Salty Sand’s Bring Me Luck, “Megan”, bijna negen maanden oud. Foto: Katja Brom.

Gisteren waren Elly en ik naar de CAC show in Alkmaar, met Maestro, Hinde en Megan. Daar waren 6 whippetreuen en 11 whippetteven ingeschreven. Wat de keurmeester met onze twee oudsten zou doen was nog maar de vraag; mevrouw Stuifbergen houdt niet zo van whippets met lange lijven, en daarnaast let zij ook behoorlijk op de maat. Maar de show werd georganiseerd door “mijn” kynologenclub, het inschrijfgeld was niet hoog en het was heel dichtbij, dus wie niet waagt die niet wint. Hinde moest het doen met 4U (uitmuntend) in de open klas teven en Maestro met 2ZG (zeer goed) in de open klas reuen.

Van Megan had ik deze dag de meeste verwachtingen; ze is momenteel nog niet eens 47 centimeter op de schouder en doet in maat, substantie, hoogte/lengte verhoudingen en uitstraling veel denken aan haar overgrootmoeder Chloe, waarmee ik onder deze keurmeester best wel wat succes heb gehad. Chloe werd door haar al eens beste van het ras gemaakt, en toen zij 9 jaar oud was maakte zij haar niet alleen beste veteraan van het ras, maar ook beste teef, waardoor Chloe op die leeftijd toch nog de punten voor het Ned. showkampioenschap verzameld had.

Marianne en Arend zijn dit weekend in Zwitserland, dus logeert Megan bij ons. Daardoor kon ik vrijdagmiddag alvast een beetje met Megan oefenen, en het was heel duidelijk te merken dat Marianne regelmatig met haar het lopen en staan oefent, het gaat echt steeds beter. Megan moet alleen nog leren dat één keer netjes staan niet genoeg is op één dag, maar dat gaat vast nog wel komen. Ook hierin lijkt ze ontzettend op Chloe, die de eerste anderhalf jaar ook zo’n friemelkont was.

Op de show stond Megan samen met Irene’s Suze in de puppyklas. Megan zette haar beste beentje voor en won de klas. Omdat er geen whippet puppy reuen waren werd Megan daardoor BOB (best of breed) puppy, en moest zij het in de grote erering opnemen tegen zo’n twintig BOB puppies van allerlei andere rassen (niet alleen windhonden). Ik heb er geen foto’s van, maar Megan liep als een treintje de erering door, en stond af en toe heel netjes tussen het gefriemel door. Ze zat eerst bij de hoofdselectie, en daarna bij de laatste selectie van de drie beste pups en eindigde 3e, met een mooie rozet en een paar zakken voer erbij (wat een sleperij he Elly….). Het was in ieder geval een mooie start, op Megan’s eerste Nederlandse hondententoonstelling.

De winnaars van respectievelijk het reserve CAC en het CAC bij de teven: Cashmere van de Razende Roeltjes en Delirious Intangible (die daarna best of breed werd, en met dit CAC officieel Ned. kampioene is geworden).

Het reserve CAC en het CAC gingen bij de reuen naar respectievelijk You Tube z Uplnku (midden) en Blue Spring’s Geoffrey (rechts).

Nogmaals de beste reu en beste teef (tevens beste van het ras). Katja, Han, Carla, Ad, Danielle, Jan Willem, Kris en Marijke van harte gefeliciteerd nogmaals!

Kris en Katja, bedankt voor het nemen van de foto’s die in dit blogje staan! En Elly, bedankt voor de gezelligheid en jouw altijd helpende handen…. 

Het was een prettige show, het weer was heerlijk, en er heerste een relaxte sfeer op en rond het showterrein. Gezellig bijpraten met de whippetmensen, en met Elly, die de avond ervoor met Hans was thuis gekomen uit Frankrijk. Voor een keertje hoefde ik eens niet ver te rijden;  40 minuten ;>); we waren om vijf uur thuis, en liepen al snel daarna een lekker rondje in de natuur. Met als vooruitzicht dat er nog een hele, heerlijke vrije zondag voor ons lag met zalig strandweer…..