In september heeft Megan meegedaan aan de jongehondenshow van onze kynologenclub West-Friesland. Er waren vier leeftijdsklassen, met alle rassen door elkaar. Alle honden werden door vier verschillende keurmeesters beoordeeld en van punten voorzien. Megan werd eerste in haar leeftijdsklasse 18-24 maanden (er was verder geen strijd om een best in show titel). Dan kwam Megan ook nog in actie op de grand prix coursing in Spaarnewoude; Deze foto’s zijn gemaakt aan het eind van haar course; bij het afremmen en het maken van de kill.Focus op het haas;Op de rem;Oeps, wat doet dat andere hondje op mijn haas ;>)Yvonne kwam gezellig kijken, met River, Jillz en Kiss.Sabrina, Annemarie en Mart, Dennis en Monique; wat hebben zij gemeen… dat zij allemaal een hond hebben die in de prijzen viel ;>)Wachten op de uitslagen…. Dennis en Monique, met hun twee snelle heren uit de succesvolle coursing kennel Del Karfo. Wij komen nog maar net kijken op het coursingveld, maar we zagen aan Megan’s tweede course dat zij deze dag niet in de prijzen ging vallen.Dus terwijl Megan zich in de kofferbak verder vermaakte met een plastic fles, zorgden wij voor onze eigen prijzen en stortten we ons op de vlierbessen.Arend gooit zijn gewicht in de weegschaal;Terwijl Marianne en ik de trosjes vlierbessen verzamelden;Diezelfde avond ben ik ermee aan de slag gegaan; het resultaat: drie potten Grand Prix vlierbessengelei in de prijzenkast ;>)Mijn dames ontbraken tijdens al deze activiteiten; Hinde loopt weer prima en ze dendert weer op volle snelheid met Hazel over de oneffen duinen in Den Helder, maar haar teen heeft wel een iets afwijkende stand. Ik weet niet of ze nog moet gaan coursen….. En Hazel is loops geweest en zit in de schijnzwangerschapsperiode. Dan lopen teven meer kans op blessures, vandaar dat ik voor haar alles heb afgezegd. Zij is aan het cocoonen in Chloe’s nieuwe cave bed.En dat bevalt prima. Het ligt op de logeerkamer en ik zie haar nauwelijks nog in de woonkamer. Wel een beetje ongezellig, maar dat maken de andere drie meer dan goed natuurlijk.En Chloe? Die slaapt ’s nachts op de logeerkamer, zonder iets over zich heen. Het cave bed ligt ernaast, voor als ze het koud krijgt (lees: voor mijn eigen gemoedsrust). Of ze er gebruik van maakt, dat is maar de vraag. Toch ben ik er blij mee, want nu heb ik in ieder geval geen last meer van Hazel, die normaalgesproken overdag boven gaat staan piepen om te worden toegedekt. Nu kan ze het helemaal zelf ;>) Ik sluit af met een foto van Bidaï, met zijn maatjes Nis’ga en Payute. De roedel is kleiner geworden….Manon en Olaf en de drie mannen hebben eind juli afscheid moeten nemen van hun geliefde Yuma.  Ze zijn een paar weken geleden op vakantie geweest naar Denemarken. Genieten van de zee in september – terwijl wij in Nederland alleen maar regen hadden….Rennen met Nis;

Daar kun je lekker met je auto op het strand;

Poseren voor de vuurtoren;

Manon plaatste deze week deze prachtige oude actiefoto van Yuma op facebook. Samen hebben ze heel veel mooie herinneringen gemaakt om te koesteren. Ik weet dat dit gemis nog altijd heel groot is, en wens Manon en Olaf er heel veel sterkte mee.