Afgelopen week is de werpkist omgeruild voor de bench. De pups hebben zo meer ruimte in de ren, maar ook is dit bedoeld om hen te leren dat de bench een fijne plek kan zijn om te slapen, voor het geval de nieuwe eigenaren een bench willen gaan gebruiken in de puppietijd.

Zo’n bench lijkt wel een gezellig huisje, maar als je niet zorgt voor comfort en – heel belangrijk – bescherming tegen de tocht, is het ook niets meer dan lucht plus wat tralies. Helemaal niet geschikt om je whippet bloot en op de grond in neer te leggen, er moet eigenlijk een lekkere rand in, of gewoon een hele mand met opstaande rand.

De pups zijn elke dag langer wakker en hun ontwikkeling gaat razendsnel. Als Marianne en Arend in de ochtend bij ze komen willen ze hun eten, maar vooral allemaal graag even op schoot kruipen. Aprille neemt steeds meer afstand en gromt vaker als ze willen drinken, het wordt te pijnlijk.

Ze spelen elke dag buiten als het weer het toelaat.

Turquoise en rood;

Groen en rood;

Aprille en geel in de tunnel;

Die stretcher is nog buiten bereik maar ook een begeerd object. Megan ligt er wel eens op en speelt dan via de bodem met de pups die eronder rond spoken.

Leuk doorkijkje met groen vooraan;

Voor Aprille is het een kwestie van doorzetten, wanneer er wordt gedronken. De kleintjes hebben prachtige puntige naaldjes in hun mond.

Ze is een ontzettend toegewijde moeder. Daar verbazen we ons over, omdat zij als jongste Salty Sand’s generatie zelf nog maar een baby leek, ook al is ze drie jaar oud.

De pups bivakkeren nu vaak op de bank, en scharrelen rond over de vloer. Dat vinden ze natuurlijk geweldig. Daar kom je van alles tegen dat van de volwassen honden is ;>)

En die dingen zijn veel interessanter dan het gewone puppyspul.

Groen kijkt lekker TV.

Het programma kon rood kon niet zo boeien.

Er komt regelmatig puppybezoek en de pups worden allengs meer gericht op de mensen.

Voeten worden nu wel eens verward voor speelgoed ;>)

Vandaag kregen de pups hun eerste enting en gezondheidscheck. Daarvoor moesten ze even thuis raken in een kleinere bench, die in de auto past.

Nou, daar zit het spul dan!

De rit hebben ze goed doorstaan, en ze waren nieuwsgierig naar het vervolg.

Bij de dierenarts mochten ze los rondlopen.

Luisteren naar de hartjes;

Even de tanden op elkaar voor de eerste puppy enting (parvo + hondenziekte).

Achteruitgang controleren;

Het reutje op tafel;

Ze werden gewogen en ook geknuffeld, en alle pups werden steeds beloond met gedroogde vleesvoertjes om een positieve associatie met de dierenarts te creëren.

Checken van de organen en darmen;

Roze trok zich net als de rest nergens veel van aan;

Daar moet op gedronken worden ;>))

Kom maar Coco!

Toch wel een beetje beduusd van alweer een nieuwe ervaring. De dierenarts vond dat er weer een “puntgaaf” nest was afgeleverd.

Op de terugweg waren ze alle zes volledig uitgeteld.

Een klein voorproefje van de prachtige foto’s die zijn gemaakt door Marianne’s vriendin Nicole. En dan is het nu weer tijd voor de portretjes. Deze keer zijn ze afkomstig van dezelfde mooie fotoserie:

Het rode meisje, vandaag 2.380 gram zwaar;

Het (blauwe) reutje, 2.430 gram;

Het roze meisje, 2.630 gram;

Het turquoise meisje, 2.260 gram;

Het groene meisje; 1.960 gram;

Het gele meisje; 2.290 gram.