Een nogal lang verslag deze keer, met heel veel foto’s…. ik vond het veel te moeilijk om te kiezen uit de foto’s die Virginie, Manon en ik zelf hadden gemaakt. Bedankt meiden voor deze mooie herinneringen aan een fijne JHV-dag! 

De jonge honden en veteranendag van de Nederlandse Whippet Club werd in 2012 voor het eerst buiten gehouden, in Leersum. Het was de bedoeling dat we op een groot veld zouden showen, met al onze tentjes, stoelen en hondjes eromheen. Zoiets als dit tentje van Manon en Olaf dus ;>)

Maar het veld lag bezaaid met paardendrollen en het gras bleek te lang voor het showen, en dus streken we neer rond de ring die op het parkeerterrein was uitgezet. Dat was minder groen dan de bedoeling, maar het was er niet minder gezellig om.

Ons B-nest was compleet en maakte zich op voor een gezellige speelpartij – hier Ryan die zijn zusje Megan wil bespringen.

Virginie gaat rond met een heerlijke doos….. eh, hoe heten ze ook al weer? Soeteliefjes, Roeselaertjes, help ons eens herinneren ;>). Al dat Belgische lekkers was weer niet te versmaden. Mijn moeder had boterkoek gebakken en Jolanda Keizer cupcakes. Kortom, geen dag om iets met dieten te proberen….

Natuurlijk had ik eigenlijk thuis moeten zitten herstellen van mijn operatie. Maar hoe vaak kunnen wij met een Salty Sand’s nest meedoen aan deze dag – ééns in de drie of vier jaar? En dankzij een hele rits lieve vrienden konden ome Cor, mijn moeder en ik er deze dag bij zijn in Leersum. Nikki, Elly, Virginie, Rosanna en Guido ontfermden zich over Chloe, Hazel en Megan; ik had er de hele dag geen omkijken naar. En ze haalden spulletjes uit mijn auto als dat nodig was. Virginie bracht o.a. haar tentje mee zodat wij er niet mee hoefden te slepen. Jolanda en Anton pikten mijn moeder en ome Cor op, en vervoerden allerlei materialen voor ons naar de locatie. Wim en Nikki showden Chloe en Hazel, zodat ik alleen Megan zelf hoefde te doen. En Annemarie en Mart boden mij hun caravan aan, om tussendoor even te rusten. Wat is een mens zonder vrienden….. allemaal heel erg bedankt voor jullie hulp!!

Het was ontzettend leuk dat Rolf en Liesel Herten uit Duitsland helemaal naar Leersum waren afgereisd met hun honden, zodat Bidaï (hierboven), Ryan, Megan en Hazel kennis konden maken met hun vader Jazz, Golden Peanuts It’s My Dream.

Rosanna staat met Ryan langs de showring te kijken; even later zou zij zich uit de voeten maken, zodat Wim Ryan kon showen, zonder dat Ryan zijn “moeder” zou zoeken ;>)

Ryan keek desalniettemin regelmatig in het rond om haar te vinden ;>)

Maar gaf zich af en toe ook over aan de discipline van het showen;

Hij liep ook braaf mee om zijn gangwerk te tonen;

Bij het staan was hij af en toe aan het friemelen, maar tijdens het gaan zette hij zijn beste beentje voor.

Tijdens het dicteren van het keurverslag bleef hij keurig staan voor de schrijverstafel.

Een knap debuut van Wim met Ryan!

Ook Bidaï moest uit zijn luie stoel komen; hij stond net als Ryan in de 5-7 maanden klas whippet reuen.

Manon is geen doorgewinterde exposant, maar had het al eens eerder gedaan, en was met Bidaï op ringtraining geweest. Dat was te zien; beiden waren de rust zelve en zetten een strakke show neer.

De enige gangwerkfoto die knap is maar nog altijd geen recht doet aan Bidaï’s mooi uitgrijpende gangwerk ;>). 

Bidaï liet zich na zijn rondje weer netjes in stand zetten.

Maar kijk eens wat er gebeurt wanneer whippets attent worden omdat ze iets in de verte zien….. Bidaï en Hunter laten hier een plaatje zien waar alle whippeteigenaren dagelijks van genieten wanneer zij de vrije natuur in gaan….. niets mooiers dan een attente whippet in vrije stand! Knappe Hunter is gefokt door Annemarie en bereikte de tweede plaats in deze klas. 

