar en hebben over en weer vaak elkaars nestjes bezocht.

Zij genoten met hun roedel van zes van het feit dat er zoveel verschillende losloopgebieden zijn in Den Helder.

Onze whippets zijn bovenal onze geliefde huisgenoten. Maar allebei kijken we ook graag met een “show oog” naar whippets en hebben we het over onze toekomstplannen. Andi maakte deze mooie standfoto van onze Bliss.

Onderwerp van onze kritische blikken waren deze keer onze twee jongsten; Bliss en Illoy, de jonge reu van Sabine en Andi, die wij van elkaar nog niet eerder hadden kunnen bekijken in levende lijve.

Natuurlijk gaat er dan een showlijntje om zodat we het gangwerk kunnen bestuderen; ik breng Bliss niet uit op shows maar ze weet gek genoeg precies wat de bedoeling is.

Illoy tijdens zijn gangwerkdraf.

Twee aantrekkelijke jonge honden met een vergelijkbare expressie. Toeval, want ze komen uit totaal verschillende bloedlijnen.

Illoy met de rest van Sabine’s roedel, waaronder zijn moeder en oma.

De lunch bij mij thuis;

Een gezamenlijke strandwandeling;

Illoy, de jonge reu van Sabine en Andi.

 

Batman, Illoy, Hakuna, Tobie en Bliss.

Arend met de drie generaties Lotta, Aprille en Megan.

Chaos aan de zeelijn.

Onderonsje Oostenrijk-Nederland.

Aanlijnen voor een stukje door de duinen;

De mooie Grafelijkheisduinen met daarin Schotse hooglanders en Konikpaarden. De camping waar Sabine en Andi stonden is Donkere Duinen, vlak aan het bos en vlakbij de duinen en het strand. Als je daar staat kun je een sleutel van het hek krijgen waardoor je zo het bos in stapt. Je moet wel betalen voor het verblijf met honden maar het is een fijne camping, echt een aanrader. Ik kwam gisteren een Russisch echtpaar tegen met hun hond; zij wonen in Duitsland en komen al 23 jaar op deze camping terug. Toen ik kind was kampeerden wij er ook wel; echt vakantie en tegelijkertijd kon mijn moeder af en toe gewoon naar huis om een wasje te draaien ;>)

We wilden de hulp van Sabine even aangrijpen om eens een goede standfoto van Lotta te maken. Maar Lotta had daar een heel ander idee bij;>).

Uiteindelijk kwam het goed ;>). Lotta en Bliss zijn ondertussen twee jaar oud; we zijn druk bezig met plannen maken voor Lotta en hopen dat het Salty Sand’s E-nest volgende zomer zal worden geboren bij Marianne en Arend. Als alles meezit en volgens plan verloopt dan neemt Bliss daarna het F-nest voor haar rekening.