De B’tjes hebben de afgelopen tijd genoten in de sneeuw; van Manon en Olaf ontving ik mooie foto’s van Bidaï en zijn roedelgenoten.

Bidaï is volgens mij hun eerste hond die een jas nodig heeft in de winter ;>)

Prachtige plaatjes van een winters Texel……..

Een geweldige Texelse zonsondergang; deze is een muurposter waard……..

Eenmaal thuis van Texel zat er nog een heerlijk rondje Soestduinen in….

Payute, Yuma, Nis’ga en Bidaï;

De uitzet van Bidaï breidt zich nog altijd uit; nu weer een heerlijk nieuw mandje, en bijpassend dekentje voor de nacht ;>)

Ook Megan genoot van het witte spul;

Samen met haar hartsvriend Guus!

Schoorl; ook al zo’n prachtig duin- en bosgebied.

Waar de een is, is de ander ook ;>)

Schitterend is de sneeuw met een zonnetje erop.

Een gepoederd damesneusje ;>))

Helaas vielen de zonnige dagen alleen maar doordeweeks; ik moest het vorige week zelf dus doen met een restje sneeuw en somber weer ;>(

De dames staan naar de schapen te kijken, aan de overkant van het water. Ze hadden niet helemaal door dat ze er zo heen hadden kunnen lopen, leek het.

Alhoewel….. Hazel rende het ijs af en toe over, alsof ze dat vaker had gedaan. Ik vrees dat Ronald het haar heeft toegestaan. Niet zo fijn, want op deze foto zie je ook al duidelijk dooiplekken in het ijs. Ik had ze liever een beetje onnozel gehouden op dat gebied.

Gelukkig is ze snel afgeleid, met een halve boom. En die nek maar steeds dikker worden ;>))

Een mooi doorkijkje naar het vogelbroedgebied.

De volgende dag was de sneeuw zo goed als verdwenen, en we hadden een date met Marianne, Arend en Megan.

De twee nestzusters vliegen elkaar wel eens in de haren, maar zijn tegelijkertijd dol op elkaar, en rennen aan een stuk door achter elkaar aan.

Hazel met oma Jewel, die die dag helaas ook nog op haar rug viel, toen Hazel precies langs de auto rende op het moment dat Jewel eruit sprong, en Jewel’s pootjes aantikte met haar rug. De volgende dag liep ze echt als een oud omaatje….  

Vandaag hadden we opnieuw afgesproken, voor een rondje Hengstenpad en Donkere Duinen.

Waar zijn die eendjes als je ze nodig hebt!….

Megan in actie.

En Hazel in haar element;

Met één starende blik maant Hinde haar twee dochters tot rust.

En dan gooit Hinde er nog wat machtsvertoon tegenaan; ze staat met haar poot op de nek van Hazel, die zich over moet geven. Megan kijkt of het goed gaat allemaal ;>)

Hazel ontsnapt en Hinde en Megan zetten de achtervolging in;

Kom hier, snotmeid, ik zal je!

Kennismaking met een lief klein pupje;

Hinde en Hazel, onafscheidelijk op het bankstel.

Bij Virginie wordt het steeds rustiger; de pups vliegen uit, en de eerste die vertrok was Romeo (groentje), die introk bij zijn neef Ryan. Op de foto dus Dust ’n Dunes Legend samen met Salty Sand’s Beach Comber in een mandje. Het kostte een paar dagen, voordat Ryan doorhad dat zijn Vlaamse neefje hem niet van zijn plek in de roedel kwam beroven, maar gewoon een fijn speelkameraadje bleek te zijn.

Virginie heeft op haar blog de stamboomnamen en eigenaren onthuld, van de eerste pups die zijn vertrokken: http://dustndunes.wordpress.com/2013/02/03/een-nieuwe-thuis/

Fijne week iedereen!