Ik had nog helemaal geen verslag gedaan van de NWC jonge honden en veteranenshow die we vorige maand bezochten. Daar waren we met Chloe en haar achterkleinkinderen Ryan, Bidaï, Megan, Romeo, Doortje en Beppie. Een gezellige show, met mooi weer.Ik mocht daar Ryan voorbrengen i.v.m. een blessure van zijn vrouwtje.

Dat ging eventjes goed, hier laat hij zijn gangwerk zien, tot hij Rosanna wilde zoeken….. zelfs gedroogde lever kon hem toen niet meer afleiden. Het rugje ging krom en hij was één en al verzet. Ik herken het wel; Chloe deed dat vroeger nog wel eens als Wim haar voorbracht, en het ging alleen goed als ik me vantevoren uit de voeten maakte ;>)).Ryan en Bidaï stonden met z’n tweetjes in de klas jonge reuen 15-18 maanden. Manon bracht Bidaï zelf voor en hij stond en liep als een zonnetje; En zij eindigden heel terecht op de 1e plaats ;>). Deze twee nestbroers ontwikkelen zich heel verschillend; de één is aan het uitzwaren en de ander krijgt nu zijn elegantie. Ze zijn anderhalf jaar oud, maar ontwikkelen zich langzaam. Pas met drie jaar zullen ze waarschijnlijk “af” zijn. Eén voordeel: men zegt dat de honden die pas laat af zijn, ook tot op hoge leeftijd mooi blijven……Ondertussen werd het flink warm op het veld; de dames vonden wat schaduw in de puppyren en Elly’s kleindochters Julie en Eline vermaakten zich kostelijk in de lege hondenmand.

Bij de teven 7-9 maanden bracht Wim zijn Beppie voor;En Virginie haar nestzus Doortje. Beiden zijn achterkleinkinderen van Chloe, gefokt door Virginie. Beppie werd 2e geplaatst in deze klas.

Marianne en Arend maakten zich uit de voeten toen ik Megan voorbracht in de teven klas 15-18 maanden. Zij werd 2e geplaatst achter Meis van Jan Willem, die later op de dag beste jonge whippet zou worden.Chloe stond alleen in de klas veteranen teven 13-15 jaar. Ze had last van de warmte, maar deed zoals altijd heel erg haar best om te laten zien hoe fit ze nog is.De ster van ons groepje was Romeo (Dust ’n Dunes Legend), van Rosanna en Guido, gefokt en voorgebracht door Virginie. Hij won zijn klas en werd vervolgens door keurmeester Bartusch uit Duitsland uit de klassewinnaars gekozen tot beste jonge whippet reu. Trots!Een leuk plaatje, genomen tijdens de nestkeuring; op een rijtje Hinde met drie kinderen en daarachter haar zus Dune met drie kinderen.Dune met daarachter Doortje, Romeo en Beppie. Er waren vier (of vijf?) nesten die in aanmerking kwamen voor de prijs voor het meest uniforme nest.En die werd dit jaar gewonnen door onze Hinde, met haar kinderen Bidaï, Ryan en Megan ;>). Trots!

