Hinde heeft onlangs haar coursinglicentie gekregen; daarvoor moest ze eerst twee maal laten zien dat ze haasvast is, samen met twee verschillende andere honden die al een licentie hebben, en met een rendek en muilkorf om. Ook werd ze in maart officieel gemeten in Utrecht. Een andere vereiste is dat alle vaccinaties in orde moeten zijn.

En dan pas wordt het coursingboekje aangevraagd. Afgelopen zaterdag nam ik het nog maagdelijke boekje in ontvangst, om het direct weer in te leveren, omdat ik haar had ingeschreven voor de tulpencoursing die werd gehouden bij de WRA in Velsen-Zuid.

Daar ligt een prachtig terrein met zelfs nog een mooie helling erop;

Hinde liep haar eerste course met Bibiche van Ciska en Ruud. Eerst even een valse start – Hinde’s musketon vloog eraf omdat ze zo ontzettend opgefokt deed, en vervolgens stond ze op een afstandje gespannen naar het haas te staren, vergeefs wachtend op een start. Uiteindelijk vertrokken de dames dan toch samen ;>). Volgens het reglement kan dit Hinde punten hebben gekost.

In eerste instantie ging Hinde Bibiche voorbij;

Maar toen het haas de heuvel over werd getrokken verloor ze die heel even uit het oog, waardoor ze een achterstand opliep. Nu gaat het bij coursing niet persé om wie er als eerste aan komt bij de finish; er worden in totaal vijf criteria beoordeeld: snelheid, jachtdrift, behendigheid, intelligentie en uithoudingsvermogen.

Hier maken de dames de kill; Hinde iets minder fanatiek dan Bibiche. Ik heb de indruk dat  wanneer zij iets later aankomt, ze er niet erg meer op durft te duiken.

Na de kill moet je je hond direct weer aanlijnen, en uitlopen. Hinde kijkt tevreden naar me op; dit soort uitjes bevalt haar duidelijk meer dan shows ;>)

Nikki en haar vader Ernst waren er ook, met Zoë. Ik had Chloe, Jewel en Hazel thuis gelaten, maar Ryan en Romeo waren wel mee. Die twee hadden geen benul van coursing, en dat hebben ze nu nog niet, het enige dat zij ervan meekregen was een opgewonden moeder/tante in de achterbak, en de lol van iedere anderhalf uur lekker een stukje wandelen in het recreatiegebied achter het coursingterrein.

Terwijl Romeo en Ryan hun charmes op Nikki los lieten….

Was Ernst op weg naar de start, met Zoë;

 

Daar gaan ze, over de heuveltop;

De glimlach van een tevreden whippetje, na afloop ;>)

De tweede omloop liep Hinde opnieuw onder wit, samen met Bibiche’s nestzus Bjelka.

In de tweede omloop worden de honden samen ingedeeld aan de hand van hun punten tijdens de eerste omloop.

Dat geeft in principe mooie courses, want die twee zijn dan goed aan elkaar gewaagd.

Na afloop en in afwachting van de prijsuitreiking gingen we nog eens een stukje wandelen, en benutten de gelegenheid om standfoto’s te maken. Ryan (Salty Sand’s Beach Comber) is nu 16 maanden oud en ontwikkelt zich goed, zij het langzaam. Hij is een lastige eter, en het is moeilijk om er een randje vet aan te krijgen. Toch begint hij langzaam maar zeker het silhouet te laten zien, dat we zagen toen de pups 7 weken oud waren, dus ik ben best tevreden. De borstdiepte komt bij een aantal Salty Sand’s pas laat in orde, en dus moeten we nog geduld hebben. Er wordt gezegd dat whippets die zich langzaam ontwikkelen ook tot op hoge leeftijd mooi blijven, maar of het waar is…….. De komst van Romeo in huis helpt in ieder geval de eetlust wat stimuleren! 

Kleine Romeo (Dust ’n Dunes Legend) is een zoon van Dune (Salty Sand’s Autumn Melody), nu 16 weken oud. Hij eet prima en ontwikkelt zich tot nu toe harmonieus vind ik. Hij was in december mijn lievelingspup uit Virginie’s nest. Viv Coulter, de fokker van Romeo’s vader Collooney Rock My World is erg enthousiast over Romeo, zoals hij er nu uitziet.

Daarna was het wachten op de prijsuitreiking, onder het genot van een wijntje (dank je voor mijn tweede glaasje Leo ;>) c.q. biertje. Gezellig kletsen met een aantal bekenden, zoals Monique, Jacqueline en Leo. Ik vond altijd dat de mensen bij het coursing zo netjes bleven tot het eind; om de winnaars toe te juichen. Dat gebeurt ook, maar een andere reden is, dat alle coursingboekjes pas na de prijsuitreiking worden teruggegeven ;>).

Romeo onder de hoede van zijn tante Hinde. Ik heb nog nooit zo een lief en braaf pupje meegemaakt……

Iedereen verzamelt zich bij de tent waar de drankjes en versnaperingen worden geserveerd;

Guido arriveerde ook nog, om Ryan en Romeo op te halen. Ik had Ryan al ingefluisterd: “baasje komt zo!” en daar reageerde hij beslist positief op. Toen hij Guido even later begroette, was duidelijk aan hem te zien dat hij zich mijn belofte nog had herinnerd.

De prijsuitreiking was een zonnige, maar ook winderige en koude aangelegenheid.

Met tulpen en bekers. Voor de zes besten bij de whippetteven en whippetreuen. Veel bekende gezichten onder de winnaars, van harte gefeliciteerd nog allemaal!

Hinde zat helaas net naast een podiumplaats; ze werd met 328 punten 7e van de 16 deelnemende whippetteven. Maar ze is heel gebleven en had het naar haar zin, dus was ik allang blij. Minder blij ben ik met het feit dat ze weer een paar happen uit mijn auto heeft genomen. Dat wordt een dure rekening bij de garage. Ik moet echt een kooi laten bouwen voor in de auto, en dat gaat ook gebeuren! Wordt vervolgd.