Ik houd echt van de maanden september en oktober; regen en zonneschijn wisselen elkaar in rap tempo af, en de lichtval is warm van kleur.
Mozart en Maestro waren hier te gast, samen met hun personeel. Hans en Elly waren zo lief om vier dagen te komen helpen om het huis van mijn ouders leeg te maken. Er is super hard gewerkt, maar het was tegelijkertijd ook heel gezellig, met lekker eten en mooie wandelingen tussendoor.
Jewel’s enige zoon Maestro op zijn gemak in zijn geboortehuis;
Mozart idem dito, altijd met een blije lach op zijn gezicht. Hij is Chloe’s enige zoon en is nu 9 1/2 jaar oud. Het is inmiddels vier jaar geleden dat hij verlamd raakte door een stel gebroken rugwervels en daaraan werd geopereerd. Sindsdien heeft hij een beetje eigenaardig loopje, maar geniet met volle teugen van zijn wandelingen en het leven in het algemeen, en een stukje rennen doet hij ook nog steeds.
In het voorlaatste weekend van september genoten mijn moeder en ik van een dagje in de caravan in Hilversum. De Hoorneboegse heide zag nog prachtig paars. Het plan was om ’s avonds naar huis te rijden, maar toen de buren op de camping hoorden dat we daar eigenlijk nog geen zin in hadden, kwamen ze spontaan aanzetten met schone pyama’s, tandenborstels en tandpasta, helemaal top.
De dames beginnen het gebied beter te kennen, en verdwijnen soms even uit beeld. Gelukkig is het gebied netjes omheind, en dat geeft een relatief veilig gevoel.
Het laatste weekend was ik opnieuw in de caravan om wat spulletjes te brengen die we daar goed kunnen gebruiken. Ik moet zeggen, het trekt erg, mijn “tweede huisje” in het bos ;>).
Elly en Hans kwamen ook een paar zonnestraaltjes pikken en brachten wat lekkers bij de koffie mee;
Uiteraard met Mozart en Maestro.
Er scharrelt heel soms een kat over de camping, dus voor de zekerheid ligt het spul meestentijds achter de tralies…..
Het is ondertussen paddenstoelentijd geworden op de camping en in het bos.
Het gras verliest zijn frisse kleur en vergeelt….
De hei is een beetje minder paars nu; voor het eerst zag ik dat er ook van heide strobalen wordt gemaakt;
Hazel en Hinde spelen met alles wat mee wil doen; hier een nog jonge Rhodesian Ridgeback, die in eerste instantie voor hert werd aangezien ;>)
Maestro kreeg veel aandacht van Nabu, de Galga van mijn buren op de camping. Die twee hebben leuk met elkaar gerend en gespeeld.
Tijdens een wandeling met mijn campingbuurtjes en hun honden, kwamen we nog meer Galgo’s tegen. Het was een zonnige zondag, het was druk op de hei!
Heel veel windhonden op een hoopje;
In de lucht werd iets moois voor ons getekend ;>))
Amber, de Saluki dame van mijn andere campingburen.
Iedere avond wandelen we met het hele groepje honden nog even vlak voor zonsondergang; er wordt dan druk gespeeld op een open plek in het bos.
Met name Hinde en Hazel worden zeer actief in zo’n groep honden. Ik moet zeggen dat de camping en het bos en de heide ernaast op zich al fantastisch zijn; maar de aardige en behulpzame hondenmensen van de camping zijn daarbij echt een kers op de taart. Je kunt altijd op ze rekenen, maar iedereen laat elkaar wel met rust.
In de caravan is het qua slapen een beetje behelpen; mijn bed is niet zo groot als thuis, en dus valt er niet fijn te slapen met vier whippets. De oudjes, Chloe en Jewel, zijn gek genoeg het minst kouwelijk van de vier, en dus moesten zij uitwijken naar de rondzit, in een mandje met wat dekentjes.
Na zo’n weekendje in het bos is het ook wel weer lekker om thuis langs de zee te struinen.
Prachtige lichtval op de lijsterbes in Mariëndal;
De dagen worden wel met rap tempo korter. Het laatste plasrondje van de dag vindt allang niet meer plaats in daglicht…..
Na het afronden van de grote klus bij mijn moeder was er weer tijd voor een experimentje met mijn vleesdrogertje;
Met een spuitzak maakte ik platte porties van een kiloworst Degomeat Kalkoen & vismix.
Met als resultaat een trommel “eerlijke” gedroogde snacks waar de dames hun vingers bij aflikken, zonder granen en zonder schimmeldodende middeltjes. Voor herhaling vatbaar.
