Boterbloemen…. ze zijn er weer volop op dit moment en dat levert prachtige plaatjes op! Houd een boterbloem onder je kin en hij vertelt je of je van boter houdt, door zijn gouden gloed op je huid te werpen. De bloemblaadjes van de boterbloem bestaan uit twee lagen met ertussen een luchtzakje. De bovenste laag bestaat uit zeer platte cellen die licht als een spiegel reflecteren, in plaats van het diffuus te verstrooien zoals de meeste andere bloemen doen.
Boterbloemen spiegelen niet alleen hun gele kleur uitzonderlijk goed, maar ook ultraviolet licht. Bijen gebruiken dat licht om te navigeren en boterbloemen vallen voor hen dus extra op. Deinend in de wind vormen zij flitsende bakens voor de bijen en lopen zij duidelijk met hun stuifmeel te koop, wat de kans op bestuiving sterk vergroot.
In Mariëndal zijn er veel te vinden. Ze kleuren mooi in het groen, samen met het rood van de zuring.
En honden kleuren op hun beurt weer mooi tussen de boterbloemen.
Hinde en Hazel draaiden er een paar rondjes in, waarbij ze nauwelijks boven de bloemen uit kwamen.
Geel was ook de kleur van Hazel’s bandje in het nest ;>). En een zonnige hond, dat is ze ook geworden, in meerdere opzichten.
Aandacht voor een naderend vehikel…
Het is de paardenwagen van Noorderhaven, die ritjes door Mariëndal maakt met cliënten die bovenop de twee ruggen van de Fjordenpaarden meedeinen.
Zij zien geen van allen wat ik zie in Mariëndal; de cliënt ziet vooral de lucht; de paarden hebben oogkleppen en zien alleen het pad voor zich, de begeleiders hebben voornamelijk oog voor de cliënt. Zonde voor hen, en toch genieten ook zij volop van Mariëndal ;>). De wereld is zoals je hem ziet!
Dit is ook Mariëndal; als je de mountainbike paadjes zigzaggend volgt, waan je je in een dicht bos.
In de schaduw vind je geen gele bloemen maar mooie rose paarse bloemendeken…Nog een rondje rennen – Hinde en Hazel uiteraard…
En weer richting auto.Thuis alles op één oor; twee bij twee, moeder met dochter. Chloe met haar dochter Jewel en Hinde met haar dochter Hazel. Jewel en Hinde zijn weliswaar ook moeder en dochter, maar zij gedragen zich niet zo naar elkaar toe. Het lijkt wel of Jewel daar geen zin in heeft; veel liever speelt ze alleen maar de dochter van Chloe ;>)
Ik ga de botertest morgen meteen uitproberen met die boterbloemen (“onkruid” genoeg in onze achtertuin!) want ik eet sporadisch boter. Echt prachtige natuurfoto’s. En dan die hondjes die er zo fijn in spelen….zucht, nog veel te lang wachten op een eigen whippet.
Ach ja Lisje, die test is bedoeld voor kindertjes, en iedereen doorstaat hem glansrijk als je begrijpt wat ik bedoel. De meesten houden gelukkig ook echt van boter ;>).
prachtig geschreven Monique en heel mooie foto’s, door je verhaal waande ik me even in het mooie stukje wereld en heb er van genoten.
Dank je wel voor jouw mooie verhaal, ik geniet er iedere keer weer van, vind het jammer dat ik 30 juni niet kan komen op de clubdag, helaas, ik ben dan op vakantie…
Nu hebben wij nog een jonge hond, maar moeten nog heel lang wachten voordat ze bij de senioren mogen mee doen ! Groetjes en ik zal het missen de 30 ste !
Geniet van je jonge blom, want voor je het goed en wel beseft zijn ze alweer bejaard. Dan maar geen JHV-dag :>). Wij zijn er met onze jonkies, want die kunnen nog nèt mee doen gezien hun geboortedag. En ik denk dat ik Chloe inschrijf in de 13+ klas.
Echt super mooi die kleuren in de natuur, bij mij staan er ook TE VEEL boterbloemen, ik zie ze liever in mijn wei NIET, ze zijn giftig voor paarden, ze eten ze wel niet als er voldoende gras staat. En dat is bij mij wel het geval . Ze krijgen de wei niet kaal. Maar ik haal de boterbloemen er wel uit.
En leuk om te zien dat er bij jullie een huifbed rond rijd, ik heb 18 jaar geleden mijn Fjord JARCO verkocht aan de Winckelesteeg in Nijmegen nadat hij op alles getest was voor onder een huifbed te lopen…deze paarden moeten BOMPROEF zijn voor de gehandicapten .Ook word hij ingezet als rijpony voor deze mensen.
Begeleiders een dikke pluim !!!
Heerlijk stukje weer met “lekkere” foto’s. En inderdaad een dikke pluim voor begeleiders en paarden want voor mensen met zulke zware lichaamsbeperkingen is dit soms het enige bijzondere verzetje wat ze kennen en kunnen.
Prachtige beelden van een mooie natuur. Bij Hinde hoef je die test niet te doen, da’s toch nogal een zuivelliefhebster, is het niet? 🙂
Da’s waar Annemarie; mijn moeder noemt haar het “roombotermeisje” omdat ze altijd een lekker stuk boter komt halen in de keuken….
Mooi hoor Mariëndal in dit seizoen! Maar eigenlijk is het er altijd mooi.
Prachtig de whippets in de boterbloempjes. Ik zie ze graag maar ik lust geen boter. Geef mij maar chocobloempjes 😉
Wat mooi zo die natuur Monique! Dit zijn toch wel whippets op hun best; vrij lopend in de uitgestrekte natuur.
Jeetje Mo er is een schrijver / fotograaf aan je voorbij gegaan. Ik bewonder je gave om elke keer weer zo’n boeiende blog te schrijven en te decoreren met foto’s van de natuur en je dierbare honden. Prachtig!! Wederom genoten van je verhaal. XX