Hinde in het midden van mijn bed, met vooraan dochter Megan en achteraan dochter Hazel.

Megan is inmiddels een week bij ons te gast en is weer helemaal ingeslingerd. Ze geniet altijd ontzettend van het roedelgebeuren, zowel van het wandelen als in huis. Nu eens ligt ze bij haar moeder, dan bij oma Jewel of bij overgrootmoeder Chloe. Ze likt iedereen de oren uit. Sommige whippets zijn het liefst helemaal alleen met hun mensen, maar Megan is volgens Marianne echt het schoolvoorbeeld van het gezegde “één whippet is géén whippet”, en gelukkig zal ze als het volgens plan verloopt over een half jaar niet langer de enige whippet thuis zijn.

Buiten zijn de twee zusters altijd samen; waar de een is, is de ander. De eerste dagen was dat wel anders; Hazel zat in haar derde loopsheidweek en is in die periode behoorlijk bazig. Ze voelt zich dan oppermachtig – zou het door die tanga slip komen ;>) –  en laat zich af en toe best gelden naar de rest toe, met als geldig excuus dat het door de hormonen komt.

Toen Megan er vorige week bij kwam was Hazel’s boodschap overduidelijk: Mij! Ik! Mij! Alles is van mij! Míjn vrouwtje, míjn moeder, míjn oma, míjn overgrootmoeder, míjn huis, míjn tuin, míjn eten!

Maar Megan bleef daar nogal onverstoorbaar onder en iedere dag trokken die twee meer met elkaar op. Hinde, die nog altijd aan de riem loopt i.v.m. haar dikke teen, vindt het wel eens frustrerend als Hazel en Megan samen gaan rennen en spelen. Ze wil zo graag meedoen met haar meiden…… Of zij en Megan weten dat zij moeder en dochter zijn? 100% zeker….

Ze zullen elkaar zeker missen, als Megan zondag weer naar huis gaat.