Marianne en ik hadden deze week met Marieke afgesproken in het Purmerbos. Megan’s Engelse verloofde Reef logeert namelijk al een maandje bij Marieke, en Megan wilde hem wel eens in het wild zien ;>))Best een leuk gebiedje om te wandelen; lekker overzichtelijk en zonder konijnen. Voor herhaling vatbaar hoor!
Het koppel samen op de kiek; nu is het alleen nog wachten op Megan’s loopsheid, die ieder moment kan komen.
Na de wandeling namen we Reef en Megan mee naar de golfclub voor de lunch; mijn dames bleven even in de auto. Geen straf, want daarin staan hun riante en zachte mandjes.
Reef gedroeg zich zoals hij ook echt is: voorbeeldig; gedwee, rustig, lief.
Aandacht voor het koekje bij de koffie…..
En het koekje helemaal nakijken, van schoteltje tot keelgat ;>).
Bij Marieke woont Reef samen met Lucky en Bora, en hij kan het met allebei prima vinden.
Reef en Bora. Hij is in zijn eerste week in Nederland wat vermagerd, door de loopsheid van Beppie van Wim. Maar sindsdien eet hij weer heel goed en is hij weer aangekomen.Chloe en Jewel. Met Jeweltje gaat het eindelijk beter, sinds haar val van de trap met kerst. Ik ben een tijdje bang weest dat haar gebibber en gehijg hadden te maken met een beschadiging aan de rug of iets dergelijks, maar het had puur met pijn en ongemak van kneuzingen te maken, en anst door wat er was gebeurd.
Ze heeft weer haar deemoedige glimlach op het gezicht, en dat is een hele opluchting voor mij, na al het gedokter van de afgelopen drie weken. Ik heb een aantal weken in de woonkamer geslapen omdat Jewel zelfs het de trap op worden gedragen heel naar vond.
Ik heb besloten dat de twee oudjes Jewel en Chloe voortaan in de woonkamer moeten slapen, zodat zij het niet meer hoeven te avonturieren de trap op. Chloe demonstreert hier hoe zij de nacht in gedachten heeft: half in haar cave bed.
Manon en Olaf zaten deze week op Texel en ik bezocht hen samen met Hazel, zodat zij ongestoord met haar broer Bidaï kon rennen. Het strand bij De Cocksdorp lag er maagdelijk bij.
Daar konden deze twee figuurtjes heerlijk samen sjezen; het viel Bidaï nog niet mee; hij is het niet dagelijks gewend om door andere snelle whippets te worden achtervolgd en moest dus regelmatig een tandje bij zetten ;>)
Hazel haalde hem steeds goed in;
Manon en Olaf met Payute en Nisga’a;
Bidaï creatief met piepschuim;Even het zusje lokken en dan weg wezen;
Hazel en Nis waren er als de kippen bij;
Nisga’a is ook een snelle hond, hij en Bidaï spelen heel veel samen.
We liepen terug via de duinen;
In de verte de vuurtoren van De Cocksdorp….
Daar tegenover wachtte ons de lunch;
Als het om lekkers gaat kan Bidaï net zo scheel kijken als zijn moeder Hinde ;>)
Het was heerlijk om weer even bij te kletsen, onder het genot van Bidaï’s zachte blik. Zó leuk is het om contact te houden met onze pups en hun eigenaren!