Afgelopen week waren Ronald en ik met Hazel en Hinde in Hilversum. Chloe en Isis waren bij mijn moeder; Ronald moest drie keer naar Rotterdam i.v.m. zijn oogoperatie, dus konden de dames een keer niet onze onverdeelde aandacht krijgen.
Tinne en Marc waren tegenover ons neergestreken met hun caravan, en we hadden bedacht dat we steeds samen boodschappen zouden doen en het avondeten zouden verzorgen. Tinne en Ronald bleken een prima keukenteam te zijn, ook in de regen; er kwam geen onvertogen woord uit mijn buitenkeukentje (dat is soms anders wanneer ik iets samen met Ronald doe, we hebben als broer en zus niet bepaald hetzelfde temperament ;>))).
De Hoornboegse heide was veel vroeger dan anders in bloei gekomen, maar bood gelukkig toch nog de nodige kleur afgelopen week. Hinde en Hazel weten ondertussen precies waar de konijnen zitten, dus die verdwenen regelmatig een tijdje uit beeld…
Yvonne streek ook een middagje neer bij ons, samen met Afghanenprinses Riff. Wanneer Yvonne komt, staan er altijd broodjes gezond op het menu voor de lunch, het hele bouwpakket neemt zij dan mee, inclusief haar altijd positieve energie.
Even een groepsfotootje; Yvonne, Tinne, Ronald et moi, met hondjes plus aangewaaid hondje.
De dames genoten van al die visite en alle daarmee gepaard gaande wandelingen!
Marieke kwam bij ons op de koffie, met Lucky en Bora, en een heerlijk appeltaartje.
En later die dag ook Hans en Elly, Wim en Jos, Dirk, Nikki en Virginie. Dat is het voordeel van Hilversum, het ligt veel centraler dan Den Helder dus is het prettig voor iedereen om daar af te spreken.
We verzorgden een maaltijd van pasta met zalm, salade en komkommersalade voor de 11 hongerige wandelaars. Allerlei wijn werd er bij open getrokken, ook een lekkere Nederlandse witte waar de Belgen onder ons best over te spreken waren ;>). Met Loosdrechtse turf als toetje, het is een taartje in de vorm van een turf; van chocolade cake met bramenbavarois, bekleed met donkere chocolade fondant. Vergeten een foto te maken; ze waren zo op!
Die gezellige dag was heel goed gepland, het was woensdag en de enige echt zonnige dag van de week! Met het schapennet van Marc en Tinne om ons hele gezamenlijke gebiedje heen, konden de honden rustig om ons heen draaien.
De avonden kunnen best kil zijn eind augustus, dus Dune had haar cave bed mee.
De volgende dag werd Ronald geopereerd. Virginie en ik laadden de dames in om hem in Rotterdam weer op te halen. Maar eerst…..
Reden we naar Irene van Nonsuch whippets toe; om de kleinkinderen van Dune (Dune’s zoon Romeo is hun vader) te bezoeken. Zes prachtige kleinkinderen, drie effen lichtbeige en drie lichtbeige met blauw brindle.
Dune was lief en voorzichtig met de hele familie. We hebben een paar uurtjes genoten!
Een week eerder was ik al gaan kijken bij Deke, bij de pups van Olijfje en Bidai (Salty Sand’s Best Friend). Een heerlijk achttal met prettig temperament; ze lieten zich alle acht heel rustig in stand op tafel zetten en bekijken. Natuurlijk zijn dit de kinderen van Olijfje, maar in die rustige aard herkende ik toch ook duidelijk Bidai. Ook de dromerige ogen van vader is in een aantal pups meegekomen.
De volgende dag moest ik Ronald voor nacontrole opnieuw naar Rotterdam brengen, maar eerst maakten Marc, Tinne, Virginie en ik een mooie wandeling in de Soester duinen.
Het is niet alleen een fraai wandelgebied, maar ook erg fotogeniek voor whippets.
Dune heeft een en al oog voor de frisbee.
Dune in haar element in de duinen; haar naam is daar immers de Franse vertaling van.
Marc in zijn klassieke pose; hondjes aan de riem en kijkend door de lens.
Hinde in stand. Over drie dagen vieren zij, Dune en hun andere nestgenoten alweer hun 6e verjaardag.
Alvast een dikke verjaardagskus van het baasje ;>). Dune genoot van alle kwaliteitstijd met Virginie, die Dusty en Doortje in Brugge had gelaten.
