De C-tjes zijn vandaag 23 dagen oud, tijd weer voor portretjes en karakterschetsen, in volgorde van de geboorte:

Aprille, het enige teefje in het nest. Ze lijkt veel op haar moeder, zowel qua kleur als qua karakter. Ondernemend, gemakkelijk, zachtaardig en heel relaxed. Lanceert zich met een sprong en ziet wel waar ze neerkomt, net als Megan destijds. De pups met een vergelijkbare energie zoeken elkaar vaak op om te slapen; Aprille ligt vaak bij het reutje met het lichtblauwe bandje.

Het reutje met het donkerblauwe bandje; een ondernemend en pittig hondje met een dromerige blik. Qua energie zit hij in de middenmoot; rustiger dan bontje en Reefy maar drukker dan Witje, Lichtblauw en Aprille. Hij kruipt graag bovenop zijn nestgenoten om te slapen.

Het bonte reutje; een vocaal druktemakertje dat in het nest haantje de voorste is, samen met Reefy. Maar bij mensen is hij als was in hun handen…. een echte knuffelkont die iedereen om zijn figuurlijke vingers windt.

Het reutje met het lichtblauwe bandje; een zachtaardig hondje dat wel z’n mannetje staat in de groep, maar op een heel ontspannen manier. Hij was de eerste die zijn oogjes open deed, en is een hondje dat zich niet zo maar overal op stort; hij moest even wennen aan het vlees en de pap bijvoorbeeld.

Het reutje met het witte bandje; een rustig en heel zachtaardig knuffelhondje. De kleinste van het nest bovendien, maar hij zorgt ongemerkt prima voor zichzelf. Zonder er echt voor te knokken werkt hij zich overal tussendoor naar de beste tepel toe, helemaal achteraan. Hij was de eerste die keurig zijn plasje en poepje deed op de bak die sinds een paar dagen in de ren staat.

Kleine Reefy; hij is kwa kleur in ieder geval het evenbeeld van zijn vader Reef, maar mogelijk valt hij iets forser uit, want hij is de zwaarste van het nest. Een vrolijk en heel speels hondje, vaak de gangmaker in het nest. Hij was de eerste die echt op vier pootjes ging lopen.

Op deze foto lijken de pups echt enorm; nu zijn het flinke dikkerds, maar hier ziet het er wat bedrieglijk uit.

Megan gaat op dit moment niet altijd meer van harte de werpkist in; de pups hebben hun tandjes en vallen als wolven op haar aan om te drinken. Ze trekt dus niet altijd een even gelukkig gezicht tijdens het zogen.

Heel vaak blijft Megan gewoon maar staan, en dan drinken de C-tjes zittend op hun kontje.

Leuker vindt Megan het wanneer haar kinderen worden bijgevoerd; want dan probeert ze hen te bestelen.

We zijn afgelopen vrijdag (dag 19) begonnen met hen balletjes van soepballetjesformaat rauw vlees te voeren. Iets heel nieuws voor ze maar het ging er prima in en smaakte duidelijk naar meer. Ondertussen krijgen ze twee keer per dag pap van puppymelk met rijstebloem en twee keer per dag rauw vlees. Eerst was het rundertartaar, en na een dag of vier Pett vlees van lam, eend en rund, heel fijn gemalen speciaal voor puppy’s.

Verder wordt er veel geslapen en getut;

Bont en blauw ;>))

En er wordt gespeeld; met zacht speelgoed en met elkaar. Bontje en Reefy zijn de twee gangmakers van de zes.

De rest haakt lekker aan;

En ook Megan wordt in hun spel betrokken;

De speeltjes worden al lekker in het rond gesleept…..

Maar het liefst zoeken ze de interactie met elkaar op;

Om al snel weer in een hele diepe slaap te vallen.

Aprille met haar moeder.

Ondertussen heeft Marianne leren halsbandjes gemaakt voor de pups; zwarte voor de jongens en een gebroken witte voor het meisje. Versierd met een metalen kluifje of pootafdrukje en met een engeltje in de kleur van hun bandje. Bontje heeft een groen engeltje gekregen en Reefy een oranje engeltje. Het zal niet eens zo lang meer duren voor we ze bij hen om kunnen doen. Nog een paar weekjes geduld ;>)

De puppyren staat, met daarin een plastic hondenmand en houten kattenbakkorrels. Na het slapen en eten worden de C-tjes erop gezet om hun behoefte te doen, en dat werkt prima. We zullen er komende week eens een fotootje van maken!

Afgelopen weekend was ik met Wim mee naar Frankrijk om Reef, de vader van de C-tjes te showen. Een leuke gelegenheid om Reef nog weer beter te leren kennen. Hij woont normaalgesproken bij Cobus en Maria, samen met Dante, de Of Summer’s Joy zoon van Maestro (Salty Sand’s Anthem of Atlantis).

We waren in Picardie, het land van de glooiende heuvels, momenteel geel van het koolzaad. Dramatische luchten erboven, het heeft zeker zijn charme.

En natuurlijk het departement van de Picardische herdershond. Die zijn toch een partij leuk……

Ik heb echt genoten van dit spul in de ring.

Reef stond in de open klas reuen, die hij won. Vervolgens kreeg hij het CAC. Maar het CACIB ging naar Roccobarocco’s Fivestar uit de kampioensklas en het reserve CACIB naar Reef. Dat was jammer voor ons, maar we wisten sowieso niet goed wat te verwachten onder deze Franse keurmeester, die een ander bleek te zin dan de heer Dupas, waaronder de whippets eigenlijk waren ingeschreven.

Voor Reef zelf maakte het allemaal niet zo uit; de baguette met saucisson en cornichons van Wim vond hij belangrijker dan het CACIB ;>)

Buiten maakten we nog een mooie standfoto van Reef. Dat was wel weer prettig op deze show; je kon echt lekker ruim om het tentoonstellingsgebouw lopen.

Amiens is de hoofdstad van Picardie en heeft charmante uitzichten in de binnenstad;

Beroemd is de kathedraal van Amiens; de grootste gotische kathedraal in Europa;

Achter de kathedraal een aardige tuin;

Wim en Reef, ze hebben het fijn wanneer ze samen onderweg zijn. Reef slaapt dan op bed en ligt gezellig in zijn mandje bij onze tafel in het restaurant. Een voorbeeldige reisgenoot!