Na afloop tijd voor ontspanning, concurrenten in de ring worden weer vriendjes buiten de ring ;>)Guido met Ryan en Romeo;Ryan, Beppie en Romeo in de knoop. Het was weer een leuke show, met een heel gezellige sfeer langs de ring.In de maand juli werd het steeds warmer; deze cool towels kocht ik ooit in Zweden en ze kwamen prima van pas. De dames lagen heerlijk koel te wezen tijdens de hete momenten.Op zulke dagen voel je je gezegend als je vlak bij zee woont. Kijk, de rode stip, dat is mijn huis. De groene strook is de zeedijk, waar we iedere ochtend even wandelen.Hazel op de uitkijk; hier staat bijna altijd een fris zeewindje.En dus kan er rustig wat gerend worden…..Met dit schattige Parson Jack Russelpupje bijvoorbeeld;Onderaan de dijk zoeken de dames altijd naar dode krabben, want daar zijn ze dol op. Als je goed kijkt zie je een ronde stip op het water.Dat is deze zeehond. Steeds vaker zien we ze langs en ook op de dijk.Hinde probeert contact te maken…. de zeehondenfluisteraar……Maar daar trapt hij niet in, en houdt een zekere afstand.Als het een mooie zonsondergang belooft te worden gaan we ook altijd even kijken.En dat doen meer mensen. Toch heerst er een serene rust op zo’n moment.Een kotter op weg naar de horizon…… ik woon op een prachtige plek, die “het einde” is, maar ook wel “het einde van de wereld” wordt genoemd door mensen die het niet kennen. Den Helder, is een heel goed bewaard geheim ;>))Vorige week troffen we elkaar op de Windhonden CAC show in Sevenum, die om het jaar wordt gehouden. Het was gezellig, maar er was storm en onweer voorspeld….En ja hoor, om 11.00 uur arriveerden prachtige maar gevaarlijke luchten!Terwijl Elly en Arend aan de tarp en tent hingen om te voorkomen dat ze weg zouden waaien, zaten wij met heel veel andere exposanten in de kantine.Het ging behoorlijk te keer, maar na anderhalf uur was het voorbij. Alles stond blank, maar de zon kwam erbij en het was in no time warm en droog.We hadden Maestro, Hinde en Megan ingeschreven. Ze deden het aardig maar geen van drieën viel echt in de smaak bij deze keurmeester, de heer Knauber uit Duitsland.Onderonsje met de keurmeester; hij wilde graag en veel mondeling toelichten aan de exposanten.Nikki had Ivy ingeschreven en zij werden 3e in een flinke open klas. Goed gedaan meiden!Al met al een enerverende maar ook gezellige dag. Alleen hadden Elly, Marianne en Arend onze puppyren een beetje vreemd opgezet; je moest er op handen en voeten in en uit, en dan zat Arend klaar met een camera in de aanslag. En er was niet eens alcohol in het spel ;>)Ook had ik de verkeerde schoenen aan; op deze show was de dresscode schijnbaar Smurfenblauw, zoals Tinne en Marijke hier demonstreren……Wim en Lisette parkeerden afgelopen week hun camper in mijn straatje; ze kwamen eten en mijn moeder schoof ook gezellig aan, voor ze naar haar bingo vertrok.Na het eten was het een kwestie van rustig uitbuiken; Chakir in het mandje van de dames;Korol languit op het kleed.Champagne, truffels en muntthee; een uitstekende combinatie.Samen met Wim nog wat kneuen aan dit blogje;Lisette geeft Hazel een kalmerende massage ;>)Woensdagavond had ik met Manon, Olaf en Marianne afgesproken op de renbaan.Bidaï mocht het voor het eerst in zijn leven proberen op de baan.Het muntje moet nog vallen bij Bidaï, maar hij vond het wel gezellig dat Olaf een stukje meerende ;>)Hij rende schitterend, maar wie goed oplet ziet dat hij de verkeerde kant op rent…. terug naar Manon ;>). Volgende keer beter!Megan had geen aanmoediging nodig…..Zij draaide een superrondje, en Hazel idem dito. Hinde deed een half rondje maar hield het toen voor gezien. Het was voor allemaal de eerste keer op de baan en het is toch weer anders dan de coursingtraining, want het haas beweegt strakker en rechter dan bij het coursen. We komen beslist nog eens terug op de baantraining.Afgelopen weekend was ik naar de Hound show in Stafford, Engeland, specifiek om naar de reuen te kijken. De keurmeester was Linda Jones, die de fokker is van Chloe’s vader Welstar Wyoming. Hier op een rijtje de beste reu Huntinghill Jazztastic, reserve reu Osterfen Eminem en beste puppy reu Zoraden Vanilla Latte. Alle drie nog vrij jonge honden, maar zeker kandidaten om in gedachten te houden voor onze toekomstige nestjes. Voor Megan hebben we ons oog echter op een andere reu laten vallen, die zich al wat meer heeft bewezen qua nageslacht. Mijn oog viel bij de groepskeuring ook op deze prachtige Greyhound teef van Bob en Elaine Newsham. Vorig jaar bezocht ik hen en kon ik haar thuis bewonderen. Dit jaar zagen we haar al beste van het ras worden op Crufts, en nu opnieuw op de Hound show. Ze heet Ch. Windspiel Northern Stylo en werd reserve Best In Show.Best In Show van de dag werd…. de whippet! En dat was erg leuk om bij te zijn natuurlijk.Ook leuk om bij te zijn was het 60-jarig verjaardagsfeest van windhondenkennel Falconcrag. Pam laat de collage van de afgelopen 60 jaar zien; Ook de Collooney’s uit Ierland vermaakten zich kostelijk. En ze hadden heerlijke taarten en quiches gebakken voor iedereen.De Falconcrags & Friends.  Gezellige bende;Wim en Pauline in een onderonsje;Ondergetekende bij de stier van Birmingham. Het was een heerlijk weekend in Noord Engeland, voor herhaling vatbaar.Met Nikki bezocht ik deze week Ecomare op Texel, waar zeehonden, bruinvissen en vogels worden opgevangen.De dieren zitten hier niet omdat ze moeten worden getoond zoals in een dierentuin, maar omdat ze ooit zijn gered en om redenen niet meer kunnen worden uitgezet. Veel van de zeehonden zijn blind, en van deze twee bruinvissen heeft de een nooit van zijn moeder kunnen leren te overleven in het wild en de ander heeft dusdanige beschadigingen dat het hem niet meer zal lukken.Wachten op de boot uit Den Helder……Daar komt hij al. Texel is een prachtig eiland en dat boottochtje met name maakt een bezoek zo speciaal.

En zo ben ik eindelijk bij, met al het Salty Sand’s nieuws van de afgelopen maand…… wordt vervolgd.