Morgen ga ik kijken bij de Grand Prix coursing in Spaarnewoude. Zonder honden, want Hinde wil ik voorlopig niet laten coursen na haar teenblessure, en Hazel is net loops geweest en dan wordt coursen afgeraden. Megan gaat de Salty Sand’s eer verdedigen; fototoestel gaat mee, uiteraard!
Je hebt een leuke stekje gevonden om de caravan neer te zetten! Ziet er prachtig uit daar. En zeker in de herfst.
In het binnenland zie je de seizoenen beter, aan de kust voel je ze beter 😉
Blij dat het zware werk erop zit en je mam goed verhuisd is.
Veel plezier op de coursing en wij duimen en tenen voor Megan!
Het is wel een heerlijk plekje daar ! En het lijkt rustig. Prachtige foto’s van de omgeving.
Er is hier net een worst Natudog in het drogertje gegaan. Ik heb er wel look doorheen gedaan. Kwestie van toch een ander smaakje te hebben. Ik ben benieuwd.
Ook een goed idee, om er andere dingen doorheen te doen. Look…. dat is bij ons toch knoflook Tinne? Hoeveel teentjes doe je op 1 kilo? Je brengt me wel op een idee; er kunnen ook fijngemalen groenten doorheen, zoals wortel…..
Wat een fantastische foto’s zeg! Mooi ook he de omgeving van de Hoorneboegse heide.
Wat heerlijk om te kunnen genieten van een omheind stuk bos/hei en dan ook nog eens de zee!
En wat geweldig dat er zoveel windhondenliefhebbers zijn op de camping, dat kan geen toeval zijn 😉
September en oktober vind ik ook heerlijke maanden. De hitte van de zomer heb je niet meer, maar de echte koude is ook nog niet ingetreden. Alles kleurt en geurt mooier.
Alleen van de walnoten heb ik opnieuw schrik (er staat een notelaar in mijn ouders hun tuin) sinds James eens een week ziek geweest is toen hij een noot in zijn geheel had binnengeslikt (en gelukkig weer uitgebraakt een week later).
Zelfs een ezel stoot zich geen 2x aan dezelfde steen zal ik maar hopen 😉
Het is toch wel echt mazzel die gezellige en behulpzame campingbuurtjes in dat mooie natuurgebied. Maar als (wind-)hondeneigenaren kun je eigenlijk ook niet anders verwachten 🙂 Ook thuis zijn er lieve mensen om je te helpen met van alles en nog wat. Gelukkig zit de (emotioneel) zware klus van het verhuizen er op. Ik wens je moeder heel veel fijne jaren in haar nieuwe huisje.
Ik hou ook heel erg van september en oktober…..hier in Monaco 😛 Het is tegen de dertig graden maar met de zeewind heerlijk uit te houden.
Herfst in Monaco is ook lang niet verkeerd Liz! Maar ook bij jullie valt de avond vroeg denk ik he, nog vroeger dan hier in het noorden. Geniet er maar van, er komt nog een lange koude donkere winter aan ;>)
Ja, erg vroeg donker hier. Vorig jaar bij de meren in Noord Italië was dat ook het geval. Maar het thuiskomen in de vrieskou (begin november) was toch wel even een meteorologische shock 🙂 Dit keer tot april dan maar 😀
Wat een prachtige sfeerfoto’s, Monique. Heerlijk, en die caravan in dat mooie bos met fijne mensen..da’s genieten. Hopelijk is de emotionele zware klus nu achter de rug en kun je meer tijd vinden voor jezelf, en genieten van de herfst.
Wat een mooie plek, mag je daar heel de winter door blijven staan met je caravan , ik snap dat je geniet van deze natuur de ruimte voor jezelf buiten en het knusse in je caravan… Geniet ervan …
De caravan mag het hele jaar blijven staan, maar van 1 november tot 15 maart mag je er geen gebruik van maken. Alleen met de kerst schijnt iedereen een dagje te gaan, en kookt Ted de campingeigenaar een maaltijd voor iedereen. Ben benieuwd!
Kerst op de Kamping en ik denk dat meningeen die dan opgedirkt aan de dis zit stinkend jaloers zal zijn. 🙂 Monique, ik denk dat je een fantastische tijd daar gaat beleven, alleen al die stek en dan nog eens zulke buurtjes. Super !!
En wie het gezellig vindt is van harte welkom om langs te komen voor koffie met wat lekkers en een mooie wandeling. Dat is het voordeel van deze centrale lokatie ;>)
Zo’n prachtige plek Monique en ook nog zoveel windhonden daar op die mooie camping. Heel gezellig toch. 🙂 Je hondjes liggen er heel tevreden bij in hun mandjes. En nu je verheugen op de kerstmaaltijd.