Laten we eens beginnen met deze mooie headstudy van Ryan (Salty Sand’s Beach Comber). De B’tjes vieren over een maand alweer hun eerste verjaardag!
En dan is er Bidai (Salty Sand’s Best Friend), hier lekker kluivend naast Payute. Sinds kort hoeft hij niet meer in de bench wanneer Manon en Olaf niet thuis zijn. Alleen pakt hij netjes aan wat de postbode in de brievenbus steekt…… en zet er vervolgens zijn tanden in. Daar moet dus nog iets op worden verzonnen ;>)
Manon traint Bidaï o.a. met behulp van een clicker en dat werkt heel goed;
Bidaï heeft afgelopen zaterdag zijn proefexamen GG gehad. Dat bestaat uit 10 oefeningen, waarvoor uitmuntend / goed / voldoende of onvoldoende kan worden behaald.
Gedrag hond-hond oefening: uitmuntend.
Aandachtsoefening: uitmuntend.
Voorbereiding komen op bevel….
Hond achterlaten…..
Als een speer (zie rechts ;>). Uitmuntend!
Met vriendinnetje Bibi, het hondje van degene die de foto’s van het proefexamen maakte. Bidai had 9 maal uitmuntend en 1 onvoldoende. Dat was de oefening af-blijf….. die hij perfect deed, maar wel op een kleedje. En dat geeft per definitie een onvoldoende. Op 8 december is het officiële examen, en we duimen dat het weer een beetje wil meewerken. Als hij namelijk zonder het kleedje blijft zweven boven het gras (met zijn buik) dan is het einde verhaal. Wat zonde toch, dat dat kleedje niet is toegestaan……
Afgelopen donderdag mocht Hazel (Salty Sand’s Be Jewelled) haar kleine zusje Megan (Salty Sand’s Bring Me Luck) welkom heten in ons huis; Megan kwam een lang weekend logeren, en de zusters hebben weer van elkaar genoten.
Het mandje dat Megan bij zich had werd al snel door Chloe goedgekeurd en ingepikt. Dan hadden ze het ook maar niet zo’n naam moeten geven ;>))
Lange jakkerpartijen lieten Hazel, Hinde en Megan zien. Hazel altijd voorop, ze speelt het liefst zelf het haasje. Hinde is wat kouwelijker dan mijn andere drie dames, dus kreeg ze haar jasje lekker aan.
Hazel tart de zwaartekracht in de zandpartij bij het Hengstepad; een lichtvoetig whippetje kun je haar met de beste wil van de wereld niet noemen, maar ze beschikt over een behoorlijke dosis atletische kracht.
Tot nu toe worden de vliegpogingen altijd gevolgd door een veilige landing.
Megan stunt iets minder, maar is lichtgewicht dus snel en wendbaar; ze draait ook zo mooi rondjes om haar eigen as, net zo snel als haar over over grootmoeder Cleo (Chelridge Cleomedes, van Wim) dat kon.
Megan geniet altijd enorm van deze renpartijen met de familie. Ooit zal ze hopelijk dagelijks in het rond kunnen vliegen met een eigen Salty Sand’s C-telg in haar kielzog. Ik ben al stiekem wat aan het rondkijken naar reuen, ook al duurt het nog een tijdje. Voorpret is dubbele pret, nietwaar?
Dat Hengstepad is een fijn stukje losloopgebied; en mooi mysterieus wanneer het mistig is.
Waar het Hengstepad eindigt, begint ons bos, de Donkere Duinen.
Het mooie kleurenpallet dat de natuur ons biedt…. nooit is er iets dat disharmonieert.
Er loopt zo nu en dan een soort hertje in rond; met tanden, en alert op wild. Gelukkig hebben we daar niet veel van; er zijn wat konijnen, en er hangt één ontsnapt damhert rond, dat ik zelf nog nooit ben tegengekomen met de honden – Ronald wel ;>)
Loopt daar soms wat? De dames kunnen elkaar ook helemaal gek maken, met hun eigen geruis in de struiken ;>)
Reliëf…… en dat in Den Helder!
Megan in natuurlijke stand op zaterdag…..
En de volgende dag op de Winnershow in Amsterdam. Het was haar eerste binnenshow, en ze gedroeg zich voorbeeldig, binnen en buiten de ring, dankzij het regelmatige oefenen dat Marianne met haar doet. Megan stond in de jeugdklas, waar zij werd gewaardeerd met 3 uitmuntend.
De keurrapporten van deze keurmeester waren helaas wat beknopt, en waar je afwegingen t.o.v. de rasstandaard zou verwachten, kreeg je eigenlijk een korte en vage opsomming, soms van persoonlijke smaakaspecten. “topline could be better” stond bij diverse honden genoemd…. wat betekent dat, te weinig of juist te veel welving? Natuurlijk weten wij zelf ook heel prima wat we aan het riempje hebben, en wat er goed en fout aan is, maar voor het hoge inschrijfgeld van zo’n EUR 70,00 (met daarbovenop de EUR 15,00 voor het parkeren onder de RAI) mag je toch wel een goed onderbouwd keurrapport verwachten. Jammer toch, dat we niet wat vaker een gepassioneerde rasspecialist mogen verwelkomen op deze grootste show van Nederland.
Nikki en haar Ivy deden het echt heel goed; Ivy werd 1 uitmuntend in de tussenklas. Helaas bleef het daarbij; deze keurmeester ging duidelijk voor een ander type whippet en liet de klassieke beige hondjes verder zo goed als links liggen. Het dilemma zat voor haar in de tussenklas, waar vier prachtige teven stonden…. maar wel allemaal beige.