Een zeldzaam plaatje: het gezin Gemis-Hooydonck compleet op de foto.
Afgelopen zondag organiseerden we een windhondenwandeling op de hei. Verschillende mensen brachten lekkere dingen mee, zoals vers gebakken brownies. Ik maakte 10 liter soep, een vegetarische en een met vlees. Je ziet het, mijn buitenkeukentje heb ik geerfd bij de caravanplek, maar het is duidelijk gebouwd door een lange kerel. En het afdakje lekt in je nek als het regelt. Verder een heel fijn ding eigenlijk ;>)).
Gelukkig werd het eind van de ochtend droog. We verzamelden op de grote open plek. Het werden er steeds meer…..
Uiteindelijk waren we met 101 personen en 102 honden, waaran 85% whippets. Nog nooit zo’n grote groep gehad, maar het was gezellig en gelukkig is alles goed verlopen.
Toos aan het kantklossen met Hazel en Hinde, zodat ik af en toe foto’s kon maken. Mijn twee dames waren de dag ervoor nog 20 minuten uit beeld vertrokken op deze hei, dus wilde ik hen niet loslaten op deze wandeling. De pups uit het C-nest waren er alle zes bij; en wat gedroegen ze zich eigenlijk netjes tijdens de wandeling. Uit ons A-nest waren Tiba, Maestro, Dune en Hinde van de partij, uit het B-nest Megan, Ryan en Hazel. En Mozart, Chloe’s zoon was er natuurlijk ook. Verder Sammie en Dante, twee zoons van Maestro. Helaas heb ik geen individuele foto’s van de Sandjes kunnen maken, en nauwelijks met hun baasjes kunnen praten, het was een hectische dag. We halen dat later wel weer in, op een rustiger moment ;>))
Het weer bleef tijdens de wandeling super.
Na zo’n vijf kwartier kwamen we terug op de open plek, voor soep en lekkernijen.
Er ging bijna 20 liter soep doorheen, met stokbrood, en heel veel cake en brownies bij de koffie. Verder snackzakjes voor de honden…. allemaal dankzij de inzet en bijdrage van een handjevol lieve mensen die spontaan aanboden om dit te verzorgen. Waarvoor dank!
Gezellig boel bij de soep- en koffietafels. Op een gegeven moment werd de lucht donker en vielen er een paar spetters. We besloten geen tweede wandeling meer te maken, iedereen was blij dat we droog hadden kunnen wandelen.
De laatste avond op de camping…. de zon kwam opnieuw nog even door. Gezellig een wijntje en de koelkast leegmaken, met degenen die spontaan voor mijn tent neerstreken: Chris en Tosy, Jolanda en Anton, Noor, Nikki, Annemarie, Ron, Andrea, en last but not least Yvonne. Een heel divers gezelschap, dus levendige gesprekken!
Ik sluit af met een fotootje van Bodhi, een van Megan’s pups. Ze zijn nu vijf maanden oud, en hebben in de drie afgelopen maanden een totale metamorfose meegemaakt.
Dit was Bodhi, nog geen drie maanden geleden en nu al echt een kerel aan het worden. En dat geldt voor alle vijf de broers van Aprille. Ze zien er goed uit en zijn innig geliefd door hun baasjes. De tijd vliegt, het puppyachtige gaat er al een beetje af! Het was ontzettend leuk om het nest weer te zien, en de komende weekends zien we elkaar opnieuw, in Belgie en in Nederland. De camera gaat dan natuurlijk weer mee.
De inzameling voor asiel Station van de Hoop in Spanje verliep voortreffelijk. Niels, Annemieke en Netty waren zondag met de aanhangwagen naar Hilversum gekomen….. en er ging ontzettend veel mee met hen terug. Binnenkort gaan de spullen op transport naar Spanje. De waterleiding gaat er nu ook komen dankzij een aantal prachtige donaties. Ik wil bij dezen alle lieve mensen uit en via ons whippetnetwerk heel erg bedanken voor hun gulheid!
Zoo…wat een week! Veel prachtwandelingen, veel bezoek, veel gekookt, veel geregeld..en dat allemaal op een inderdaad prachtige plaats, je zit daar helemaal super met je caravan en je gezellige buitenkeuken (ook al is dat afdakkie inderdaad gemaakt door iemand die reusachtig zelf niet gaat staan koken). Het whippetnetwerk is toch een bijzonder iets..voor mij nu een kleine negen jaar geleden begonnen met jou. 🙂 En dat was en is een prima binnenkomer.