Op sommige wandelingen was het zwaar werk; Chloe liep in augustus nog steeds niet 100% zuiver met haar geopereerde schouder (een paar weken later wel trouwens) en dus droeg ik haar op de steile stukken. Maar zie, voor mijn oude prinses doe ik het allemaal met een glimlach ;>)

Het jachtgedrag steekt ook hier wel eens de kop op maar is in Zwitserland heerlijk overzichtelijk: geen konijn of haas, maar eekhoorns, en dat maakt dat ze er nooit ver vandoor gaan…..

Mozart deed het dit jaar ook weer fantastisch in de bergen. Ondertussen is het alweer twee jaar geleden dat hij verlamd raakte door een hernia en moest worden geopereerd om te overleven. Hans en Elly, wat ziet hij er toch altijd dapper en happy uit. Hij showt hier zijn ballonnen met babysokjes, ideaal schoeisel voor whippetvoeten die niet dagelijks op het harde hete steen in de Alpen lopen. 

Dit is een zware wandeling langs een waterstroom omhoog, richting een indrukwekkend hoge waterval. Afzien, maar het uitzicht over de vallei is het heel erg waard.

Wat zijn Alpen zonder koeien….. deze zwarte meiden waren totaal niet onder de indruk van ons of onze honden. Andersom wel; Hinde hield ruim afstand van ze, met als gevolg dat ze het schrikdraad raakte. Dat deed z’n naam eer aan: ze wist niet wat haar overkwam en slaakte een schrille kreet ;>).

Ronald speelde het daarentegen wèl klaar zonder schrik ;>))

Zo’n wandeling langs riviertjes geeft als voordeel dat je niet met water en waterbakjes hoeft te slepen.

Leuk tafereeltje bij de “Cave du Scex”; de kudde geiten kwam net thuis, onder begeleiding van herder en Pyrenese berghond (kennelijk ook geschikt voor de Alpen ;>).

Het was weer een fijne vakantie. We moeten na al die jaren hetzelfde nodig op zoek naar een andere lokatie, maar deze ontspannen formule is nu eenmaal heel moeilijk te eveneraren: www.hondenvakantie.nl