Manon en Bidaï werden 4e geplaatst ;>)

En Wim en Ryan wonnen de klas, en moesten later nog eens opdraven voor beste jonge whippetreu.

Toen was het tijd voor pauze…. dat lieten de pups zich geen twee keer zeggen.

Na de pauze waren de teven aan de beurt; hier Megan op tafel, in de klas teven 5-7 maanden.

Megan is niet veranderd; ze is snel afgeleid en ziet alle vogeltjes vliegen. Dus wanneer een span paarden voorbij komt moet dat uitgebreid bekeken worden. Ondertussen mag de keurmeester natuurlijk best wel aan haar zitten….

Het keurverslag vermeldt dat Megan wat enthousiaster mocht zijn tijdens het gangwerk tonen; ik moest haar inderdaad af en toe over zien te halen om nog eens een stukje te draven, en dan kwam ze half overtuigd met me mee ;>)

Friemel de friemel tijdens het dicteren van het keurverslag; mijn open mond zegt hier: “sta!”.

Megan is wat friemelig, maar tegelijkertijd ook lakoniek. Haar baasje Marianne kon er helaas niet bij zijn, dus Megan was de hele dag onder de hoede van diverse vrienden. Ze bleef er erg vrolijk onder en vond iedereen even aardig.

Nikki was zo lief om Hazel voor te brengen in dezelfde klas. Ze kennen elkaar heel goed en hadden gelukkig twee weken geleden een beetje kunnen oefenen, en dat was wel te zien.

Hazel op tafel;

Wat doet die man allemaal aan mijn achterkant ;>))

Hazel is aan de grote kant en dan zijn Nikki’s lange benen een zegen om haar mooi uitgrijpende gangwerk tot zijn recht te laten komen.

Nog een keertje staan voor de schrijverstafel, voor het dicteren van het keurverslag. Nikki en Hazel lieten een strak showtje zien, maar onder deze keurmeester bleef Hazel ongeplaatst. In de grootste klasse van de dag met elf inschrijvingen is dat geen grote schande;

Megan daarentegen mocht plaats nemen bij het bordje voor de tweede plaats….

Een trotse foto voor thuis, voor Megan’s eigenaren Marianne en Arend. Een mooi debuut voor Megan, en zeker niet de laatste keer dat ik haar zal kunnen showen.

De buit uit het prijzentasje werd eerlijk door Megan en Hazel gedeeld.

Daarna hielden Elly en ik ons bezig met iets wat ik natuurlijk thuis al had moeten doen: Chloe’s tanden poetsen.

De vorig jaar met nylon banden gerepareerde schouder is altijd wat stijf en moest worden gemasseerd.

Chloe is 12 jaar oud en werd door haar fokker en allergrootste vriend Wim voorgebracht in de veteranenklas teven van 11-13 jaar.

Chloe is in de afgelopen 12 jaar regelmatig geshowd, en met het nodige succes. Met een blij gezichtje zet ze voor de zoveelste keer haar beste beentje voor ;>) 

Ik ben gewoon nog steeds heel trots op ons oudje, overgrootmoeder van het B-nest. Elf jaar geleden ging ze als jonge blom door de ring, soms voorgebracht door Wim, soms door mij. En ze was net zo friemelig als Megan nu is ;>))

Maar nu niet meer; het muntje is ergens in de afgelopen jaren gevallen ;>)

Chloe was de enige in haar klas en mocht dus bij bordje nummer één op de foto.

Ons nest ging nog samen met moeder Hinde en vader Jazz de ring in voor de nestbeoordeling.

Poseren met de beker voor het meest complete nest!

Bidaï poseert nog even apart met mam Hinde;

En toen kwam er een eind aan een gezellige dag. Mam straalt en Cor dut; ik vond het geweldig dat zij erbij konden zijn. Mam was het die destijds maandelijks contact onderhield met Wim, waardoor onze eerste whippetpup Chloe in juli 2000 ons leven binnenkwam gestormd. Geen idee hadden we toen nog, dat we in samenwerking met Wim een nest met Chloe zouden fokken, en dat we dit jaar met alweer de vierde generatie whippets mee zouden doen aan deze NWC JHV-dag……