De winnaars van de dag: de welgevormde Gloss & Lipstick of Swala Pala van Dominique Delabelle, zij werd vanuit de jeugdklas beste teef en beste van het ras. You Tube z Uplnku van Jan Willem Akerboom en Kris van der Schaaf werd vanuit de jeugdklas beste reu. Beide honden kregen daarmee allebei de twee beschikbare en felbegeerde titels, die bovendien entree bieden tot de prestigieuze Crufts show in Birmingham: “Jeugdwinner/winster” en “Winner/winster”.
Na de whippetkeuring was er nog tijd genoeg om te shoppen; de tonnetjes gedroogde pens en vis zijn weer tot de nok gevuld. En dan was daar de bench party voor alle vrienden van groep 10 (de windhonden), georganiseerd door Jan Willem en Kris. Ik denk dat we met een man of dertig waren; we hadden allemaal iets meegenomen en dus stonden de tafels afgeladen met wijn, fris, hartige en zoete lekkernijen. Ik hoop echt dat we dit in de komende jaren kunnen blijven doen met elkaar, want wat was het gezellig en leuk om met de mede exposanten en diverse whippetvrienden bij te kletsen. Je ziet elkaar wel rond de ring, maar van praten komt nooit zo heel veel tijdens de keuringen.
Een laatste foto, van een paar slimme meiden; Nikki en ik vonden een opening in het hek van de – zoals altijd vunzige – uitlaatplaats, waar we doorheen glipten met Ivy en Megan, zodat ze hun behoeften buiten het terrein op een schone plek konden doen. Vandaar dus die voldane gezichten ;>)
Bidaï heeft een prachtig hoofd, en wat zijn de twee meiden, op hun eigen manier, prachtig. Mooie foto’s van het mysterieuze hengstenpad..je zou ze elk moment verwachten, een ridder op hun rug, langsgalopperend en verdwijnend in de nevel.. (Ik moet eens ophouden met al die afleveringen van “A game of thrones” kijken, geloof ik..).
70 euro inschrijfgeld voor de Winner? Daylight robbery als je dan geen geweldige rasspecialist met uitstekend geformuleerde keurrapporten krijgt.
Daylight robbery…. indeed Annemarie. Het hoofd is trouwens van Ryan deze keer. Eigenlijk hebben ze allebei wel een leuk hoofd, al zeg ik het zelf ;>). De naam van het Hengstepad komt uit de tijd dat daar een dekstation was met hengsten, waar de merries naartoe werden gewandeld. Geen idee wanneer dat precies was overigens, maar het is van ver voor mijn tijd ;>)
Wat is het toch fijn
om met je hondjes bezig te zijn.
Rennen, coursen, agility, flyball, speuren
of ze in de showring laten keuren.
Zelfs een korte wandeling
met onze lieveling
maakt ons ontspannen en blij,
in bos, duin, Hengstenpad of op de hei.
Die trouwe honden-ogen
hebben je nog nooit bedrogen.
Hooguit wat ondeugendheid
maar dat is wat ons juist verblijd.
Eenmaal onze liefde gegeven,
blijven ze vrienden voor het leven.
De Sint (die niet zo heel erg goed kan dichten maar het gaat om het idee).
Nou Sint, je bent anders behoorlijk helder en ad rem op deze late avond! Rijmen en dichten, zonder je hemd op te lichten! Dat zijn toch weer onvermoede talenten, Lisje, bedankt voor dit mooie gedicht.
Bij ons is dat rijmen en dichten zonder je gat op te lichten 🙂
Het valt me nog mee dat het geen Reet is Tinne!
Het zijn mooie foto’s, Monique. En Megan gedroeg zich heel goed in de ring. Zonde van die keurmeester inderdaad.
Ik heb vroeger met Renko gehoorzaamheid gedaan. Wij mochten zelfs bij de training geen kleedje mee of jasje aan. Dus de examens van Renko heb ik in de zomer gedaan, anders had het toch geen zin. Hopelijk kan Bidai nog even wachten met ze te doen zodat hij ook op de blijf een mooie uitmuntend krijgt !
Wat een leuk stukje weer, en wat woon je toch fantastisch daar in het noorden. Dat is toch altijd mn droom hoor, zo de voordeur uit en dan al bijna op het strand/duinen! En de 8e gaan we duimen vor mooi warm herfstweer….het zou toch zonde zijn als hij zou zakken!!!
We hebben fijne wandelgebieden, maar ook ik sta in een gewoon straatje wanneer ik de voordeur uitstap, zoals je weet. Maar als je de honden eenmaal in de auto hebt geladen zitten we in no time in de natuur. En dan is er natuurlijk ook nog de zeedijk, op maar een paar minuten loopafstand.
Ja, die zeedijk is fantastisch! En dat gezellige Nogal Wiedus……
Wat woon je daar toch heerlijk Monique, alles wat een whippethart van houd!
Mooie foto’s van de B-tjes! Je mag fier zijn op je “offspring”.
Ik duim mee voor mooi weer op 8dec. Zet hem op Bidaï!
Leuk dat de meiden weer een weekendje samen waren. Ze hebben dat af en toe toch eens nodig om met een leeftijdsgenootje te rennen.
Toch nog gerechtigheid….. Manon ontving vandaag een berichtje van haar trainers dat de korthaartjes toch met een kleedje de af/blijf oefening mogen doen op het examen. Daar krijgen ze dan maximaal een voldoende voor (geen uitmuntend of goed). Dat biedt den mensch weer hoop, volgende week zaterdag. Toi toi toi Manon en Bidaï!
(y)
Dat werkt hier dus niet blijkbaar, haha…..was een duim up………..;)